Τα λάφια του Χριστού

Γύρω απ’το μεγάλο ρέμα Ντόβα,ανάμεσα από το Περτούλι και Πάν Περνιάγκο,στις υπώρειες του όμορφου βουβού Βίγγα,ξαπλωνόταν στα παλιά χρόνια,το πιο καλοό παρθένο ελάτινο δάσος.Εδώ γυρίζαν,εδώ βοσκούσαν,εδώ φωλιάζαν τα λάφια.Η παράδοση αναφέρει πως κυνηγοί Περτουλιώτες,ανήμερα των Χριστουγέννων στήσανε καρτέρι και βαρέσανε δώδεκα λάφια.Λένε ότι ο Χριστός πεισμωμένος για το έγκλημα των κυνηγών,διάταξε τα άλλα λάφια που σωθήκανε από το καρτέρι,ν’αφίσουν τον τόπο αυτό και να πάνε σ’άλλα ήμερα μέρη.Έκτοτες δεν ξαναφάνηκε λάφι στο Περτούλι.