Εμφάνιση απλής εγγραφής

Η Ανδρομαρούλα

Μια γυναίκα Μαρούλα, πήρενε το κοφίνι τ’ς με τα ρούχα τσ’ επήενε στο πλύμα στο bουάδο(1) Ως να πλύνι τσαι ν’ απλώσι παρσιάζεται ο Τούρκος οbροστά τ’ς. –ώρα καλή. –Καλώς τονε. –Είdα κάν’ς εδώ, γρϊά; -Ήρθα να πλύνω. Ως τα πη «να πλύνω» αυτό είχενε κάτσην ιδέα. Του λέει, βάστα να πλύνω, ν’ απλώσω, να στεγνώξουνε τα ρούχα, να dα βάλω στο κοφίν’ τα’ ό,τ’ θες να σου κάμω. Με τη διαφοράν όμως ό,τα άρμαρα έχ’ς πάνω σ’ να γδυθής. Αυτός λοιπό ήτανε τίμια γυναίκα τσαι δυνατή πολύ, άdρας απ’ τα πουλιά τσαι τον ήφτσενε τεdό (2). Εκατέβηνε στη χώρα με τη χαρά του κόσμ’ τσαι τις δώσανε βραβείο τσαι πως ήτανε εδές δυνατή, τη νομόσανε Αdρομαρούλα. (1) bονάς=γούρνα. (2) τεdός-η-ο= νεκρός

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

• Παραδόσεις
  Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής