Άγιος Ιωάννης
Κάποιος Τσουγκρής κλέφτης ήταν στο Μπελιτσόρεμμα. Σ’ ένα καλαμπόκι μέσα έβοσκε ένα δαμάλι του μοναστηριού, τ’ Άη Γιάννη. Έρριξε και βάρεσε το δαμάλι ο κλέφτης. Πάγει ένας στο μοναστήρι και λέει στον καλόγερο : Τούτο και τούτο. Πάει το δαμάλι, το σκότωσε ο δείνας. – Δεν το σκότωσαν, ορέ, του είπε, σκότωσε τον εαυτό του. Την άλλη μέρα ο κλέφτης πήγε σ’ ένα γαμπρό απ’ αδερφή του. Τόλεε ν’ αφήση το gυιό του να τον πάρη μαζί του κλέφτη. Εκείνο δεν ήθελε. Επέμεινε κι ο ένας, επέμενε κι ο άλλος. Ο Γαμπρός του πείσμωσε, αρπάχνει το τουφέκι απ’ το γυναικαδερφό του, τον πυροβολάει και τον σκότωσε. Πάει ο κλέφτης. Έτσι έγινε το θέλημα τ’ Άϊ Γιάννη. Είναι 50, 60 χρόνια πόγινε αυτό το θάμα. Καλόγερος ήταν ο Δοσίθεος
Τόπος Καταγραφής
Αιτωλία, ΆγραφαΧρόνος καταγραφής
1928Πηγή
Αρ. 916, σελ. 576, Άγραφα Αιτωλία, ΛουκόπουλοςΣυλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
916, Αρχείο χειρογράφωνΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT