Η μέλισσα και η σφήκα ήσαν αδερφάδες ‘γκαρδιακαίς και όμοιαις’ς τα πάντα. Όταν αρρώστησε κάποτ’ η μάννα τους βαριά, της επροσκάλεσε να πάνε και τίποτα στυλοτικό. Η δόλια μελίσσα έτρεξε ντούρμα με προθυμία κ’ επήγε και την επεριποήθη με το παραπάνω και την ευχαρίστησε. Η δε σφήκα ηύρε χίλιαις πρόφασαις και αιτίαις, τάχα πως δεν εμπόρειγε κ’ κείνη, δεν άδειαζε κι’ άλλα χίλια δύο ψέμματα, και ούτε επήγε διόλου ούτε για τα μάτια το κόσμου ‘που λένε, να ιδή την κατακαυμένη μάννα, όπ’εδερνότανε με το Χάρο. Κράζει πάλαι τη μέλισσα η μάννα της, ‘σαν εκόντευε να πεθάνη και την ευχήθηκε με ούλη της την καρδιά. Να ‘ναι γλυκιασμένη ‘ς ούλη της τη ζωή και γι’αυτό η μελίσσα μαζώνει και φτιάνει το μέλι, και θρέφεται με τούτο. Τη δε σφήκα την εκαταράθηκε ξεσκούφωτη, να’ναι πάντοτε πικραμένη πεινασμένη κι’αγλύκιαστη, και χαίρι και προκοπή να μην ιδή ποτέ της. Και για τούτο η σφήκες ούτε μέλι κάνουν ‘σαν της μέλισσαις, ούτε στασιό πουθενά έχουν. Η ευχή των γονέων θεμελιώνει, Και η κατάρα ξερριζώνει. (ντούρμα=Τάχιστα.λέξ. αλβανική)

Παπαζαφειρόπουλος, Παναγιώτης

Η μέλισσα και η σφήκα ήσαν αδερφάδες ‘γκαρδιακαίς και όμοιαις’ς τα πάντα. Όταν αρρώστησε κάποτ’ η μάννα τους βαριά, της επροσκάλεσε να πάνε και τίποτα στυλοτικό. Η δόλια μελίσσα έτρεξε ντούρμα με προθυμία κ’ επήγε και την επεριποήθη με το παραπάνω και την ευχαρίστησε. Η δε σφήκα ηύρε χίλιαις πρόφασαις και αιτίαις, τάχα πως δεν εμπόρειγε κ’ κείνη, δεν άδειαζε κι’ άλλα χίλια δύο ψέμματα, και ούτε επήγε διόλου ούτε για τα μάτια το κόσμου ‘που λένε, να ιδή την κατακαυμένη μάννα, όπ’εδερνότανε με το Χάρο. Κράζει πάλαι τη μέλισσα η μάννα της, ‘σαν εκόντευε να πεθάνη και την ευχήθηκε με ούλη της την καρδιά. Να ‘ναι γλυκιασμένη ‘ς ούλη της τη ζωή και γι’αυτό η μελίσσα μαζώνει και φτιάνει το μέλι, και θρέφεται με τούτο. Τη δε σφήκα την εκαταράθηκε ξεσκούφωτη, να’ναι πάντοτε πικραμένη πεινασμένη κι’αγλύκιαστη, και χαίρι και προκοπή να μην ιδή ποτέ της. Και για τούτο η σφήκες ούτε μέλι κάνουν ‘σαν της μέλισσαις, ούτε στασιό πουθενά έχουν. Η ευχή των γονέων θεμελιώνει, Και η κατάρα ξερριζώνει. (ντούρμα=Τάχιστα.λέξ. αλβανική)

dc.contributor.author	Παπαζαφειρόπουλος, Παναγιώτης
dc.coverage.spatial	Αχαΐα, Πάτρα
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:07:48Z
dc.date.available	2016-01-15T11:07:48Z
dc.date.issued	1887
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/293948
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Η μέλισσα και η σφήκα ήσαν αδερφάδες ‘γκαρδιακαίς και όμοιαις’ς τα πάντα. Όταν αρρώστησε κάποτ’ η μάννα τους βαριά, της επροσκάλεσε να πάνε και τίποτα στυλοτικό. Η δόλια μελίσσα έτρεξε ντούρμα με προθυμία κ’ επήγε και την επεριποήθη με το παραπάνω και την ευχαρίστησε. Η δε σφήκα ηύρε χίλιαις πρόφασαις και αιτίαις, τάχα πως δεν εμπόρειγε κ’ κείνη, δεν άδειαζε κι’ άλλα χίλια δύο ψέμματα, και ούτε επήγε διόλου ούτε για τα μάτια το κόσμου ‘που λένε, να ιδή την κατακαυμένη μάννα, όπ’εδερνότανε με το Χάρο. Κράζει πάλαι τη μέλισσα η μάννα της, ‘σαν εκόντευε να πεθάνη και την ευχήθηκε με ούλη της την καρδιά. Να ‘ναι γλυκιασμένη ‘ς ούλη της τη ζωή και γι’αυτό η μελίσσα μαζώνει και φτιάνει το μέλι, και θρέφεται με τούτο. Τη δε σφήκα την εκαταράθηκε ξεσκούφωτη, να’ναι πάντοτε πικραμένη πεινασμένη κι’αγλύκιαστη, και χαίρι και προκοπή να μην ιδή ποτέ της. Και για τούτο η σφήκες ούτε μέλι κάνουν ‘σαν της μέλισσαις, ούτε στασιό πουθενά έχουν. Η ευχή των γονέων θεμελιώνει, Και η κατάρα ξερριζώνει. (ντούρμα=Τάχιστα.λέξ. αλβανική)
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΙΣΤ΄- ΚΕ΄
dc.relation.source	Παναγιώτης Παπαζαφειρόπουλος, Περισυναγωγή γλωσσικής ύλης και εθίμων του Ελληνικού λαού ιδία δε του της Πελοποννήσου παραβαλλομένων εν πολλοίς προς τα των Αρχαίων Ελλήνων, Πάτρα, 1887, σελ. 356, αρ.1
dc.relation.sourceindex	Περισυναγωγή γλωσσικής ύλης και εθίμων του Ελληνικού λαού ιδία δε του της Πελοποννήσου παραβαλλομένων εν πολλοίς προς τα των Αρχαίων Ελλήνων
dc.relation.sourcetype	Βιβλίο
dc.description.bitstream	D_PAA_02677w
dc.subject.legendtitle	Μελίσσα και σφήκα
dc.subject.legend	Παράδοση ΙΣΤ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	255683/Αχαΐα, Πάτρα

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Μελίσσα και σφήκα

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές