dc.contributor.author | Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. | |
dc.coverage.spatial | Τρίκαλα | |
dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:07:53Z | |
dc.date.available | 2016-01-15T11:07:53Z | |
dc.date.issued | 1948 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/294066 | |
dc.language | Ελληνική - Κοινή ελληνική | |
dc.language.iso | gre | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
dc.title | Γύρω απ’το μεγάλο ρέμα Ντόβα,ανάμεσα από το Περτούλι και Πάν Περνιάγκο,στις υπώρειες του όμορφου βουβού Βίγγα,ξαπλωνόταν στα παλιά χρόνια,το πιο καλοό παρθένο ελάτινο δάσος.Εδώ γυρίζαν,εδώ βοσκούσαν,εδώ φωλιάζαν τα λάφια.Η παράδοση αναφέρει πως κυνηγοί Περτουλιώτες,ανήμερα των Χριστουγέννων στήσανε καρτέρι και βαρέσανε δώδεκα λάφια.Λένε ότι ο Χριστός πεισμωμένος για το έγκλημα των κυνηγών,διάταξε τα άλλα λάφια που σωθήκανε από το καρτέρι,ν’αφίσουν τον τόπο αυτό και να πάνε σ’άλλα ήμερα μέρη.Έκτοτες δεν ξαναφάνηκε λάφι στο Περτούλι. | |
dc.type | Παραδόσεις | el |
dc.description.drawernumber | Παραδόσεις ΙΣΤ΄- ΚΕ΄ | |
dc.relation.source | Αλεξ. Κ. Χατζηγάκης, Παραδόσεις τ' Ασπροποτάμου, Τρίκκαλα, 1948, σελ. 53, αρ. 103 | |
dc.relation.sourceindex | Παραδόσεις τ' Ασπροποτάμου | |
dc.relation.sourcetype | Βιβλίο | |
dc.description.bitstream | D_PAA_02796w | |
dc.subject.legendtitle | Τα λάφια του Χριστού | |
dc.subject.legend | Παράδοση ΙΣΤ | |
edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.type | TEXT | |
dc.coverage.geoname | 252661/Τρίκαλα | |