Παναγία

Μέσα στο πηγάδι της Καλαμάτας, πούναι από πάνω από την πλατέα της Πεπαντής, φαίνεται η Παναγία, μα πρέπει κανείς να είναι Χριστιανός για να τη δή. Βγαίνει ένα φώς και έπειτα ξαστερώνει το νερό και φαίνεται μέσα στο πηγάδι η Παναγία σαν κόνισμα που κρατάει το Χριστό στα χέρια της. Εγώ μια μέρα ήμουν πηγαιμένος και τήραγα να ιδώ και ήρθε κι’ ένα παιδί από ένα φουρναρικό να βγάλη νερό. Του λέω : «Παιδί μου, προτού να βγάλης νερό από φτουνό το πηγάδι, κάμε πρώτα το σταυρό σου και έπειτα βγάλε». Αυτός εγέλασε και με κορόϊδεψε. Ρίχνει λοιπόν τον κουβά στο πηγάδι για νέρο, και τον βγάζει, ούλο αίμα! Του λέω : «Βλέπεις που έκανες αμαρτία;» Εκείνος τα σάστισε κι’ άρπαξε τον κουβά και τον έχυσε και ύστερα έφυγε τρέχοντα. Καθώς επήγαινε δεν τήραγε μπροστά του και πέφτει επάνω σ’ ένα στύλο και κατασκότωσε τα μούτρα του. Εγώ έμεινα εκεί και ‘κανα το σταυρό μου, «Παναγιά μου, δείξε μου τη χάρι σου», έλεγα. Ύστερα, αφού έκανα και το σταυρό μου, έρριξα και τον κουβά κι έβγαλα νερό κι’ ήτονε καθαρό σαν κρούσταλλο. Ήπια κι’ εγώ κι’ έδωσα και στους άλλους να πιούν γιατί το νερό αυτό είναι άγιασμα. Ύστερα έσγουψα πάν απ’ το πηγάδι και είδα ένα φώς, που έλαμπε το πηγάδι ούλο και ύστερα μου φάνηκε σαν ν’ ανέβηκε από κάτω το εικόνισμα της Παναγίας μμε το Χριστό και να έπλεγε επάνω στο νερό. Το είδανε και οι άλλοι που ήτονε εκεί. Το εικόνισμα τούτο πολλές φορές δοκιμάσανε να το βγάλουνε μα η Χάρη της δε θέλει να φύγη από το πηγάδι και όσο αδειάζουν το νερό τόσο εκείνο γεμίζει.