Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.authorΔέφνερ, Μιχαήλ
dc.coverage.spatialΚρήτη
dc.date.accessioned2016-01-15T11:06:18Z
dc.date.available2016-01-15T11:06:18Z
dc.date.issued1918
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/20.500.11853/292002
dc.languageΕλληνική - Διάλεκτος - Κρητική
dc.language.isogre
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.titleΑυτή είνε η επιστημονική εξήγησις της γενέσεως της λίμνης. Πως όμως εξηγεί αυτήν ο λαός του Αποκόρωνα; Κατά την παράδοσιν του λαού, την οποίαν μοι ανεκοίνωσεν ο φίλτατος κ. Σπυρ. Βαρδάκης, άλλη είνε η αιτία της γενέσεως της λίμνης. Στο μέρος, που την σήμερον ημέρα βρίσκεται η λίμνη του Κουρνά, μια φορά κι έναν καιρό ήτανε χωριό. Ένας χωρικός απ’ αυτό το χωριό είχε μία θυγατέρα, που έφεγγε σαν τον ήλιο. Ένα σάββατο, πρωΐ, πρωΐ τα γλυκοχαράματα, ο χωρικός επήρε την θυγατέρα του και ξεκινήσανε να πάννε στα χτήματά τωνε. Στο δρόμο η θυγατέρα του του λέει: - Πατέρα, εγώ θα κάτσω λιγάκι εδώ σ’ αυτή την πέτρα, να ξεκουραστώ και να χτενίσω και τα μαλλιά μου γιατί ξεχτενιστήκανε. – Κάτσε, παιδί μου! Απαντά ο πατέρας. Η θυγατέρα του καθίζει και αρχίζει να χτενίζη τα ξανθά της ωραία μαλλιά. Εφάνη όλη της η ωμορφιά με την αφέλεια και τη χάρι που είχεν, όταν χτενιζόταν καθισμένη στο βράχο. Λες πως έλεγε του ήλιου» φέξε μου, να σου φέξω»! Ο πατέρας της της εκαμάρωνε αναγάλλιαζεν η καρδιά του για την ωμορφιά της κόρης του. Μα σιγά σιγά αυτό το καμάρωμα έπαψε νάνε αγνό. Μέσα στην ψυχή του εγεννήθη ξαφνικά μια χτηνώδης και σατανική επιθυμία την ερέχτηκε, κι αυτός δεν ήξερε πως. Η θυγατέρα του ενόμισε πως έπεσεν ο ουρανός καταπάνω της και λέει στον πατέρα με όλο τον πόνο της ψυχής της: - Πατέρα: άφησέ με να πω πρώτα ας είνε τρία λόγια!» Και χωρίς να περιμένη την απάντησί του, λέει: - «Βούλα και Βουλολίμνα! Κι εγώ στοιχειό στη λίμνα!». Δεν είχεν αποτελειώσει την υστερνή της λέξι, και το μέρος αυτό που ευρίσκετο με τον πατέρα της εβούλιαξε κι έγεινε λίμνη. Οι κάτοικοι των πέριξ της λίμνης χωρίων πιστεύουν πως όσοι έχουν «αλαφρό ίσκιο», δηλ. όσοι τώχουν και βλέπουν φαντάσματα, βλέπουν στη μέση της λίμνης απάνω σ’ ένα βράχο μια κόρη να κάθεται και να χτενίζη τα ολόχρυσα ξανθά μαλλιά.
dc.typeΠαραδόσειςel
dc.description.drawernumberΠαραδόσεις Α΄- Θ΄
dc.relation.sourceΜιχαήλ Όθων, Δέφνερ, Οδοιπορικαί εντυπώσεις από την Δυτικήν Κρήτη, Αθήναι, α.ε., σελ. 47 -48
dc.relation.sourceindexΟδοιπορικαί εντυπώσεις από την Δυτικήν Κρήτη
dc.relation.sourcetypeΒιβλίο
dc.description.bitstreamD_PAA_00614w, D_PAA_00614w2
dc.subject.legendΠαράδοση Δ
edm.dataProviderΚέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνώνel
edm.dataProviderHellenic Folklore Research Center, Academy of Athensen
edm.providerΚέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνώνel
edm.providerHellenic Folklore Research Center, Academy of Athensen
edm.typeTEXT
dc.coverage.geoname6697802/Κρήτη


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

ΑρχείαΜέγεθοςΤύποςΠροβολή

Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

  • Παραδόσεις
    Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές