Το θάμαν τη Ζαντ ο Αέρ
Σ' σον Παλλαδάντων τη Μούζαινας, κάθαν χρόνον τ' Αενουφί, εγίνουτον πανοΰρ, και οι Ματζουκάτ' πα εφέρναν εκεί μαλλιά και επούλναν -ατα. Έναν χρόνον με τοί Χριστιανούς εντάμαν έρθεν κ' ένας τσαπνής, φορτωμένος κ' εκείνος μαλλία. Οι Ματζουκάτ' επήγαν σο Μονατσήρ' τ' Αεργί έψιαν κερία, έγραψαν ονόματα και έμ΄ναν εκεί για να πάγ'νε τον πουρνόν σον Αενούφ'. Ο τσαπνής πα έρθεν επέμ΄νεν σο μισιαφίρ ότασιν τη Μοχαστήρι. Οι καλογριάδες εδώκαν ατον ψωμίν και φάγειν σο τας απές και έμ'νεν εκεί. Από πουρνό εσκώθεν αγρήγορα, εσέγκεν το τας τ' Αεργί απέσ' σο σακκίν ατ κ' έφυγεν. Εδέβαιν τ' όρμίν και ολίγον επέμ'νεν να εβγαίν' απάν' σ' ομάλ, κα΄τ' έπαθεν, εμιαρμιαρώθεν σον τόπον - ατ και νιά εμπροστά και νιά από οπίσ'. Ας σα κάμποσον καιρόν κ' ύστερα, έρθαν και οι Ματσούκατ' να διάναιν'νε. Τερούνε ο τσαπνής στέκ απάν 'ς ση στράταν άμον παγωμένος. - Χαίτε ας πάμε, είπεν άτον ο Στάθιον ο Τριανταφύλλογλης. - Κίρβα, κ' επορώ να πορπατώ, είπεν ο τσαπνής. - Όλαν και ντ' έπαθες; γιάμ' κα΄τ' επήρες τ' Αεργί; - Το τας τ' εδώκανε με κ' έφαα ενέσπαλα το απέσ' σο σακκί μ', είπεν ο Τούεκον κ' ερχίνεψε να τρομάζ'.- Μη φοάσαι, είπεν άτον ο Στάθιον, εγώ θα γλιτώνω – σε. Να σις οπίσ' το τας τ' Αεργί, και να ευτάς κ έναν τάμαν για κουρμπάν. - Κίρβα, όλια τα μαλλίαντο φορτούναι δίατα 'ς σον Αέρ. Χαμάν έννοιαν τα ποδάρι ατ', και εκλώστεν οπίσ' με τι Στάθιον κ΄επήγαν 'ς σον Αέρ. Η 'γουμέντσα, είναι είνας γνωστικέσσα γυναίκα, επέρεν έναν κάλ μοναχόν, τ' άλλα έδωκεν ατόν και είπεν : - Λέβα, εσύ φτωχός είσαι, τον Αέρ έναν κάλ'πα κανείται, άμα κλεψίον άλλο να μη ευτάς. Ο τσαπνής απ' ατότες κ' ύστερα κάθαν χρόνον εστείλνεν 1 οκάν μαλλία σόν Αέρ'.(Λεξιλόγιο : Ζαντ. Άερτς = η Μονή του Αγ. Γεωργίου εν Μουζαίνη, Παλλαδάντων = χωρίον εν τω ποταμώ Μουζαίνης, πλησίον του Αενουφί (Άγ. Ονούφριου) εντός του βράχου. Τσαπνής = Τούρκος της ορινής περιοχής, Έψιαν = άναψαν, έμ'ναν = έμειναν, διενυκτέρευσαν, τος (το) = χάλκινον βαθυ σκεύος, κίρβα = φίλε γνωστέ, ελέγετο μεταξύ μεταξύ ετεροδόξων, νιαμ' = μήπως, τάμαν (το) = το τάμα, τάξιμο τουρκ. Κουρπάν', κάλ (το) = όλα τα μαλλιά ενός προβάτου, τα αποτελούντα εν συνεχές σύνολον.
dc.contributor.author | Παπαδόπουλος, Δ. Κ. | |
dc.coverage.spatial | Πόντος | |
dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:07:12Z | |
dc.date.available | 2016-01-15T11:07:12Z | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/293160 | |
dc.language | Ελληνική - Διάλεκτος - Ποντιακή | |
dc.language.iso | gre | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
dc.title | Σ' σον Παλλαδάντων τη Μούζαινας, κάθαν χρόνον τ' Αενουφί, εγίνουτον πανοΰρ, και οι Ματζουκάτ' πα εφέρναν εκεί μαλλιά και επούλναν -ατα. Έναν χρόνον με τοί Χριστιανούς εντάμαν έρθεν κ' ένας τσαπνής, φορτωμένος κ' εκείνος μαλλία. Οι Ματζουκάτ' επήγαν σο Μονατσήρ' τ' Αεργί έψιαν κερία, έγραψαν ονόματα και έμ΄ναν εκεί για να πάγ'νε τον πουρνόν σον Αενούφ'. Ο τσαπνής πα έρθεν επέμ΄νεν σο μισιαφίρ ότασιν τη Μοχαστήρι. Οι καλογριάδες εδώκαν ατον ψωμίν και φάγειν σο τας απές και έμ'νεν εκεί. Από πουρνό εσκώθεν αγρήγορα, εσέγκεν το τας τ' Αεργί απέσ' σο σακκίν ατ κ' έφυγεν. Εδέβαιν τ' όρμίν και ολίγον επέμ'νεν να εβγαίν' απάν' σ' ομάλ, κα΄τ' έπαθεν, εμιαρμιαρώθεν σον τόπον - ατ και νιά εμπροστά και νιά από οπίσ'. Ας σα κάμποσον καιρόν κ' ύστερα, έρθαν και οι Ματσούκατ' να διάναιν'νε. Τερούνε ο τσαπνής στέκ απάν 'ς ση στράταν άμον παγωμένος. - Χαίτε ας πάμε, είπεν άτον ο Στάθιον ο Τριανταφύλλογλης. - Κίρβα, κ' επορώ να πορπατώ, είπεν ο τσαπνής. - Όλαν και ντ' έπαθες; γιάμ' κα΄τ' επήρες τ' Αεργί; - Το τας τ' εδώκανε με κ' έφαα ενέσπαλα το απέσ' σο σακκί μ', είπεν ο Τούεκον κ' ερχίνεψε να τρομάζ'.- Μη φοάσαι, είπεν άτον ο Στάθιον, εγώ θα γλιτώνω – σε. Να σις οπίσ' το τας τ' Αεργί, και να ευτάς κ έναν τάμαν για κουρμπάν. - Κίρβα, όλια τα μαλλίαντο φορτούναι δίατα 'ς σον Αέρ. Χαμάν έννοιαν τα ποδάρι ατ', και εκλώστεν οπίσ' με τι Στάθιον κ΄επήγαν 'ς σον Αέρ. Η 'γουμέντσα, είναι είνας γνωστικέσσα γυναίκα, επέρεν έναν κάλ μοναχόν, τ' άλλα έδωκεν ατόν και είπεν : - Λέβα, εσύ φτωχός είσαι, τον Αέρ έναν κάλ'πα κανείται, άμα κλεψίον άλλο να μη ευτάς. Ο τσαπνής απ' ατότες κ' ύστερα κάθαν χρόνον εστείλνεν 1 οκάν μαλλία σόν Αέρ'.(Λεξιλόγιο : Ζαντ. Άερτς = η Μονή του Αγ. Γεωργίου εν Μουζαίνη, Παλλαδάντων = χωρίον εν τω ποταμώ Μουζαίνης, πλησίον του Αενουφί (Άγ. Ονούφριου) εντός του βράχου. Τσαπνής = Τούρκος της ορινής περιοχής, Έψιαν = άναψαν, έμ'ναν = έμειναν, διενυκτέρευσαν, τος (το) = χάλκινον βαθυ σκεύος, κίρβα = φίλε γνωστέ, ελέγετο μεταξύ μεταξύ ετεροδόξων, νιαμ' = μήπως, τάμαν (το) = το τάμα, τάξιμο τουρκ. Κουρπάν', κάλ (το) = όλα τα μαλλιά ενός προβάτου, τα αποτελούντα εν συνεχές σύνολον. | |
dc.type | Παραδόσεις | el |
dc.description.drawernumber | Παραδόσεις Ι΄- ΙΕ΄ | |
dc.relation.source | Δ. Κ. Παπαδόπουλος, (Συλλογή), Ποντιακά φύλλα, έτος Β, σελ. 467, αρ. 14 | |
dc.relation.sourceindex | Ποντιακά Φύλλα, Β | |
dc.relation.sourcetype | Περιοδικό | |
dc.description.bitstream | D_PAA_01888w, D_PAA_01888w2 | |
dc.subject.legendtitle | Το θάμαν τη Ζαντ ο Αέρ | |
dc.subject.culturalgroup | Πόντιοι | |
dc.subject.legend | Παράδοση ΙΑ | |
edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.type | TEXT | |
dc.coverage.geoname | 738647/Πόντος |
Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο
Αρχεία | Μέγεθος | Τύπος | Προβολή |
---|---|---|---|
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο. |
Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές
-
Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.