Πρώτα ηπή(γ)αίνναν ξ'ι ηχορέβγαν στα Τσούκκουα ηχορούσαν καβάgια στητά, κατάχρουσα πό χαρέ (χαρέδες), πό πόξω ηχορούσαν ρασί, και το βά(δ)ι (γ)ύρου – ύρου ήτο με σιζέφσια σαν κορδέλλες, και ζωσμένες με κολάνια στην άκηρ'ζια (άκρη). Σαν τέλειωνε η Παναγία, η χαριτωμένη, που χτίζετο τοτεσε(δ)ά στα Τσίκκουα κ' ι ήλειψεν μια κολώνα μιαν ημέρα πρίχου να καλοστηθή ο χορός ηδύ(γ)αν τέσσ'ερεις (παραμονιασμένες Σσ' έθρενες κι ηπή(γ)ασθ γκάτω στημ Πότσα πούχει ρήξει όξω η θάλασσ' α που του Μπουλλούρου μια γκολώνα, ήδεσαν την με το σσ'οινί κ' ιαί κ' είνη ητριπφήα (τριπηδούσε) μονασή της κ' ήρσετο κι ήκοψεν γούλο το χωρ'ζιό να (δ)ή την κολώνα, παρατώντας τοχ χορό. Κι η κολώνα 'φτή δρώννει και συγκλύεται η εκκλησ' ία που ρο γιάσμα (αγίασμα), που τρέθει στηχ χάρη της και τρέχουν και παίρνουν αγιασμό. (Τσίκκουα και Τσίκουα = συνοικία του χωριού, ηχορούσαν - ηφορούσαν, χορώ - φορώ, όπως και χωρώ – θωρώ, χαρές – χαρέδες = στόφες βαριόφαντες από την Αίγυπτο – Ιντιές, ρασί =μ φαντά μάλλινα που τα φορούσαν, όπως αργότερα τα κοντογέλεκα από τσόχα, Σιζέφσια = σιντέφια σεντέφια, κολάνια = βούκλες που γάντζωναν – κολαϊνια κια κολαϊνιες λέγονταν και τα βραχιόλια του λαιμού περιλάιμια και περιδέραια. Σσ' έθρενες = αντί Σκέθρενες, γιατί θα ήταν υψηλές όπως τα Σκέθρα (αντρογυναίκες). Πότσα = Πόθια, Παθαία η αρχαία Παθαία, Μπουλλούρου = τοπονύμια αντίκρυ στην Ανατολή. .