Τον καιρό των Γιαννιτσάρων στα Τοπόλια ήσανε πολλοί Τούρκοι και τούρκικος στρατός, αλλά δεν είχανε τζαμί. Μια φορά κάθοντανε στο καφενείο και είπανε: «Δεν είναι ντροπή τόσοι Τούρκοι που είμαστε εδώ να μην έχωμε ένα τζαμί; Να πάμε να πάρωμε την Παναγιά να τήνε κάμωμε τζαμί». Ο πρώτος τωνε αγάς ο Αγναντίν των είπε : «Τότε την Πέμπτη το βράδυ να ’ρθητε στο σπίτι μου να διασκεδάσωμε και την Παρασκευή το πρωί θα πάμε να πάρωμε την Παναγιά να την κάμωμε τζαμί. Την Πέμπτη κιόλας πήγαν στο απίτι ρου Αγναντινι, κάλεσαν τις όμορφες χριστιανές κι ωργίαζαν. Τη νύχτα βγαίνει ο Αγναντίνι να πα κάμη νερό ντου. Άμα κατέβηκε κάτω θωρεί μιαν καλογρά κι εκατέβαινεν από τα σύννεφα και του παίζει μια και πέφτει κάτω. Περιμένουνε οι άλλοι να μπη μέσα ο Αγναντίνι, περιμένουνε, τίποτας. Βγαίνουνε και τόνε βρίσκουνε πεσμένο και αναίσθητο και μόνο που μπόρεσε και είπε: «Μιαν καλογρά κατέβηκεν από τον ουρανό και μου ’δωκε μια κι έπεσα κάτω». Την άλλη μέρα, την ώρα που θα πήγαιναν να πάρουν την Παναγία να την κάμουν τζαμί απέθανεν ο αγάς.

Λιουδάκη, Μαρία

Τον καιρό των Γιαννιτσάρων στα Τοπόλια ήσανε πολλοί Τούρκοι και τούρκικος στρατός, αλλά δεν είχανε τζαμί. Μια φορά κάθοντανε στο καφενείο και είπανε: «Δεν είναι ντροπή τόσοι Τούρκοι που είμαστε εδώ να μην έχωμε ένα τζαμί; Να πάμε να πάρωμε την Παναγιά να τήνε κάμωμε τζαμί». Ο πρώτος τωνε αγάς ο Αγναντίν των είπε : «Τότε την Πέμπτη το βράδυ να ’ρθητε στο σπίτι μου να διασκεδάσωμε και την Παρασκευή το πρωί θα πάμε να πάρωμε την Παναγιά να την κάμωμε τζαμί. Την Πέμπτη κιόλας πήγαν στο απίτι ρου Αγναντινι, κάλεσαν τις όμορφες χριστιανές κι ωργίαζαν. Τη νύχτα βγαίνει ο Αγναντίνι να πα κάμη νερό ντου. Άμα κατέβηκε κάτω θωρεί μιαν καλογρά κι εκατέβαινεν από τα σύννεφα και του παίζει μια και πέφτει κάτω. Περιμένουνε οι άλλοι να μπη μέσα ο Αγναντίνι, περιμένουνε, τίποτας. Βγαίνουνε και τόνε βρίσκουνε πεσμένο και αναίσθητο και μόνο που μπόρεσε και είπε: «Μιαν καλογρά κατέβηκεν από τον ουρανό και μου ’δωκε μια κι έπεσα κάτω». Την άλλη μέρα, την ώρα που θα πήγαιναν να πάρουν την Παναγία να την κάμουν τζαμί απέθανεν ο αγάς.

dc.contributor.author	Λιουδάκη, Μαρία
dc.coverage.spatial	Κρήτη, Ινναχώριο, Τοπόλια
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:07:23Z
dc.date.available	2016-01-15T11:07:23Z
dc.date.issued	1938
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/293388
dc.language	Ελληνική - Διάλεκτος - Κρητική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Τον καιρό των Γιαννιτσάρων στα Τοπόλια ήσανε πολλοί Τούρκοι και τούρκικος στρατός, αλλά δεν είχανε τζαμί. Μια φορά κάθοντανε στο καφενείο και είπανε: «Δεν είναι ντροπή τόσοι Τούρκοι που είμαστε εδώ να μην έχωμε ένα τζαμί; Να πάμε να πάρωμε την Παναγιά να τήνε κάμωμε τζαμί». Ο πρώτος τωνε αγάς ο Αγναντίν των είπε : «Τότε την Πέμπτη το βράδυ να ’ρθητε στο σπίτι μου να διασκεδάσωμε και την Παρασκευή το πρωί θα πάμε να πάρωμε την Παναγιά να την κάμωμε τζαμί. Την Πέμπτη κιόλας πήγαν στο απίτι ρου Αγναντινι, κάλεσαν τις όμορφες χριστιανές κι ωργίαζαν. Τη νύχτα βγαίνει ο Αγναντίνι να πα κάμη νερό ντου. Άμα κατέβηκε κάτω θωρεί μιαν καλογρά κι εκατέβαινεν από τα σύννεφα και του παίζει μια και πέφτει κάτω. Περιμένουνε οι άλλοι να μπη μέσα ο Αγναντίνι, περιμένουνε, τίποτας. Βγαίνουνε και τόνε βρίσκουνε πεσμένο και αναίσθητο και μόνο που μπόρεσε και είπε: «Μιαν καλογρά κατέβηκεν από τον ουρανό και μου ’δωκε μια κι έπεσα κάτω». Την άλλη μέρα, την ώρα που θα πήγαιναν να πάρουν την Παναγία να την κάμουν τζαμί απέθανεν ο αγάς.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις Ι΄- ΙΕ΄
dc.relation.source	Αρ. 1161 Β, σελ. 80 – 81, Μ. Λιουδάκη, Ινναχώριον, Τοπόλια, 1938
dc.relation.sourceindex	1161 Β
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.notes	Λάθος αριθμός του κωδικού ψηφιοποίησης της 2ης σελίδας
dc.description.bitstream	D_PAA_02117w, D_PAA_02116w2
dc.subject.legendtitle	Η Παναγία η Τοπολιανή (Κοίμησης της Θεοτόκου, αρχαίος Βυζαντινός ναός)
dc.informant.name	Μπλαβάκις, Παπά Βασίλειος
dc.informant.gender	Άνδρας
dc.informant.age	58
dc.subject.legend	Παράδοση ΙΑ
dc.informant.informations	Παπάς, Τοπόλια
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	6697802/Κρήτη, Ινναχώριο, Τοπόλια

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Η Παναγία η Τοπολιανή (Κοίμησης της Θεοτόκου, αρχαίος Βυζαντινός ναός)

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Σχετικές εγγραφές