Στα δυτικά της Καλύμνου, σαν πρόστηθο, βουνίσιο κεφάλι ή ακρωτήρι, είναι το Καστέλλι, με Βυζαντινά τειχιά ζωσμένο ακόμη και άλλα ρέπια και λείψανα κατάκορφα. Στα παλιά τα χρόνια – λέει ο θρύλος – ζούσε εκεί το Βασιλόπουλο. Και αντίκρυ πέρα το αψηλόβουνο νησάκι της Τελέντου, με το στενό μπογάζι ανάμεσό τους. Στέκουν ακόμα στην Τέλεντο ερειπωμένες παλιές κλησιές κι άλλες μόνο χνάρια από θεμέλια. Και στέκουν ακόμα λείψανα τειχιού σε ψηλά κρημνώδη πλευρώματα, όπου και μια μεγάλη βυζαντινή στέρνα και το κλησάκι του Αι – Κωσταντίνου στον τεπέ επάνω. Ήτανε Βασίλειο – λέει η παράδοση – με Βασιλιά και Βασίλισσα και τη Βασιλοπούλα της Τελέντου. Το Βασιλόπουλο του Καστελλιού και η Βασιλοπούλα της Τελέντου αγαπιόνταν. Μια πρώτη Ανάσταση βγήκε η Βασιλοπούλα με τις δούλες της, από την εκκλησία, κατέβηκε στο κατιάλι, και θέλοντας να μάθει, αν στ’ αλήθεια την αγαπούσε το Βασιλόπουλο, έστησε σ’ ένα ξύλο το λαμπάδα κι έταξε: «αν φτάσει αγνάντια στο Καστέλλι και δεν τη σβύσει ο αγέρας κι η θάλασσα την καταπιεί, θα πει πως με αγαπά. Μα σαν κόντεψε να φτάσει του Καστελλιού τα βράχια, ο αέρας και το κύμα σβύσαν τη λαμπάδα, κι η Βασιλοπούλα ρίχτηκε στη θάλασσα και πνίγηκε.

Ζερβός, Ιωάννης

Στα δυτικά της Καλύμνου, σαν πρόστηθο, βουνίσιο κεφάλι ή ακρωτήρι, είναι το Καστέλλι, με Βυζαντινά τειχιά ζωσμένο ακόμη και άλλα ρέπια και λείψανα κατάκορφα. Στα παλιά τα χρόνια – λέει ο θρύλος – ζούσε εκεί το Βασιλόπουλο. Και αντίκρυ πέρα το αψηλόβουνο νησάκι της Τελέντου, με το στενό μπογάζι ανάμεσό τους. Στέκουν ακόμα στην Τέλεντο ερειπωμένες παλιές κλησιές κι άλλες μόνο χνάρια από θεμέλια. Και στέκουν ακόμα λείψανα τειχιού σε ψηλά κρημνώδη πλευρώματα, όπου και μια μεγάλη βυζαντινή στέρνα και το κλησάκι του Αι – Κωσταντίνου στον τεπέ επάνω. Ήτανε Βασίλειο – λέει η παράδοση – με Βασιλιά και Βασίλισσα και τη Βασιλοπούλα της Τελέντου. Το Βασιλόπουλο του Καστελλιού και η Βασιλοπούλα της Τελέντου αγαπιόνταν. Μια πρώτη Ανάσταση βγήκε η Βασιλοπούλα με τις δούλες της, από την εκκλησία, κατέβηκε στο κατιάλι, και θέλοντας να μάθει, αν στ’ αλήθεια την αγαπούσε το Βασιλόπουλο, έστησε σ’ ένα ξύλο το λαμπάδα κι έταξε: «αν φτάσει αγνάντια στο Καστέλλι και δεν τη σβύσει ο αγέρας κι η θάλασσα την καταπιεί, θα πει πως με αγαπά. Μα σαν κόντεψε να φτάσει του Καστελλιού τα βράχια, ο αέρας και το κύμα σβύσαν τη λαμπάδα, κι η Βασιλοπούλα ρίχτηκε στη θάλασσα και πνίγηκε.

dc.contributor.author	Ζερβός, Ιωάννης
dc.coverage.spatial	Κάλυμνος
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:06:21Z
dc.date.available	2016-01-15T11:06:21Z
dc.date.issued	1958
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/292085
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Στα δυτικά της Καλύμνου, σαν πρόστηθο, βουνίσιο κεφάλι ή ακρωτήρι, είναι το Καστέλλι, με Βυζαντινά τειχιά ζωσμένο ακόμη και άλλα ρέπια και λείψανα κατάκορφα. Στα παλιά τα χρόνια – λέει ο θρύλος – ζούσε εκεί το Βασιλόπουλο. Και αντίκρυ πέρα το αψηλόβουνο νησάκι της Τελέντου, με το στενό μπογάζι ανάμεσό τους. Στέκουν ακόμα στην Τέλεντο ερειπωμένες παλιές κλησιές κι άλλες μόνο χνάρια από θεμέλια. Και στέκουν ακόμα λείψανα τειχιού σε ψηλά κρημνώδη πλευρώματα, όπου και μια μεγάλη βυζαντινή στέρνα και το κλησάκι του Αι – Κωσταντίνου στον τεπέ επάνω. Ήτανε Βασίλειο – λέει η παράδοση – με Βασιλιά και Βασίλισσα και τη Βασιλοπούλα της Τελέντου. Το Βασιλόπουλο του Καστελλιού και η Βασιλοπούλα της Τελέντου αγαπιόνταν. Μια πρώτη Ανάσταση βγήκε η Βασιλοπούλα με τις δούλες της, από την εκκλησία, κατέβηκε στο κατιάλι, και θέλοντας να μάθει, αν στ’ αλήθεια την αγαπούσε το Βασιλόπουλο, έστησε σ’ ένα ξύλο το λαμπάδα κι έταξε: «αν φτάσει αγνάντια στο Καστέλλι και δεν τη σβύσει ο αγέρας κι η θάλασσα την καταπιεί, θα πει πως με αγαπά. Μα σαν κόντεψε να φτάσει του Καστελλιού τα βράχια, ο αέρας και το κύμα σβύσαν τη λαμπάδα, κι η Βασιλοπούλα ρίχτηκε στη θάλασσα και πνίγηκε.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις Α΄- Θ΄
dc.relation.source	Γιάννης Ζερβός, Ιστορικά παραμυθολογήματα, προλήψεις, στοιχεία, κακά πνεύματα, παραδόσεις, Δωδεκανησιακό αρχείο 3, (1958), σελ. 241
dc.relation.sourceindex	Δωδεκανησιακό Αρχείο, 3
dc.relation.sourcetype	Περιοδικό
dc.description.bitstream	D_PAA_00698w, D_PAA_00698w2
dc.subject.legendtitle	Η παράδοση της Βασιλοπούλας της Τελέντου
dc.subject.legend	Παράδοση Ε
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	261506/Κάλυμνος

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Η παράδοση της Βασιλοπούλας της Τελέντου

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές