dc.contributor.author | Βρόντης, Αναστάσιος | |
dc.coverage.spatial | Ρόδος | |
dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:07:48Z | |
dc.date.available | 2016-01-15T11:07:48Z | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/293964 | |
dc.language | Ελληνική - Κοινή ελληνική | |
dc.language.iso | gre | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
dc.title | Όνταν εμιλούσασιν τα ζά, η μέλισσα είπεν μια μέρα στο Θεό. Έχω κουράγιο, Θεέ μου, να γεμώννω κάθε χρόνο μιαν βυτίνα μέλι, μα να μου δώσης το δικαίωμα, σαν γιακκάσω κανένα άνθρωπο, να πεθαίνη. <Όχι!> της είπεν ο Θεός. <Κάμνε όσο μέλι μπορείς, μα σαν γιακκάσης κανένα, θα ψοφάς>. Από τότες η μ’ελισσα σαν γιακκάση κανένα άθθρωπο, μένει το κεντρούνι της εκεί που θα κεντήση, ξεκοιλιάζεται και ψοφά. (ζά=ζώα,γιακκάσης=δαγκάση) | |
dc.type | Παραδόσεις | el |
dc.description.drawernumber | Παραδόσεις ΙΣΤ΄- ΚΕ΄ | |
dc.relation.source | Αναστ. Βρόντη, Ροδιακά Λαογραφικά, τόμ. ΙΒ, σελ. 207, αρ. 1 | |
dc.relation.sourceindex | Ροδιακά Λαογραφικά, ΙΒ | |
dc.relation.sourcetype | Βιβλίο | |
dc.description.bitstream | D_PAA_02693w | |
dc.subject.legendtitle | Δγιατί ψοφά η μέλισσα σαν δαγκάση κανένα | |
dc.subject.legend | Παράδοση ΙΣΤ | |
edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.type | TEXT | |
dc.coverage.geoname | 8133781/Ρόδος | |