Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.authorΛιουδάκη, Μαρία
dc.coverage.spatialΚρήτη, Μεραμβέλλο, Λατσίδα
dc.date.accessioned2016-01-15T11:07:54Z
dc.date.available2016-01-15T11:07:54Z
dc.date.issued1938
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/20.500.11853/294095
dc.languageΕλληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.isogre
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.titleΜια φορά ‘τονε ένας άθρωπος πολλά πλούσος με καμήλες και με οζά, μα και περίστα καλώς. Ποτέ δεν εβγήκε ψυχρός λόγος απού τη μούρη ύτου. Ότι γκιάν ήθελα κάμη κι ότι γκιάν ήθελα πάθη ήλεγε : ‘’Δόξα σοι ο θεός’’. Ο μισόκαλός του ζήλεψε κι επήγι κι εξέρασε στοι γούρνες απου πίνανε νερό τα οζά ντου κι εψοφήσανε όλα. Αυτός δεν είπε πάλι βλάστημο λόγο, μόνο ήλεγε : ‘’Δόξα σοι ο θεός! ‘’ Δόξα σοι ο θεός! Μέρα νύχτα ‘’Δόξα σοι ο θεός’’ Έρχεται θανατικό ποθαίνουν τα παιδιά ντου, αυτός πάλι ‘’Δόξα σοι ο θεός’’ Μιαν ημέρα η γυναίκα ντου πάει και του λέει : Nα πής ένα βλάστημο λόγο να μάσε ξανάρθουνε τα καλά μας. Εμένα μου τόπενε ένας άθρωπος α μπού μου πάντηξε στο δρόμο. – Ίντα ; επάντηξε σου πάλι ο μισόκαλος ; Δε βλαστημώ ‘γώ ‘’Δόξα σοι ο θεός’’. Στην υστεργιά ελούβιασε κι εγέμησε σκουλήκους κι ήτονε χωσμένος μέσα στην κοπρά κι το λαιμό. Η γυναίκα ντου πήγαινε στη βολίτσα και του ‘φερνεν ένα κομμάτι ψωμί και το ‘τρωε,μα όλο του γογγυζε. ‘’Να πάς ένα βλαστημο λόγο να γενής καλά και να μάσε ξανάρθουνε τα καλά μας. – Όχι! Εγώ δε σε λέω βλάστημο λόγο, μόνο ‘’δόξα σοι ο θεός’’ ΄΄δόξα σοι ο θεός’’ Σαν είδεν ο θεός την υπομονή ντου, πέμπει έναν άγγελο και τόνε πιάνει από τα μαλλιά και τόνε ξετινάσει και πέφτουνε οι σκουλήκαι χάμαι. Αυτός να τσι δή το στενοχωρέθηκε. ‘’Κι ίντα δα γενούνε δα κεινοιε οι σκουλήκαι ; Ίντα δα τρώνε ; Λέει του ο άγγελος. –Αυτοί δα τρώνε τα φύλλα του δέντρου να κάνουνε μετάξι’’. Απούσταν τότεσα κι οπίου εβγήκε το μεταξαριό. (μισοκαλός= διάβολος )
dc.typeΠαραδόσειςel
dc.description.drawernumberΠαραδόσεις ΙΣΤ΄- ΚΕ΄
dc.relation.sourceΑρ. 1162 Β, σελ. 120-121, Μ. Λιουδάκη, Μεραμβέλλο, Λάτσιδα, 1938
dc.relation.sourceindex1162 Β
dc.relation.sourcetypeΑρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstreamD_PAA_02825w, D_PAA_02825w2, D_PAA_02825w3
dc.informant.nameΜεθυμάκη, Ελένη
dc.informant.genderΓυναίκα
dc.informant.age58
dc.subject.legendΠαράδοση ΙΣΤ
edm.dataProviderΚέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνώνel
edm.dataProviderHellenic Folklore Research Center, Academy of Athensen
edm.providerΚέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνώνel
edm.providerHellenic Folklore Research Center, Academy of Athensen
edm.typeTEXT
dc.coverage.geoname6697802/Κρήτη, Μεραμβέλλο, Λατσίδα


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

ΑρχείαΜέγεθοςΤύποςΠροβολή

Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

  • Παραδόσεις
    Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές