dc.contributor.author | Άγνωστος συλλογέας | |
dc.coverage.spatial | Ηλεία | |
dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:07:59Z | |
dc.date.available | 2016-01-15T11:07:59Z | |
dc.date.issued | 1948 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/294205 | |
dc.language | Ελληνική - Κοινή ελληνική | |
dc.language.iso | gre | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
dc.title | Πλέυ του ανθρώπου εχθροι των αγοπροβάτων είναι ο λύκος, καλουμένος και ζούδι (το) η αλπού και τέλος ο ρήσος. Ο τελευταίος κατά τους ποιμένας της Ηλείας δεν υπάρχει σήμερον, υπήρχε όμως κατά τους παλαιότερους χρόνους η φαντασία μάλιστα των Ηλείων ποιμένων έχει πλάσει και διαφόρους παραδόσεις περί μεγάλων καταστροφών ποιμνίων υπό ρήσων . Φαντάζονται δε και περιγράφουν τον ρήσον ως είδος λύκου ή μεγάλου κυνός ή ουραγκουτάγκου, όστις ανερχόμενος επι των δένδρων και αποκόπτων μεγάλους κλάδους εκσφενδονά τούτους κατά των ποιμνίων και ποιμένων μετα μεγάλης ορμής. Όθεν και η παροιμιώδης φράσις <πετροβολάει σα ρήσος> επί του μετά μεγάλης ορμής και δυνάμεως εκσφενδονώντος λίθους. Η λέξις είναι σλαυική. | |
dc.type | Παραδόσεις | el |
dc.description.drawernumber | Παραδόσεις ΙΣΤ΄- ΚΕ΄ | |
dc.relation.source | Κ. Ν. Ηλιοπούλου, Ποιμενικά της Ηλείας, Λαογραφία ΙΒ, 1938 – 1948 σελ. 281 | |
dc.relation.sourceindex | Λαογραφία, ΙΒ | |
dc.relation.sourcetype | Περιοδικό | |
dc.description.bitstream | D_PAA_02936w | |
dc.subject.legendtitle | Ο Ρήσος | |
dc.subject.legend | Παράδοση ΙΖ | |
edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.type | TEXT | |
dc.coverage.geoname | 261797/Ηλεία | |