Ήταν ένας ξερός δέντρος κι πήγι ένας ληστής κι ξεμουλοήθ’κε. Τ’ λέει ο πνευματ΄κός. Κρέμασι μια αλυσσίδα στο λιμό και θα σ’χουρηθής άμα πέσει η αλ’σίδα. Είχε 99 σκοτωμένους ανθρώπους. Θα παίρνης ένα ποτήρ’ νερό και θα πααίν’ς να ποτίζης τον δέντρο τον ξερό κι άμα ανθίσ’ τότε θα σ΄χωρηθής. Αν βρης στο δρόμο διψασμένο θα τον δίν’ς. Ύστερα θα ξαναγυρίζ’ς. Απάν’ στα τρία χρόνια πέρασ’ ένας δρομή. «Σταμάτα να σ’ δώσω νερό». – Όχι – Σταμάτα να πιής νερό! Άει στον κόρακα! Που πααίν΄ς. Σκέφτηκε τότε: Ενενήντα εννιά κι έναν εκατό. Του ‘ριξε τον σκότωσε. Αμέσως μι του φόνου, έπεσ’ η αλυσσίδα κι είδι και το δέντρο με φύλλα. Κι διαδίδεται πως από κει έγινε το ξύλο του σταυρού. (Εκείνος ήταν προδότης κι επήαινε να προδώσ’ στους κλέφτες, να κάψ’νε τα χωριά).

Λουκάτος, Δημήτριος Σ.

Ήταν ένας ξερός δέντρος κι πήγι ένας ληστής κι ξεμουλοήθ’κε. Τ’ λέει ο πνευματ΄κός. Κρέμασι μια αλυσσίδα στο λιμό και θα σ’χουρηθής άμα πέσει η αλ’σίδα. Είχε 99 σκοτωμένους ανθρώπους. Θα παίρνης ένα ποτήρ’ νερό και θα πααίν’ς να ποτίζης τον δέντρο τον ξερό κι άμα ανθίσ’ τότε θα σ΄χωρηθής. Αν βρης στο δρόμο διψασμένο θα τον δίν’ς. Ύστερα θα ξαναγυρίζ’ς. Απάν’ στα τρία χρόνια πέρασ’ ένας δρομή. «Σταμάτα να σ’ δώσω νερό». – Όχι – Σταμάτα να πιής νερό! Άει στον κόρακα! Που πααίν΄ς. Σκέφτηκε τότε: Ενενήντα εννιά κι έναν εκατό. Του ‘ριξε τον σκότωσε. Αμέσως μι του φόνου, έπεσ’ η αλυσσίδα κι είδι και το δέντρο με φύλλα. Κι διαδίδεται πως από κει έγινε το ξύλο του σταυρού. (Εκείνος ήταν προδότης κι επήαινε να προδώσ’ στους κλέφτες, να κάψ’νε τα χωριά).

dc.contributor.author	Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
dc.coverage.spatial	Καρδίτσα, Αηδονοχώρι
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:06:36Z
dc.date.available	2016-01-15T11:06:36Z
dc.date.issued	1959
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/292409
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Ήταν ένας ξερός δέντρος κι πήγι ένας ληστής κι ξεμουλοήθ’κε. Τ’ λέει ο πνευματ΄κός. Κρέμασι μια αλυσσίδα στο λιμό και θα σ’χουρηθής άμα πέσει η αλ’σίδα. Είχε 99 σκοτωμένους ανθρώπους. Θα παίρνης ένα ποτήρ’ νερό και θα πααίν’ς να ποτίζης τον δέντρο τον ξερό κι άμα ανθίσ’ τότε θα σ΄χωρηθής. Αν βρης στο δρόμο διψασμένο θα τον δίν’ς. Ύστερα θα ξαναγυρίζ’ς. Απάν’ στα τρία χρόνια πέρασ’ ένας δρομή. «Σταμάτα να σ’ δώσω νερό». – Όχι – Σταμάτα να πιής νερό! Άει στον κόρακα! Που πααίν΄ς. Σκέφτηκε τότε: Ενενήντα εννιά κι έναν εκατό. Του ‘ριξε τον σκότωσε. Αμέσως μι του φόνου, έπεσ’ η αλυσσίδα κι είδι και το δέντρο με φύλλα. Κι διαδίδεται πως από κει έγινε το ξύλο του σταυρού. (Εκείνος ήταν προδότης κι επήαινε να προδώσ’ στους κλέφτες, να κάψ’νε τα χωριά).
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις Α΄- Θ΄
dc.relation.source	Λ. Α. αρ. 2301, σελ. 532, Δ. Λουκάτος, Αηδονοχώρι Καρδίτσης, 1959
dc.relation.sourceindex	2301
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_01029w
dc.informant.name	Γεωργίου, Ιωάννης
dc.informant.gender	Άνδρας
dc.subject.legend	Παράδοση Θ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	260988/Καρδίτσα, Αηδονοχώρι

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές