Τημ πίτταν τζαι τηρ ρέναν

Λέγεται επί των πεισμόνως απαιτητικών. Κάποια κακή γρηά ηγόρασε πίτταν και ρέναν να φάγη με την κόρην της. Όταν ήλθε ο Ι. Χριστός, ως πτωχός, ζητών ελεημοσύνην, η κόρη φιλόπτωχος του έδωσεν την πίτταν και την ρέναν, ηρνείτο δε να ομολογήση τι απέγιναν οσάκις ηρωτάτο. Κάποτε μετά τον θάνατον της μητρός της η κόρη ήλθε μετά του συζύγου της εις τον κήπον τους και εκάθησαν κάτω από ανθισμένες αμυγδαλιές, που εβλάστησαν εις τον τάφον της μητέρας της. Από την αμυγδαλιάν έπεσαν πολλά άνθη απάνω της και ηρώτησαν τι έκαμεν «τημ πίτταν τζαι τηρ ρέναν». Η κοπέλλα εγέλασεν και ερωτηθείσα από τον άνδρα της διατί, εδιηγήθη την ιστορίαν της «πίττας και της ρένας».