dc.contributor.author | Λουκάτος, Δημήτριος Σ. | |
dc.coverage.spatial | Λέσβος, Αγιάσσος | |
dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:08:08Z | |
dc.date.available | 2016-01-15T11:08:08Z | |
dc.date.issued | 1940 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/294391 | |
dc.language | Ελληνική - Κοινή ελληνική | |
dc.language.iso | gre | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
dc.title | Καθότανε κάποιος σ’ένα σπίτι. Δεν ήταν δικό τ’. Η γυναίκα τ’ εκεί μέσα έκανε ούλο αποβολές. Σκέφτ’ κε λοιπόν αυτός : ‘’Σταυροί θα έχ’εδώ, λεφτά θα έχ’’’. Κι’ έσκαψε και βρήκε Θησαυροί. ( Ήτανε πλούσιοι κι’ είχανε κάτ’ από τα σκαλοπάτια θαμμένα χρήματα και σταυροί. Πεθάνανε αυτοί και βρέθηκαν αυτά) Το στ’χιό κατοικεί όπυ είναι θησαυροί. ‘Όταν βρής το θησαυρό, πρέπ΄’ να σφάξ’ς όρθα για να μη χαθή και να τον πάρ’ς. Αν δε χύσης αίμα, ο θησαυρός γένεται κάρ’νο. Το στ’χί (στοιχί) μοιάζ’ σαν Αράπ’ς, σα φίδ’ σαν Πειρασμός μι’ κέρατα. | |
dc.type | Παραδόσεις | el |
dc.description.drawernumber | Παραδόσεις ΙΣΤ΄- ΚΕ΄ | |
dc.relation.source | Αρ. 1446 Γ, σελ. 60, Δ. Λουκάτος, 1940, Λέσβος, Αγιάσσος | |
dc.relation.sourceindex | 1446 Γ | |
dc.relation.sourcetype | Αρχείο χειρογράφων | |
dc.description.bitstream | D_PAA_03119w | |
dc.subject.legend | Παράδοση Κ | |
edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.type | TEXT | |
dc.coverage.geoname | 258466/Λέσβος, Αγιάσσος | |