Καθώς βαδίζει κανένας βοριοανατολικά απ’ την Τατάρνα για να πάη κατά τα Άγραφα, φτάνει σε διάσελο που χωρίζουν οι στράτες. Η μια πάει κατ’ το Κεράσοβο κι η άλλη κατά το Παλιοκάτουνο. Δοκίμι λένε το μέρος. Εκεί φαίνεται πως οι αρχαίοι είχαν κάποιο οχύρωμα. Τείχος και ογκόλιθους χτισμένο φαίνεται ανάμεσα στα πουρνάρια και τετράγωνες δουλεμένες πέτρες σπορπισμένες πανώστρατα και κατώστρατα. Αντίκρυα απ’ το Δοκίμι, στην κορφή από βράχο είναι ένα αρχαίο κάστρο, Παλιόκαστρο το λέει ο κόσμος. Οι χωριάτες λοιπόν λένε πως το κάστρο αυτό τόχτιζαν οι Έλληνες. Και πέτρες για να το χτίσουν έβγαναν στο Δοκίμι. Τις έβγαναν, τις δούλευαν εδεκεί πιτοπίες κιαπέ τις φορτώνονταν στην πλάτη και τις πάγαιναν στην κορφή στο βράχο και τις έχτιζαν. Πολύ καιρό εργάστηκαν. Πριν τελειώσουν ακόμα, λάλαγε το κουνούπι στ’ αυτιά τους χώνονταν στη γη και πέθαιναν. Δεν πρόφτασαν ούτε το κάστρο να χτίσουν και μένει και σήμερα εδεδέτσι, ούτε τις δουλεμένες πέτρες που είχαν στο Δοκίμι για να τις παν στην κορφή στο βράχο. Και γι’ αυτό σήμερα τις βλέπουμε έτσι σκορπισμένες. Και πολλοί σκάβουν αυτές τις πέτρες ή και τις σπάζουν για να βρουν τα χρήματα που είναι τάχα κρυμένα μέσα. Κείνοι οι Έλληνες ήταν δυνατοί, θερία κόσμος, Δράκοντες Σαμψώνες.

Λουκόπουλος, Δημήτριος

Καθώς βαδίζει κανένας βοριοανατολικά απ’ την Τατάρνα για να πάη κατά τα Άγραφα, φτάνει σε διάσελο που χωρίζουν οι στράτες. Η μια πάει κατ’ το Κεράσοβο κι η άλλη κατά το Παλιοκάτουνο. Δοκίμι λένε το μέρος. Εκεί φαίνεται πως οι αρχαίοι είχαν κάποιο οχύρωμα. Τείχος και ογκόλιθους χτισμένο φαίνεται ανάμεσα στα πουρνάρια και τετράγωνες δουλεμένες πέτρες σπορπισμένες πανώστρατα και κατώστρατα. Αντίκρυα απ’ το Δοκίμι, στην κορφή από βράχο είναι ένα αρχαίο κάστρο, Παλιόκαστρο το λέει ο κόσμος. Οι χωριάτες λοιπόν λένε πως το κάστρο αυτό τόχτιζαν οι Έλληνες. Και πέτρες για να το χτίσουν έβγαναν στο Δοκίμι. Τις έβγαναν, τις δούλευαν εδεκεί πιτοπίες κιαπέ τις φορτώνονταν στην πλάτη και τις πάγαιναν στην κορφή στο βράχο και τις έχτιζαν. Πολύ καιρό εργάστηκαν. Πριν τελειώσουν ακόμα, λάλαγε το κουνούπι στ’ αυτιά τους χώνονταν στη γη και πέθαιναν. Δεν πρόφτασαν ούτε το κάστρο να χτίσουν και μένει και σήμερα εδεδέτσι, ούτε τις δουλεμένες πέτρες που είχαν στο Δοκίμι για να τις παν στην κορφή στο βράχο. Και γι’ αυτό σήμερα τις βλέπουμε έτσι σκορπισμένες. Και πολλοί σκάβουν αυτές τις πέτρες ή και τις σπάζουν για να βρουν τα χρήματα που είναι τάχα κρυμένα μέσα. Κείνοι οι Έλληνες ήταν δυνατοί, θερία κόσμος, Δράκοντες Σαμψώνες.

dc.contributor.author	Λουκόπουλος, Δημήτριος
dc.coverage.spatial	Αιτωλία
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:06:28Z
dc.date.available	2016-01-15T11:06:28Z
dc.date.issued	1928
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/292220
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Καθώς βαδίζει κανένας βοριοανατολικά απ’ την Τατάρνα για να πάη κατά τα Άγραφα, φτάνει σε διάσελο που χωρίζουν οι στράτες. Η μια πάει κατ’ το Κεράσοβο κι η άλλη κατά το Παλιοκάτουνο. Δοκίμι λένε το μέρος. Εκεί φαίνεται πως οι αρχαίοι είχαν κάποιο οχύρωμα. Τείχος και ογκόλιθους χτισμένο φαίνεται ανάμεσα στα πουρνάρια και τετράγωνες δουλεμένες πέτρες σπορπισμένες πανώστρατα και κατώστρατα. Αντίκρυα απ’ το Δοκίμι, στην κορφή από βράχο είναι ένα αρχαίο κάστρο, Παλιόκαστρο το λέει ο κόσμος. Οι χωριάτες λοιπόν λένε πως το κάστρο αυτό τόχτιζαν οι Έλληνες. Και πέτρες για να το χτίσουν έβγαναν στο Δοκίμι. Τις έβγαναν, τις δούλευαν εδεκεί πιτοπίες κιαπέ τις φορτώνονταν στην πλάτη και τις πάγαιναν στην κορφή στο βράχο και τις έχτιζαν. Πολύ καιρό εργάστηκαν. Πριν τελειώσουν ακόμα, λάλαγε το κουνούπι στ’ αυτιά τους χώνονταν στη γη και πέθαιναν. Δεν πρόφτασαν ούτε το κάστρο να χτίσουν και μένει και σήμερα εδεδέτσι, ούτε τις δουλεμένες πέτρες που είχαν στο Δοκίμι για να τις παν στην κορφή στο βράχο. Και γι’ αυτό σήμερα τις βλέπουμε έτσι σκορπισμένες. Και πολλοί σκάβουν αυτές τις πέτρες ή και τις σπάζουν για να βρουν τα χρήματα που είναι τάχα κρυμένα μέσα. Κείνοι οι Έλληνες ήταν δυνατοί, θερία κόσμος, Δράκοντες Σαμψώνες.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις Α΄- Θ΄
dc.relation.source	Αρ. 916, σελ. 511, Αιτωλία, Λουκόπουλος
dc.relation.sourceindex	916
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_00834w, D_PAA_00834w2
dc.informant.name	Καράβαντος, Κων.
dc.informant.gender	Άνδρας
dc.subject.legend	Παράδοση Ζ
dc.informant.informations	Από την Τατάρνα
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	265508/Αιτωλία

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές