Εμφάνιση απλής εγγραφής

Οι θησαυροί της Δραγωνέρας

Τρείς θρύλοι, εκ των οποίων οι δύο έχουν και σημαντικήν ιστορικήν βάσιν, οφειλ’ομενοι εις αναγνώστας μας σήμερον. Ο ένας που αφορά την στοιχειωμένη σπηλιά της ωραίας Κύμης, μας απεστάλη εξ Ωρωπού από τον αιδεσιμώτατον ιερέα κ.Γ. Σκουρλάν. Τον παραθέτομεν εν συντομία και με την απλότητα της δημοσιογραφικής γλώσσης, δεν ημπορούμε όμως παρά να συγχαρώμεν τον κληρικόν αναγνώστην μας , όστις αποδεικνύεται με το γράψιμον του έχων ακμαίον λογοτεχνικόν ταλέντο. Μας γράφει λοιπόν ο εξαιρετικός αναγνώστης μας , ότι κοντά στο εξαίσιο χωριό. Βρύσες της Κύμης, εξαίσιο για τις φυσικές του καλλονές και τις πολυάριθμες αστείρευτες πηγές του, ευρίσκεται η σπηλιά του θρύλου. Περισσότερον συγκεκριμένως η <στοιχειωμένη> σπηλιά κοίτεται μεταξύ της υψηλοτέρας κορυφής της οροσειράς των Κοτολαίων και της χαμηλοτέρας, και στο βάθος της σχηματιζόμενης εκεί κοιλάδος. Άλλοι πιστεύουν για τη σπηλιά αυτή πως είνε φυσική και άλλοι πως την κατασκεύασαν τα τάγματα των Δραγώνων. Μια πηγή χύνει ατελείωτα το κρυστάλλινο νερό της και όλος ο κόσμος πιστεύει –σωστά τονίζει ο λόγιος πατήρ – ότι είνε αγιασμένο, θαυματουργό. Λένε οι κάτοικοι της περιοχής : - Η πηγή της Δραγωνέρας ή της Τρακανάρας. Ατελείωτο είνε έν πάση περιπτώσει το βάθος της σπηλιάς και από αιώνες τώρα πολλοί επιθυμούν να εισχωρήσουν , να φθάσουν ως το τέλος του. Ο τρόμος από τον θρύλο που παραδίδεται από γενιά σε γενιά τους καθηλώνει στη θέσι τους. Και ο θρύλος λέει πως εις το απίθανο τέρμα του βάθους της σπηλιάς ένα τερατώδες πλάσμα παραμονεύει. Φυλάει κάποιους μεγάλους θησαυρούς από μαργαριτάρια, από διαμάντια, από σαπφείρους. Και το νερό που βγαίνει από τις άκρες της σπηλιάς για να πέση στα χείλη της ίδιας της πηγής, λένε πως τρέχει με έναν ήχο που παραλογίζει τους ανθρώπους στις ώρες τις μικρές. Το νερό και ο τερατώδης φύλακας του βάθους της σπηλιάς, προσθέτουν, θα πνίξουν, θα εξοντώσουν τον κάθε θρασύν που θα τολμούσε να εισχωρήση, με την πρόθεσι να πάρη τους θησαυρούς. Ποιο είνε το τερατώδες αυτό πλάσμα κανείς δεν ξέρει να καθορίση. Άλλοι υποστηρίζουν πως είνε ο ίδιος ο Βασιληάς, του οποίου το κορμί μαύρισε σαν την ψυχή του με την φιλαργυρία του. Τρίτοι λένε πως αράπης και Βασιληάς με την εθελοδουλεία τους στο χρήμα έχουν γίνει ένα κορμί και παραμονεύουν να εξοντώσουν κάθε άνθρωπο που θα ήθελε να πάρη τους θησαυρούς. Περίεργον είνε, κατά τον γράφοντα, ότι και μέντιουμ ακόμη έχουν βεβαιώσει, ότι οι θησαυροί δεν είνε ασύσταση φαντασία, αλλά υπάρχουν στο βάθος της σπηλιάς . Και τώρα είτε υπάρχουν είτε δεν υπάρχουν , ο αναγνώστης μας βεβαιώνει, ότι άκουσε εδώ και 25 χρόνια από τους γεροντόκερους της Κύμης , πως κάποτε επεχειρήθη η εισχώρησις μέσα στην στοιχειωμένη σπηλιά. Τρείς άνθρωποι την απεφάσισαν και για να ημπορέσουν να δαμάσουν το τέρας που ενεδρεύει έφτιαξαν μια <ανθρώπινη > λαμπάδα. Δηλαδή ο ένας απ’αυτούς εδέχθηκε να δώση το ξύγκι του! Έγινε έτσι η <ανθρώπινη> λαμπάδα , στο φώς της οποίας τάχα το στοιχειό θα ζαλιζόταν και θα άφηνε να γίνη ανεμπόδιστη η αρπαγή των θησαυρών Αλλά ατυχώς εκείνος ο άνθρωπος πέθανε από την φρικτή λαπαροτομία, ενώ οι σύντροφοί του τίποτε δεν επέτυχαν. Λίγα μέτρα μετά την εισχώρησι τους στη σπηλιά η λαμπάδα έσβυσεν από την έλλειψι οξυγόνου προφανώς και ένα φοβερό μούγκρισμα ακούσθηκε. Ετράπησαν εις φυγήν , βγήκαν έξω και επειδή δεν ημπόρεσαν να δικαιολογηθούν γιατί <απεξύγκισαν> τον σύντροφο τους κατεδικάσθησαν και απεκεφαλίσθησαν στη Χαλκίδα. Από τότε κανείς δεν τολμά να εισχωρήση στην στοιχειωμένη σπηλιά της Δραγωνέρας και ο θρύλος μένει πάντοτε ολοζώντανος.

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

• Παραδόσεις
  Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής