Μια φορά ένας φτωχός γέρος πήγε να μάση ξύλα και τον έπιασε η βροχή και μπήκε σε μια σπηλιά. Εκεί βλέπει και τι να ιδή! Έναν αράπη! –Γειά σου, παιδί μου- Καλώς το γέρο- Πώς τα περνάς γέρο του λέει ο Αράπης- Πώς να τα περάσω, παιδάκι μου, φτώχια ο κακομοίρης. –Έλα δώ, του λέει ο Αράπης και τον μπάζει σε μια άλλη τρούπα, που είτανε γιομάτη φλουργιά. Πάρε, του λέει, όσα θέλεις. Τότε λοιπόν πήρε, πήρε ο γέρος όσα μπόρεγε. Τότε του είπε ο Αράπης :- γέρο, πώς σου φαίνομαι ; -πω-πω-πω, λέει ο γέρος, πώς να μου φανής,ένας αγριάνθρωπος! Σκιάζομαι που σε κοιτάω. Κάτι μούτρα!μαννούλα μου! – έ καλά, του λέεει ο Αράπης, να τούτο το τσικούρι και βάρε με. Ο γέρος πήρε το τσικούρι και του βούηξε μία στο κεφάλι με ‘όλην του την δύναμιν, για να τον σκοτώση, να πάρη τα φλωργιά και τόσκασε. Έπειτα από δύο-τρείς ημέρες γύρισε να ιδή τι απόγινε ο Αράπης και τον είδε ζωντανόν. –Γειά σου, παιδί μου, - καλώς τον γέρο. Είπανε και πάλι τα ίδια και τον άφηκε να πάρη φλωριά. Όταν έφευγε ο γέρος, ο Αράπης του μίλησε και έσκουψε και του λέει : για κύττα, φαίνεται η Ισικουργιά ; Μπα του λέει, μπίτι- Για κύττα, κύττα καλά, του λέει πάλιν. -Μωρέ, δε φαίνεται, του λέει. Τότε σηκώθηκε ο Αράπης και του λέει : Βλέπεις, η Ισικουργιά πέρασε, οι λόγοι όμως που μούπες προχθές δεν περάσανε και τον βούτηξε και τον έφαγε.

Ζαλούμης, Γ.

Μια φορά ένας φτωχός γέρος πήγε να μάση ξύλα και τον έπιασε η βροχή και μπήκε σε μια σπηλιά. Εκεί βλέπει και τι να ιδή! Έναν αράπη! –Γειά σου, παιδί μου- Καλώς το γέρο- Πώς τα περνάς γέρο του λέει ο Αράπης- Πώς να τα περάσω, παιδάκι μου, φτώχια ο κακομοίρης. –Έλα δώ, του λέει ο Αράπης και τον μπάζει σε μια άλλη τρούπα, που είτανε γιομάτη φλουργιά. Πάρε, του λέει, όσα θέλεις. Τότε λοιπόν πήρε, πήρε ο γέρος όσα μπόρεγε. Τότε του είπε ο Αράπης :- γέρο, πώς σου φαίνομαι ; -πω-πω-πω, λέει ο γέρος, πώς να μου φανής,ένας αγριάνθρωπος! Σκιάζομαι που σε κοιτάω. Κάτι μούτρα!μαννούλα μου! – έ καλά, του λέεει ο Αράπης, να τούτο το τσικούρι και βάρε με. Ο γέρος πήρε το τσικούρι και του βούηξε μία στο κεφάλι με ‘όλην του την δύναμιν, για να τον σκοτώση, να πάρη τα φλωργιά και τόσκασε. Έπειτα από δύο-τρείς ημέρες γύρισε να ιδή τι απόγινε ο Αράπης και τον είδε ζωντανόν. –Γειά σου, παιδί μου, - καλώς τον γέρο. Είπανε και πάλι τα ίδια και τον άφηκε να πάρη φλωριά. Όταν έφευγε ο γέρος, ο Αράπης του μίλησε και έσκουψε και του λέει : για κύττα, φαίνεται η Ισικουργιά ; Μπα του λέει, μπίτι- Για κύττα, κύττα καλά, του λέει πάλιν. -Μωρέ, δε φαίνεται, του λέει. Τότε σηκώθηκε ο Αράπης και του λέει : Βλέπεις, η Ισικουργιά πέρασε, οι λόγοι όμως που μούπες προχθές δεν περάσανε και τον βούτηξε και τον έφαγε.

dc.contributor.author	Ζαλούμης, Γ.
dc.coverage.spatial	Λακωνία, Σπάρτη
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:08:08Z
dc.date.available	2016-01-15T11:08:08Z
dc.date.issued	1914
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/294405
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Μια φορά ένας φτωχός γέρος πήγε να μάση ξύλα και τον έπιασε η βροχή και μπήκε σε μια σπηλιά. Εκεί βλέπει και τι να ιδή! Έναν αράπη! –Γειά σου, παιδί μου- Καλώς το γέρο- Πώς τα περνάς γέρο του λέει ο Αράπης- Πώς να τα περάσω, παιδάκι μου, φτώχια ο κακομοίρης. –Έλα δώ, του λέει ο Αράπης και τον μπάζει σε μια άλλη τρούπα, που είτανε γιομάτη φλουργιά. Πάρε, του λέει, όσα θέλεις. Τότε λοιπόν πήρε, πήρε ο γέρος όσα μπόρεγε. Τότε του είπε ο Αράπης :- γέρο, πώς σου φαίνομαι ; -πω-πω-πω, λέει ο γέρος, πώς να μου φανής,ένας αγριάνθρωπος! Σκιάζομαι που σε κοιτάω. Κάτι μούτρα!μαννούλα μου! – έ καλά, του λέεει ο Αράπης, να τούτο το τσικούρι και βάρε με. Ο γέρος πήρε το τσικούρι και του βούηξε μία στο κεφάλι με ‘όλην του την δύναμιν, για να τον σκοτώση, να πάρη τα φλωργιά και τόσκασε. Έπειτα από δύο-τρείς ημέρες γύρισε να ιδή τι απόγινε ο Αράπης και τον είδε ζωντανόν. –Γειά σου, παιδί μου, - καλώς τον γέρο. Είπανε και πάλι τα ίδια και τον άφηκε να πάρη φλωριά. Όταν έφευγε ο γέρος, ο Αράπης του μίλησε και έσκουψε και του λέει : για κύττα, φαίνεται η Ισικουργιά ; Μπα του λέει, μπίτι- Για κύττα, κύττα καλά, του λέει πάλιν. -Μωρέ, δε φαίνεται, του λέει. Τότε σηκώθηκε ο Αράπης και του λέει : Βλέπεις, η Ισικουργιά πέρασε, οι λόγοι όμως που μούπες προχθές δεν περάσανε και τον βούτηξε και τον έφαγε.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΙΣΤ΄- ΚΕ΄
dc.relation.source	Αρ. 1091 Α, σελ. 11, Γ. Ζαλούμης, Σπάρτη, 1914
dc.relation.sourceindex	1091 Α
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_03133w, D_PAA_03133w2
dc.subject.legendtitle	Ο Αράπης
dc.subject.legend	Παράδοση Κ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	258657/Λακωνία, Σπάρτη

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Ο Αράπης

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Σχετικές εγγραφές