Επικρατεί μάλιστα η αντίληψις ότι δοκιμάζει ο Θεός πολλές φορές τους κατοίκους στο θέμα της φιλοξενίας. Επ’ αυτού αναφέρεται και το εξής: Μια βολά ο Χριστός ήθελε να δη αν οι άνθρωποι είναι φιλόξενοι κι αν καλούσαν στα σπίτια τους μόνον πλούσιους ξένους και τους μαυροφτωχούς τους περιφρονούσαν. Ντύθηκε, λοιπόν, ζητιάνος. Φόρεσε κουρέλια και πήρε τις πόρτες με τη σειρά και τα σοκάκια, που λένε. Κανένας δεν του άνοιγε. Μήτε πλούσιος, μήτε φτωχός μήτε κι άρχοντας. Ένας πονόψυχος τσομπάνος, καλή του ώρα, τον πήρε στο φτωχοκάλυβό του. Το βράδυ τον έβαλε και πλάγιασε παραστιά, αφού πρώτα έφαγαν μαζί λίγη κουλούρα ζαματιστή (καλαμποκίσιο ψωμί προχείρως παρασκευασμένο). Το βράδυ καλά κοιμήθηκαν. Το πρωΐ σαν καλοξημέρωσε ο Θεός τη μέρα ξυπνάει ο τσομπάνος και τι να δη. Ο ξένος είχε γίνει άφαντος. Το καλύβι είχε γίνει αρχοντικό παλάτι. Ήταν ο Χριστός που είχε κατέβη στη γη για να δοκιμάση τους ανθρώπους. Θα με ρωτήσης τώρα τι έκανε στους αφιλόξενους. Μη τα ρωτάς καλλίτερα. Έρριξε φωτιά και τοις έκαψε. Σου λέει: «Τέτοιοι είσασθε; Ε! να, για να μάθετε. Γι’ αυτό καμμιά βολά άνθρωπο βλέπεις, αλλά ξέρεις τι κρύβεται κάτω απ’ τα κουρέλια. Μπορεί να ‘ναι κι ο ίδιος ο Θεός.

Ιωαννίδης, Κωνσταντίνος Θ.

Επικρατεί μάλιστα η αντίληψις ότι δοκιμάζει ο Θεός πολλές φορές τους κατοίκους στο θέμα της φιλοξενίας. Επ’ αυτού αναφέρεται και το εξής: Μια βολά ο Χριστός ήθελε να δη αν οι άνθρωποι είναι φιλόξενοι κι αν καλούσαν στα σπίτια τους μόνον πλούσιους ξένους και τους μαυροφτωχούς τους περιφρονούσαν. Ντύθηκε, λοιπόν, ζητιάνος. Φόρεσε κουρέλια και πήρε τις πόρτες με τη σειρά και τα σοκάκια, που λένε. Κανένας δεν του άνοιγε. Μήτε πλούσιος, μήτε φτωχός μήτε κι άρχοντας. Ένας πονόψυχος τσομπάνος, καλή του ώρα, τον πήρε στο φτωχοκάλυβό του. Το βράδυ τον έβαλε και πλάγιασε παραστιά, αφού πρώτα έφαγαν μαζί λίγη κουλούρα ζαματιστή (καλαμποκίσιο ψωμί προχείρως παρασκευασμένο). Το βράδυ καλά κοιμήθηκαν. Το πρωΐ σαν καλοξημέρωσε ο Θεός τη μέρα ξυπνάει ο τσομπάνος και τι να δη. Ο ξένος είχε γίνει άφαντος. Το καλύβι είχε γίνει αρχοντικό παλάτι. Ήταν ο Χριστός που είχε κατέβη στη γη για να δοκιμάση τους ανθρώπους. Θα με ρωτήσης τώρα τι έκανε στους αφιλόξενους. Μη τα ρωτάς καλλίτερα. Έρριξε φωτιά και τοις έκαψε. Σου λέει: «Τέτοιοι είσασθε; Ε! να, για να μάθετε. Γι’ αυτό καμμιά βολά άνθρωπο βλέπεις, αλλά ξέρεις τι κρύβεται κάτω απ’ τα κουρέλια. Μπορεί να ‘ναι κι ο ίδιος ο Θεός.

dc.contributor.author	Ιωαννίδης, Κωνσταντίνος Θ.
dc.coverage.spatial	Θεσπρωτία, Κωστάνα
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:06:33Z
dc.date.available	2016-01-15T11:06:33Z
dc.date.issued	1963
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/292331
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Επικρατεί μάλιστα η αντίληψις ότι δοκιμάζει ο Θεός πολλές φορές τους κατοίκους στο θέμα της φιλοξενίας. Επ’ αυτού αναφέρεται και το εξής: Μια βολά ο Χριστός ήθελε να δη αν οι άνθρωποι είναι φιλόξενοι κι αν καλούσαν στα σπίτια τους μόνον πλούσιους ξένους και τους μαυροφτωχούς τους περιφρονούσαν. Ντύθηκε, λοιπόν, ζητιάνος. Φόρεσε κουρέλια και πήρε τις πόρτες με τη σειρά και τα σοκάκια, που λένε. Κανένας δεν του άνοιγε. Μήτε πλούσιος, μήτε φτωχός μήτε κι άρχοντας. Ένας πονόψυχος τσομπάνος, καλή του ώρα, τον πήρε στο φτωχοκάλυβό του. Το βράδυ τον έβαλε και πλάγιασε παραστιά, αφού πρώτα έφαγαν μαζί λίγη κουλούρα ζαματιστή (καλαμποκίσιο ψωμί προχείρως παρασκευασμένο). Το βράδυ καλά κοιμήθηκαν. Το πρωΐ σαν καλοξημέρωσε ο Θεός τη μέρα ξυπνάει ο τσομπάνος και τι να δη. Ο ξένος είχε γίνει άφαντος. Το καλύβι είχε γίνει αρχοντικό παλάτι. Ήταν ο Χριστός που είχε κατέβη στη γη για να δοκιμάση τους ανθρώπους. Θα με ρωτήσης τώρα τι έκανε στους αφιλόξενους. Μη τα ρωτάς καλλίτερα. Έρριξε φωτιά και τοις έκαψε. Σου λέει: «Τέτοιοι είσασθε; Ε! να, για να μάθετε. Γι’ αυτό καμμιά βολά άνθρωπο βλέπεις, αλλά ξέρεις τι κρύβεται κάτω απ’ τα κουρέλια. Μπορεί να ‘ναι κι ο ίδιος ο Θεός.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις Α΄- Θ΄
dc.relation.source	Λ. Α. αρ. 2748, σελ. 104, Κωνστ. Ιωαννίδου, Κωστάνα Θεσπρωτίας Ηπείρου, 1963
dc.relation.sourceindex	2748
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_00951w
dc.informant.name	Λιόντος, Βασίλης
dc.informant.gender	Άνδρας
dc.subject.legend	Παράδοση Θ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	252941/Θεσπρωτία, Κωστάνα

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές