Αναζήτηση
Αποτελέσματα 101-200 από 1641
Ευλογητός ο Θεός
(1889)
Ερμηνεία: επί των αρχομένων δε ευλογίας του Θεού
Άτσαλα τα βιαστικά
(1876)
Σ' ελίμενα σαν το Μεσσία
(1876)
Ελιμένα = ανέμενα
Πάγ΄ η τσίμπλα με τ΄ ομμάτια
(1874)
Ερμηνεία: Επί των αδεξίων
Αυγά ξεφλουδισμένα, τι να καταστρέψωμε!
(1876)
Καθαρισμένα
Ρίχνω λόγια
(1882)
Ερμηνεία: Προσβάλλω τινά δια λόγου
Αμετανόητος καρδιά
(1876)
Η καρδιά τα μοιράζει όλα
(1876)
Το κεφάλι κρατεί το κορμί
(1891)
Εξ των φρονήσεων εξαρτάται η ευτυχία
Άφτρες κάφτρες
(1894)
Ερμηνεία: Επί νόσιν αφθών
Αύρι', α ιδούμ' αν ξημερώση
(1876)
Τουν έλουσα
(1893)
Ερμηνεία: Δηλαδή τον διόρθωσα, τον επέπληξα
Τα μικρά γίνουνται μεγάλα
(1876)
Μικραί μεταστάσεις, μεγάλων αίται γίνονται
Πέσε πίττα α σε φάου
(1895)
Αφαρινός κόσμος
(1894)
Ερμηνεία: Επί ματαίων
Αυγά πουλιά, τ' αϊβασιλείν το λένε
(1876)
Για να φχηθούν το λένε
Αυτός έφαε τήν αλησμονητούρα
(1895)
Αλησμονητούρα = Επιδερμίς ουρανίσκου χοίρου ή αρνιού. Ήν ο τρώγων πάσχη λήθην
Άνεμος και του καπνού 'πήαν
(1876)
Του 'πεν ό,τι του 'στεκε
(1892)
Μέγαν και γάλαν εγινήκαν
(1876)
Μέγαν = ηγαπήθησαν
Τα λόγια 'ναι κούφια καρύδια
(1876)
Μπρος ολόνερο, σκηάς κληματόνερο
(1892)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Ζη και ζώνεται
(1877)
Αυτός είν' ο Πανταχού παρών
(1876)
Είναι όριον έθου
(1893)
Ερμηνεία: Επί των οινοβαρών, εύχρηστος εν Ηπείρω και εν Πηλίω
Άσπρος ήλιος, μαύρη μέρα
(1876)
Όσες τρανά ο Μάρτης
(1884)
Από παραμύθι
Δεν ευρίσκω πιο λογαριασμό
(1876)
Σκυλιά αλυκτουνς Καρβάνι διαβαίνει
(1889)
Ερμηνεία: Επί αλανθάστων τεκμηρίων
Πολλοί, ων ουκ έστιν αριθμός
(1876)
Ο σκύλος ήνοιωσεν τον λαό
(1876)
Αι κύνες αισθάνονται τους λαγώς
Άρον άρον, σταύρωσον αυτόν
(1876)
Ίω. ιθ, 14
Άρον άρον εποίκαν άτου
(1881)
Επί του βία και αίφνης απαγορευμένου προς τιμωρίαν
Οπού πονεί, πάει στο γιατρό
(1876)
Ο άρρωστος
Έχει ο πάγκος του σιτάρι
(1893)
Επί οικοδεσποτών ευπορούντων
Ο κώλος ατ μαστίκαν μασσώ
(1896)
Ερμηνεία: Επί αναιδών
Μαχαίριν που κόβγει το νερό
(1876)
Απεχέ με τυλίξου με
(1894)
Ερμηνεία: Επί αποστροφής
Άρες μάρες κουκουμάρες
(1894)
Ερμηνεία: Επί φλυάρων
Άρρητα θέματα, κουκιά τι(γ)ανισμένα
(1896)
Επί φλυαρούντων
Δεν έχει ο πάγκος του σιτάρι
(1893)
Επί οικοδεσποτών απόρων
Από κλωστής και βολονιού
(1894)
Ερμηνεία: Επί κοινώς φορεμάτων
Από σιανόν ποταμόν να φοβάσαι
(1876)
Σιγανόν
Το ποδαρικόν εσ άτο
(1881)
Άσχημέ μου τι μας λείπει, κι ώμορφε μου τι να φάμε
(1876)
Ώμορφε μου = όμορφε μου
Ας κάμω καλήν την καρδιά μου κι ας ξοϊάσω το παρά
(1894)
Ερμηνεία: Επί των εκδικουμένων
Αντόν μάχουνται δυό, ο άλλος κερδεύγει
(1876)
Μύθος Αισώπου
Όποιος ταξειδεύει στην θάλασσαν της πορνείας, ξεμπαρκαρίζεται στον λιμένα της κακοριζικιάς
(1876)
Μπερτόλδ. Σελ. 94
Ακούς και συ την Πόλη και θαρρείς πως είν' εδώ κοντά
(1876)
Μα κείν' είν' αλάργα
Για εβδομήντα δυόμισυ αιτίες! -και η μισή;- Γιατί δεν είχαμε μπαρούτι
(1876)
Λείπει δεν επυροβολήσαμεν, ιστορ. Χαιρετ.
Έφαγε και τση ραβδαίς και τα κρομμύδια
(1892)
Προυτάθη εις εγκληματίαν να εκλέξη μεταξύ των εξής δύο ποινών, τεσσαράκοντα ραβδισμούς ή τεσσαράκοντα κρόμμυα. Ούτος προτίμησε την βρώσιν των κρομμύων, υπολαβών αυτήν ευκολωτέραν, αλλ' αφού έφαγε τα ημίση, μη αντέχοντος ...
Τρελλέ μ γιατί τρελλαίνεσαι; τρελλοί με παραστέκουδε
(1890)
Ερμηνεία: Επί των εχόντων κακούς συμβούλους και ομοίων αποβαινόντων τούτους
Παιδγιά (έχεις), παίδες έχεις
(1894)
Ερμηνεία: Παίδες = τιμωρία, βάσανοι
Μιά στό ξύ καί μιά στ' αμόνι
(1883)
Ερμηνεία: εννοεί ότι έκαστος πρέπει νά πολιτεύεται καί νά συμμορφώνεται μέ τήν περίστασιν
Ούλα του γάμου δύσκολα κ' η νύφφη γγαστρωμένη
(1895)
Ερμηνεία: Επί δυσκολιών και ανωμαλιών
Άνοιξι πάλι του ξερό τ'
(1892)
Ερμηνεία : Άνοιξε πάλιν το κακόν του στόμα κ συγχρόνως άρχισε να κλαίει ακαταπαύστως
Είναι Πιλάτος
(1893)
Είναι τετραπέρατος ή πολύλογος
Τουν έβαλαν στου προυσκέφαλου, θέλ' κι στην τσέργα
(1893)
Ερμηνεία: Επί των μη αρκουμένων τοις παρά τινός εκουσίως παρεχομένοις, αλλ' εγειρούντων παρά λόγον αξιώσεις
Ούλοι γελούν για λλόου μου κ' εγώ γελώ για ούλους
(1895)
Ερμηνεία: Προς εμπαιζόμενων δι άλλων μη ενοούτα δε τούτο αλλά συν τοις άλλοις γελώντα
Μπαίνω εις τον κόσμον
(1882)
Ερμηνεία: Νυμφεύομαι, φράση των γυναικών
Ο λόγος σου με χόρτασε και το ψωμί σου φάτο
(1888)
Ερμηνεία: Επί των υποχρεουμένων τοις ευγενέσι λόγους έτερου και σημαίνει ότι ο λόγος κάλλιον ισχύει των δώρων και προσφορών
Γιατί γκαλνούνα το γάδαρο 'ς το παναγύρι; Για να σηκώνη τα καλάθια
(1894)
Ερμηνεία: Όταν προσκαλώσι τινα δήθεν εις διασκέδασιν, ινα ωφεληθώσιν εξ' αυτού
Δεκοχτώ είν' οι Βεσσιανοί κ' έχουν είκοσι θεούς
(1880)
Βεσσιανοί είνε Χιώτες καί αυτή η παροιμία είνε από του Συνησιώτες Χίου. Οι Χίοι εναντίον των Καρδαμολέτων