Η Βουρνιώτ'σσα
Στα Βουρνά, σ' ένα άγριο μέρος είνια χτισμέν' η Παναΐα η Βουρνιώτ'σσα. Έχ' ακούσ', πως παλαιά χρόνια είχε κάποιος εκεί ένα κελλί κι ένα βράδ' είδε στ' θάλασσα μέσα ένα φώς. “Έ”, λέει “το φεγγάρ' θα να 'ν' και φέγγ'΄”. Τ' άλλο βράδ' όμως να το πάλ' το φώς, τ' άλλο πάλ'. Λέει, “¨Α, μα θα πάω να δώ”. Μπάιν' σ' ένα βαρκάκ', το φτάν κ ηύρε ένα κουρούπ' στον αφρό κι απομέσ' απ' το κουρούπ' ήβγαινε φλόγα. Το βγάζ' όξω για να το πάει στο χωριό να το δείξ', αλλά στο δρόμο κουράστ'κε και τ' άφησε κεί σε μια μαγιαδούρα λιγάκ'. Κάν' μετά να το σ'κώσ', τίποτα. Πάει στο χωριό, λέει, “Αυτό κι αυτό συμβαίν'”. Τ' ανοίγουν λοιπόν το κουρούπ' κ' είταν μέσα η εικόνα τ'ς Βουρνιώτ'σσας, που 'θελε να γίν' η εκκλησία τ'ς στο μέρος εκείνο. Ετσ' τνε χτίσαν εκεί κι ακόμα και τώρα αν πάς να τνέ σηκώσ'ς δε θα μπορέσ'ς. (Βουρνά = Τοποθεσία στο βόρειο μέρος του νησιού γι' αυτό και η ονομασία Βουρνά΄= βορεινα, κουρούπ' = κιούπι, μαγιαδούρα = μέρος που συταυλίζουν τα ζώα).
Τόπος Καταγραφής
ΤήνοςΧρόνος καταγραφής
1971Πηγή
Αλέκου Ε. Φλωράκη, Τήνος, Αθήνα, 1971, σελ. 402, αρ. 25Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Τήνος, ΒιβλίοΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT