Ο Ρήσος
Πλέυ του ανθρώπου εχθροι των αγοπροβάτων είναι ο λύκος, καλουμένος και ζούδι (το) η αλπού και τέλος ο ρήσος. Ο τελευταίος κατά τους ποιμένας της Ηλείας δεν υπάρχει σήμερον, υπήρχε όμως κατά τους παλαιότερους χρόνους η φαντασία μάλιστα των Ηλείων ποιμένων έχει πλάσει και διαφόρους παραδόσεις περί μεγάλων καταστροφών ποιμνίων υπό ρήσων . Φαντάζονται δε και περιγράφουν τον ρήσον ως είδος λύκου ή μεγάλου κυνός ή ουραγκουτάγκου, όστις ανερχόμενος επι των δένδρων και αποκόπτων μεγάλους κλάδους εκσφενδονά τούτους κατά των ποιμνίων και ποιμένων μετα μεγάλης ορμής. Όθεν και η παροιμιώδης φράσις <πετροβολάει σα ρήσος> επί του μετά μεγάλης ορμής και δυνάμεως εκσφενδονώντος λίθους. Η λέξις είναι σλαυική.
Τόπος Καταγραφής
ΗλείαΧρόνος καταγραφής
1948Πηγή
Κ. Ν. Ηλιοπούλου, Ποιμενικά της Ηλείας, Λαογραφία ΙΒ, 1938 – 1948 σελ. 281Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Λαογραφία, ΙΒ, ΠεριοδικόΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT