Έτσι ωνομάστηκε το χωριό το έτος 1965. Το παλιό χωριό, το οποίον ήτο χτισμένον εκεί όπου σήμερον ο συνοικισμός «Παλαιοχώριον» ελέγετο Κοτιτσά. Αργότερα ωνομάστηκε Σκούπα δια την ακόλουθη αιτία: Εις την τοποθεσία «Κρασοπλή», όπου το Δημοτικόν Σχολείον Παλαιοχωρίου Καρυδέας μια μοναχή του μοναστηρίου Άγιος Νικόλαος Καρυδέας, καθημερινώς πουλούσε κρασί καθισμένη δίπλα σε μια στρογγυλή πέτρα, είδος τραπεζίου. Η πέτρα εσώζετο εις την θέσιν της (άκρον της αυλής του Σχολείου) μέχρι το έτος 1965. Από το σημείον αυτό περνούσε τότε « το ντερβένι» (οδός καραβανιών). Τουρκική περίπολος εβίασεν την μοναχήν. Το γεγονός ανέφερεν αυτή εις τον ηγούμενον του μοναστηρίου. Τότε οι μοναχοί του μοναστηρίου, απεφάσισαν να εκδικηθούν τους βιαστάς και προς τον σκοπόν αυτόν εκάλεσαν εις βοήθειαν των τους κατοίκους του χωρίου. Οι κάτοικοι δε ευχαρίστως ηκολούθησαν αυτούς. Άνευ χρονοτριβής οι προσβληθέντες έφθασαν εις θέσιν «Μπολιάνα», Εκεί παραδρόμησαν (άλλαξαν δρόμο), δια να μην τους αντιληφθούν οι Τούρκοι και ακολούθησαν το «παραδρόμι». Εις την θέσιν «Λυση» συγκεντρώθηκαν όλοι μαζί και έλαβαν την τελικήν απόφασιν. Βαδίζοντες δε ταχέως εις θέσιν «Κατσιγιάννη» (μείνε Γιάννη). Εκεί τοποθέτησαν την πρώτην ενέδρα. Οι λοιποί ενήδρευσαν εις θέσιν « Καρτέρι του καλόγερου». Οι Τούρκοι ανύποπτοι εισήλθον εντός του κλειού και εφονεύθησαν όλοι πλην ενός, ο οποίος οπισθοχώρησεν εγκαίρως και εφόνευσεν τον επι κεφαλής της πρώτης ενέδρας, τον Γιάννη. Οι Τούρκοι της Φιλιππιάδος πληροφορηθέντες το γεγονός υπό του διασωθέντος απέστειλαν στρατιωτικήν δύναμιν δια να τιμωρήση σκληρά τους Κοτιτσιώτες. Η δύναμις έφθασε. Οι κάτοικοι ωχυρώθηκαν εις την τοποθεσίαν «Μπουλιάνα» και αντιστάθηκαν με πείσμα. Εις την τοποθεσίαν αυτήν κανείς και σήμερον ευρίσκει «μολύβια και σφαίρες». Οι κάτοικοι τελικώς νικήθηκαν και εγκατέλειψαν το χωριό τους στα χέρια των Τούρκων, οι οποίοι κυριολεκτικώς «το σκούπησαν» (το εσάρωσαν), έτσι οι νέοι κάτοικοι του χωρίου ονόμασαν αυτό Σκούπα.