Εμφάνιση απλής εγγραφής

Άγιος Ιωάννης

Κάποιος Τσουγκρής κλέφτης ήταν στο Μπελιτσόρεμμα. Σ’ ένα καλαμπόκι μέσα έβοσκε ένα δαμάλι του μοναστηριού, τ’ Άη Γιάννη. Έρριξε και βάρεσε το δαμάλι ο κλέφτης. Πάγει ένας στο μοναστήρι και λέει στον καλόγερο : Τούτο και τούτο. Πάει το δαμάλι, το σκότωσε ο δείνας. – Δεν το σκότωσαν, ορέ, του είπε, σκότωσε τον εαυτό του. Την άλλη μέρα ο κλέφτης πήγε σ’ ένα γαμπρό απ’ αδερφή του. Τόλεε ν’ αφήση το gυιό του να τον πάρη μαζί του κλέφτη. Εκείνο δεν ήθελε. Επέμεινε κι ο ένας, επέμενε κι ο άλλος. Ο Γαμπρός του πείσμωσε, αρπάχνει το τουφέκι απ’ το γυναικαδερφό του, τον πυροβολάει και τον σκότωσε. Πάει ο κλέφτης. Έτσι έγινε το θέλημα τ’ Άϊ Γιάννη. Είναι 50, 60 χρόνια πόγινε αυτό το θάμα. Καλόγερος ήταν ο Δοσίθεος

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

• Παραδόσεις
  Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής