Υπάρχει παράδοσις καθ’ ην το Αβδού οφείλει την ονομασία του εις το εξής περιστατικόν: Το χωρίον έφερεν άλλοτε άλλο άγνωστον όνομα. Δύο ξένοι κατευθυνόμενοι μίαν ημέραν προς αυτό παρεστράτησαν. Επί τέλους κατώρθωσαν να επανεύρουν τον δρόμον. Αίφνης, αντικρύσαντες το χωρίον εκ τινος υψώματος ανεφώνησαν: «Α! Ιδού!» Έκτοτε το «α! ιδού» συνετέλεσεν εις το να ονομασθή το χωρίον Αβδού. Δύναται τις ήδη να κρίνη την απόστασιν της εξηγήσεως ταύτης από της πραγματικότητος. Απορώ μόνον, πως εγεννήθη και επεκράτησεν η σχολαστική αυτή δοξασία. Ουδέ δύναταί τις να δεχθή εξ άλλου την γνώμην σεβαστού μου διδασκάλου ότι η ονομασία του Αβδού έχει σχέσιν προς τον εκ των μικρών προφητών Αβδιού! Τοιαύτη εκδοχή δεν θα ανθίστατο μηδ’ εις τον ελάχιστον έλεγχον. Το Αβδού προφανώς οφείλει την ονομασίαν του εις το αραβικής προελεύσεως όνομα Αβδούλ(11). Προφανώς Άραψ τις κατέλιπε το όνομά του εδώ: Μήπως δεν έχομεν και τα Αβδουλικά των Χανίων; Συναφώς προκύπτει ότι η γραφή του χωρίου ως Αυδού ουδαμώς δικαιολογείται. [Αβδού= Περί των εν Αβδού Βυζαντινής εποχής εκκλησιών ιδ. Στ. Ξανθουδίδου (ούτινος το Αβδού τυγχάνει γεννέτειρα) «Χριστιανικαί επιγραφαί Κρήτης» εν «Αθνηνά» (1903) Αβδούλ= Γενικώς παραμφερής Στ. Ξανθουδίδου «Χάνδαξ Ηράκλειον» (1927) σελ. 16 και 32]

Άγνωστος συλλογέας

Υπάρχει παράδοσις καθ’ ην το Αβδού οφείλει την ονομασία του εις το εξής περιστατικόν: Το χωρίον έφερεν άλλοτε άλλο άγνωστον όνομα. Δύο ξένοι κατευθυνόμενοι μίαν ημέραν προς αυτό παρεστράτησαν. Επί τέλους κατώρθωσαν να επανεύρουν τον δρόμον. Αίφνης, αντικρύσαντες το χωρίον εκ τινος υψώματος ανεφώνησαν: «Α! Ιδού!» Έκτοτε το «α! ιδού» συνετέλεσεν εις το να ονομασθή το χωρίον Αβδού. Δύναται τις ήδη να κρίνη την απόστασιν της εξηγήσεως ταύτης από της πραγματικότητος. Απορώ μόνον, πως εγεννήθη και επεκράτησεν η σχολαστική αυτή δοξασία. Ουδέ δύναταί τις να δεχθή εξ άλλου την γνώμην σεβαστού μου διδασκάλου ότι η ονομασία του Αβδού έχει σχέσιν προς τον εκ των μικρών προφητών Αβδιού! Τοιαύτη εκδοχή δεν θα ανθίστατο μηδ’ εις τον ελάχιστον έλεγχον. Το Αβδού προφανώς οφείλει την ονομασίαν του εις το αραβικής προελεύσεως όνομα Αβδούλ(11). Προφανώς Άραψ τις κατέλιπε το όνομά του εδώ: Μήπως δεν έχομεν και τα Αβδουλικά των Χανίων; Συναφώς προκύπτει ότι η γραφή του χωρίου ως Αυδού ουδαμώς δικαιολογείται. [Αβδού= Περί των εν Αβδού Βυζαντινής εποχής εκκλησιών ιδ. Στ. Ξανθουδίδου (ούτινος το Αβδού τυγχάνει γεννέτειρα) «Χριστιανικαί επιγραφαί Κρήτης» εν «Αθνηνά» (1903) Αβδούλ= Γενικώς παραμφερής Στ. Ξανθουδίδου «Χάνδαξ Ηράκλειον» (1927) σελ. 16 και 32]

dc.contributor.author	Άγνωστος συλλογέας
dc.coverage.spatial	Κρήτη
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:06:01Z
dc.date.available	2016-01-15T11:06:01Z
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/291648
dc.language	Ελληνική - Λόγια ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Υπάρχει παράδοσις καθ’ ην το Αβδού οφείλει την ονομασία του εις το εξής περιστατικόν: Το χωρίον έφερεν άλλοτε άλλο άγνωστον όνομα. Δύο ξένοι κατευθυνόμενοι μίαν ημέραν προς αυτό παρεστράτησαν. Επί τέλους κατώρθωσαν να επανεύρουν τον δρόμον. Αίφνης, αντικρύσαντες το χωρίον εκ τινος υψώματος ανεφώνησαν: «Α! Ιδού!» Έκτοτε το «α! ιδού» συνετέλεσεν εις το να ονομασθή το χωρίον Αβδού. Δύναται τις ήδη να κρίνη την απόστασιν της εξηγήσεως ταύτης από της πραγματικότητος. Απορώ μόνον, πως εγεννήθη και επεκράτησεν η σχολαστική αυτή δοξασία. Ουδέ δύναταί τις να δεχθή εξ άλλου την γνώμην σεβαστού μου διδασκάλου ότι η ονομασία του Αβδού έχει σχέσιν προς τον εκ των μικρών προφητών Αβδιού! Τοιαύτη εκδοχή δεν θα ανθίστατο μηδ’ εις τον ελάχιστον έλεγχον. Το Αβδού προφανώς οφείλει την ονομασίαν του εις το αραβικής προελεύσεως όνομα Αβδούλ(11). Προφανώς Άραψ τις κατέλιπε το όνομά του εδώ: Μήπως δεν έχομεν και τα Αβδουλικά των Χανίων; Συναφώς προκύπτει ότι η γραφή του χωρίου ως Αυδού ουδαμώς δικαιολογείται. [Αβδού= Περί των εν Αβδού Βυζαντινής εποχής εκκλησιών ιδ. Στ. Ξανθουδίδου (ούτινος το Αβδού τυγχάνει γεννέτειρα) «Χριστιανικαί επιγραφαί Κρήτης» εν «Αθνηνά» (1903) Αβδούλ= Γενικώς παραμφερής Στ. Ξανθουδίδου «Χάνδαξ Ηράκλειον» (1927) σελ. 16 και 32]
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις Α΄- Θ΄
dc.relation.source	Περιοδ. Κρητικαί Μελέται έτος Α, τόμος 3, σελ. 102
dc.relation.sourceindex	Κρητικαί Μελέται, Α
dc.relation.sourcetype	Περιοδικό
dc.description.bitstream	D_PAA_00258w
dc.subject.legendtitle	Η ονομασία του Αβδού
dc.subject.legend	Παράδοση Γ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	6697802/Κρήτη

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Η ονομασία του Αβδού

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές