Ο κούκκος είχε αδερφή που τη έλεαν Κύρκω. Αυτός φύλαε τα πράμματα, ήταν τζομπάνος, κι’ η Κύρκω κάουνταν στη στάνη κι’έρρινε κουλούρα. Μια μέρα ο κούκος έχασε μια γίδια κ’έσετιλε την Κύρκω να τη βρή. Χάλεψε ξεχάλεψε η Κύρκω δεν την ηύρε και γύρισε στο γρένη. Ο κούκκος την ξαναστέλλει να χαλέψη και πάλε γιατί άκσε τη φωνή της στο λόγγο-μα-κακακακάνη, μακακακακάνη. Η Κύρκω ξαναπάει και δε βρίσκει τίποτε, άντε φωνή ακούει. Και μότι έρχεται στη στάνη ακούεται πάλε η φωνή μακακακάει,μακακακάει και πάλε πάει και πάλε γυρίζει άδεια. Πιγκώθηκε ο κούκκος, την έδειρε και την κυνήησε από τη στάνη. Η Κύρκω πάει στις ερημιές. Παρακάλεσε το θεό να την κάμη ένα μικρό πουλί, να κρύβεται από τον αδερφό της και την έκαμε. Γίνκε τρυποφράχτης. Ο κούκκος μια κίσσα πόκανε μακακακάνε. Οι κίσσες έχουν πολλές γλώσσες. Μετάνιωσε για το κακό πόκαμε και παρακάλεσε το θεό κι’αυτός να τον κάμη ένα πουλί να γκιζεράνη τα’ερημιές. Έτσι ο κούκκος κολλάει στα ψηλά κλαριά και χουγιάζει κούκού! (Κύρκω και κάπου μαβλάει και τα γίδια μακακακούνε κι’η Κύρκω, ο τρυποφράχτης τα’απολογιέται από τσι φράχτες, τα’απολογιέται από τσι φράχτες κούκου κ.κ.κ.

Μουσελίμης, Σπ.

Ο κούκκος είχε αδερφή που τη έλεαν Κύρκω. Αυτός φύλαε τα πράμματα, ήταν τζομπάνος, κι’ η Κύρκω κάουνταν στη στάνη κι’έρρινε κουλούρα. Μια μέρα ο κούκος έχασε μια γίδια κ’έσετιλε την Κύρκω να τη βρή. Χάλεψε ξεχάλεψε η Κύρκω δεν την ηύρε και γύρισε στο γρένη. Ο κούκκος την ξαναστέλλει να χαλέψη και πάλε γιατί άκσε τη φωνή της στο λόγγο-μα-κακακακάνη, μακακακακάνη. Η Κύρκω ξαναπάει και δε βρίσκει τίποτε, άντε φωνή ακούει. Και μότι έρχεται στη στάνη ακούεται πάλε η φωνή μακακακάει,μακακακάει και πάλε πάει και πάλε γυρίζει άδεια. Πιγκώθηκε ο κούκκος, την έδειρε και την κυνήησε από τη στάνη. Η Κύρκω πάει στις ερημιές. Παρακάλεσε το θεό να την κάμη ένα μικρό πουλί, να κρύβεται από τον αδερφό της και την έκαμε. Γίνκε τρυποφράχτης. Ο κούκκος μια κίσσα πόκανε μακακακάνε. Οι κίσσες έχουν πολλές γλώσσες. Μετάνιωσε για το κακό πόκαμε και παρακάλεσε το θεό κι’αυτός να τον κάμη ένα πουλί να γκιζεράνη τα’ερημιές. Έτσι ο κούκκος κολλάει στα ψηλά κλαριά και χουγιάζει κούκού! (Κύρκω και κάπου μαβλάει και τα γίδια μακακακούνε κι’η Κύρκω, ο τρυποφράχτης τα’απολογιέται από τσι φράχτες, τα’απολογιέται από τσι φράχτες κούκου κ.κ.κ.

dc.contributor.author	Μουσελίμης, Σπ.
dc.coverage.spatial	Θεσπρωτία, Παραμυθιά
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:07:54Z
dc.date.available	2016-01-15T11:07:54Z
dc.date.issued	1938
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/294092
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Ο κούκκος είχε αδερφή που τη έλεαν Κύρκω. Αυτός φύλαε τα πράμματα, ήταν τζομπάνος, κι’ η Κύρκω κάουνταν στη στάνη κι’έρρινε κουλούρα. Μια μέρα ο κούκος έχασε μια γίδια κ’έσετιλε την Κύρκω να τη βρή. Χάλεψε ξεχάλεψε η Κύρκω δεν την ηύρε και γύρισε στο γρένη. Ο κούκκος την ξαναστέλλει να χαλέψη και πάλε γιατί άκσε τη φωνή της στο λόγγο-μα-κακακακάνη, μακακακακάνη. Η Κύρκω ξαναπάει και δε βρίσκει τίποτε, άντε φωνή ακούει. Και μότι έρχεται στη στάνη ακούεται πάλε η φωνή μακακακάει,μακακακάει και πάλε πάει και πάλε γυρίζει άδεια. Πιγκώθηκε ο κούκκος, την έδειρε και την κυνήησε από τη στάνη. Η Κύρκω πάει στις ερημιές. Παρακάλεσε το θεό να την κάμη ένα μικρό πουλί, να κρύβεται από τον αδερφό της και την έκαμε. Γίνκε τρυποφράχτης. Ο κούκκος μια κίσσα πόκανε μακακακάνε. Οι κίσσες έχουν πολλές γλώσσες. Μετάνιωσε για το κακό πόκαμε και παρακάλεσε το θεό κι’αυτός να τον κάμη ένα πουλί να γκιζεράνη τα’ερημιές. Έτσι ο κούκκος κολλάει στα ψηλά κλαριά και χουγιάζει κούκού! (Κύρκω και κάπου μαβλάει και τα γίδια μακακακούνε κι’η Κύρκω, ο τρυποφράχτης τα’απολογιέται από τσι φράχτες, τα’απολογιέται από τσι φράχτες κούκου κ.κ.κ.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΙΣΤ΄- ΚΕ΄
dc.relation.source	Αρ. 1365, σελ. 382, 4 , Σπ. Μουσελίμης, Παραμυθιά, 1938
dc.relation.sourceindex	1365
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_02822w, D_PAA_02822w2
dc.subject.legendtitle	Ο κούκος κι'ο τρυποφράχτης
dc.subject.legend	Παράδοση ΙΣΤ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	252941/Θεσπρωτία, Παραμυθιά

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Ο κούκος κι'ο τρυποφράχτης

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Σχετικές εγγραφές

Κούκκος πήγες, κούκκος ήρθε ﻿

Κούκκος. Εκ τινά πόλιν λίαν πρωί τρώγουν μίαν σκελίδα σκόρδου, ίνα μη τας κουμπώνη ο κούκκος. (κομπιάζω 'ς κομπώνω= στίκονται ως τον λαιμόν μου έδεσμα παντού) ﻿

Κούκκος πήγες, κούκκος ήρθε

Κούκκος. Εκ τινά πόλιν λίαν πρωί τρώγουν μίαν σκελίδα σκόρδου, ίνα μη τας κουμπώνη ο κούκκος. (κομπιάζω 'ς κομπώνω= στίκονται ως τον λαιμόν μου έδεσμα παντού)