Εδώ απουκάτου στον κάμπο (τση Πόλης) έχει όλο λάκκους με πλάκες απαίνου. Οι πρωτύτεροι δεν είχανε τράπεζες να φυλάνε τα λεφτά τους κι’ ερκόντανε και τα χώνανε. Τα βάνανε μέσα σε μια ελιά (εκάνανε λαούμι) ή σε λάκκο, τα κλειούσανε και τους λέανε ξόρκια. Θέλουνε να πούνε πως μια φορά ένας πιστικός είδε ένανε που εγύριζε μ’ένα σακκί γιομάτο λεφτά στον ώμο τους τα’ ετήραε να ‘βρη μέρος νάν τα θάψη. Ανέβηκε σε μια ελιά και παρατησούσε και τον είδε που τάβαλε σ’ένα λαούμι απουκάτου από την ελιά. Όταν έκλεισε το λαούμι, είπε :- Να μη σ’εύρονε, α δε σφαούνε απάνου σου εννιά αδρέφια! Κι έφυγε. Κατεβαίνει εκείνος από την ελιά ψάχνει από δώ, ψάχνει από κεί, δε μπόρεσε να βρή τίποτα. Πάει λοιπόν στη μάννα του και τση το λέει. ‘’Και πως μπορεί, τση λέει, μάννα μου, να γίνη αυτό και να σφάουνε 9 αδέρφια ; -Και δεν παίρνεις, γιέ μου, 9 κοττόπουλα να τα σφάξης ; Έτσι κι’ έγινε. Επήρε τα κοττόπουλα το παιδί, επήε κάτου στην ελιά και τα ‘σφαξε και έν τω αίμα εύρηκε το σακκούλι με το θησαυρό. Πήρε αμέσως όσα λεφτά μπορούσε και τα πήε στη μάννα του. Αλλά είδες που λέει πως η λαιμαργία δεν είναι καλό ; Να δής τι έπαθε. Λέει στη μάννα του. –Πάω να φέρω κι’ άλλα. Κι’ έτρεξε στην ελιά να πάρη κι’ άλλα. Αλλά εκεί που έψαχνε, ακούει μια φωνή από το δέντρο : Ακόμα δεν εχόρτασες ; Εκείνος δεν άκουσε, αλλά τη δουλειά του. Μόλις λοιπόν έκαμε να βαρέση και Τρίτη τσαπιά, έμεινε στο πόστο.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ.

Εδώ απουκάτου στον κάμπο (τση Πόλης) έχει όλο λάκκους με πλάκες απαίνου. Οι πρωτύτεροι δεν είχανε τράπεζες να φυλάνε τα λεφτά τους κι’ ερκόντανε και τα χώνανε. Τα βάνανε μέσα σε μια ελιά (εκάνανε λαούμι) ή σε λάκκο, τα κλειούσανε και τους λέανε ξόρκια. Θέλουνε να πούνε πως μια φορά ένας πιστικός είδε ένανε που εγύριζε μ’ένα σακκί γιομάτο λεφτά στον ώμο τους τα’ ετήραε να ‘βρη μέρος νάν τα θάψη. Ανέβηκε σε μια ελιά και παρατησούσε και τον είδε που τάβαλε σ’ένα λαούμι απουκάτου από την ελιά. Όταν έκλεισε το λαούμι, είπε :- Να μη σ’εύρονε, α δε σφαούνε απάνου σου εννιά αδρέφια! Κι έφυγε. Κατεβαίνει εκείνος από την ελιά ψάχνει από δώ, ψάχνει από κεί, δε μπόρεσε να βρή τίποτα. Πάει λοιπόν στη μάννα του και τση το λέει. ‘’Και πως μπορεί, τση λέει, μάννα μου, να γίνη αυτό και να σφάουνε 9 αδέρφια ; -Και δεν παίρνεις, γιέ μου, 9 κοττόπουλα να τα σφάξης ; Έτσι κι’ έγινε. Επήρε τα κοττόπουλα το παιδί, επήε κάτου στην ελιά και τα ‘σφαξε και έν τω αίμα εύρηκε το σακκούλι με το θησαυρό. Πήρε αμέσως όσα λεφτά μπορούσε και τα πήε στη μάννα του. Αλλά είδες που λέει πως η λαιμαργία δεν είναι καλό ; Να δής τι έπαθε. Λέει στη μάννα του. –Πάω να φέρω κι’ άλλα. Κι’ έτρεξε στην ελιά να πάρη κι’ άλλα. Αλλά εκεί που έψαχνε, ακούει μια φωνή από το δέντρο : Ακόμα δεν εχόρτασες ; Εκείνος δεν άκουσε, αλλά τη δουλειά του. Μόλις λοιπόν έκαμε να βαρέση και Τρίτη τσαπιά, έμεινε στο πόστο.

dc.contributor.author	Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
dc.coverage.spatial	Ιθάκη
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:08:05Z
dc.date.available	2016-01-15T11:08:05Z
dc.date.issued	1956
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/294329
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Εδώ απουκάτου στον κάμπο (τση Πόλης) έχει όλο λάκκους με πλάκες απαίνου. Οι πρωτύτεροι δεν είχανε τράπεζες να φυλάνε τα λεφτά τους κι’ ερκόντανε και τα χώνανε. Τα βάνανε μέσα σε μια ελιά (εκάνανε λαούμι) ή σε λάκκο, τα κλειούσανε και τους λέανε ξόρκια. Θέλουνε να πούνε πως μια φορά ένας πιστικός είδε ένανε που εγύριζε μ’ένα σακκί γιομάτο λεφτά στον ώμο τους τα’ ετήραε να ‘βρη μέρος νάν τα θάψη. Ανέβηκε σε μια ελιά και παρατησούσε και τον είδε που τάβαλε σ’ένα λαούμι απουκάτου από την ελιά. Όταν έκλεισε το λαούμι, είπε :- Να μη σ’εύρονε, α δε σφαούνε απάνου σου εννιά αδρέφια! Κι έφυγε. Κατεβαίνει εκείνος από την ελιά ψάχνει από δώ, ψάχνει από κεί, δε μπόρεσε να βρή τίποτα. Πάει λοιπόν στη μάννα του και τση το λέει. ‘’Και πως μπορεί, τση λέει, μάννα μου, να γίνη αυτό και να σφάουνε 9 αδέρφια ; -Και δεν παίρνεις, γιέ μου, 9 κοττόπουλα να τα σφάξης ; Έτσι κι’ έγινε. Επήρε τα κοττόπουλα το παιδί, επήε κάτου στην ελιά και τα ‘σφαξε και έν τω αίμα εύρηκε το σακκούλι με το θησαυρό. Πήρε αμέσως όσα λεφτά μπορούσε και τα πήε στη μάννα του. Αλλά είδες που λέει πως η λαιμαργία δεν είναι καλό ; Να δής τι έπαθε. Λέει στη μάννα του. –Πάω να φέρω κι’ άλλα. Κι’ έτρεξε στην ελιά να πάρη κι’ άλλα. Αλλά εκεί που έψαχνε, ακούει μια φωνή από το δέντρο : Ακόμα δεν εχόρτασες ; Εκείνος δεν άκουσε, αλλά τη δουλειά του. Μόλις λοιπόν έκαμε να βαρέση και Τρίτη τσαπιά, έμεινε στο πόστο.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΙΣΤ΄- ΚΕ΄
dc.relation.source	Λ. Α. αρ. 2194, σελ. 388-89, Δημ. Λουκατος, Ιθάκη, 1956
dc.relation.sourceindex	2194
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_03058w, D_PAA_03058w2
dc.informant.name	Ματάτου, Ανδρονίκη
dc.informant.gender	Γυναίκα
dc.informant.age	75
dc.subject.legend	Παράδοση Κ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	261707/Ιθάκη

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές