Ήταν μια γριά κι είχε πολλά κατσίκια. Επειδή τη χρονιά εκείνη ο Φλεβάρης είχε κάν πολλά χιόνια και ο Μάρτης το ίδιο και δεν τη ψόφησαν τα κατσίκια, καυκήστηκε και είπε : “Τσούρτς Μάρτς, τσούρτς Απρίλ'ς, γλύτωσα τα γδέλλια μου και τα κατσκέλλια μου!” Αυτό όμως κακοφάνηκε στο Μάρτ' και δανείστηκε δυό μέρες από το Φλεβάρ – γι' αυτό έχει 28 μέρες – έκανε δυνατά κρύα κι έκανε τη γριά να κάψη τα παλούκια απ' τ' αbέλι της, που τόχε φραμένο. (Γι' αυτόν τον λέν Παλουκοκάφτ.) Επείδη όμως δε ζεσταινόταν bήκε κι αυτή απουκάτ' απ' το καζάνι και καήκε. Τα κατσίκια της έφυγαν στη Νίbρο. Η Λήμνος κι η Νίbρο ήταν μια φορά ενωμένα. Μπήκε θάλασσα ύστερα, χώρισε τα δυό νησιά και τα κατσίκια έμειναν στη Νίbρο. [κατσίκια = τα λέν και αίγες, Τσούρτς = πέρασε, παλούκια = τα λένε καλονόματα