Αναζήτηση
Αποτελέσματα 201-300 από 5044
Αρχοντιά κ' η λάμπαις άδειαις
(1880)
Για τους φτωχοπερήφανους πυ θέλουν μεγαλεία και στερούνται το καθημερούσιο
Ας αστράφτει κι ας μη κόφτει
(1880)
Οι ζωντανοί με τους ζωντανούς, κ' οι πεθαμένοι με τους πεθαμένους
(1877)
Ερμηνεία: Παρηγορητικώνς λεγομένη προς τους λυπουμένους διά τον θάνατον οικειακού ή συγγενούς
Απ' του βουβό του πουτάμι να φουβάσι
(1893)
Ερμηνεία: Πρέπει να φοβήται τις μάλλον τον σιγώντα ή τον βοώντα. Διότι ως ο μεν κροτών ποταμός ποιεί τινα προσεκτικόν, ο δ' ήσυχος απατην παρασύρει, ούτω ο βοών άνθρωπος ποιεί τινα να προφυλάσσηται, ο δε σιγών δύναται να βλάψη
Τρώγονται σαν τα κακά προγόνια
(1882)
Ερμηνεία: Εννοείται οίκοθεν ως ετεροπάτρια η ετερομήτρια εισίν ασυμβίβαστα...
Καλά νιάτα και κακά γηράματα
(1882)
Ερμηνεία: Επ' εκείνων, οίτινες νέοι όντες δεν φροτίζουνε δια το γήρας, αλλά την νεανικήν μόνον ευφυΐαν
Πόθεν, που, πως και πόσα;
(1876)
Αχ τη Λειβαδιά, στη Θήσα, Θόδωρος, πεντακόσια
Μνήσθητι μου Κύριε, όταν έλθης εύτη βασιλεία σου
Ακολουθήται από σταυροκόπημα. Εμένα μου το είπε; Μνήσθητι μου Κύριε όταν έλθης εν τη βασιλεία σου, (προσευχητική επί κλήσις και επιφώνημα εκπλήξεως)
Το σημερινό μην αφήνεις για αύριο
(1882)
Ερμηνεία: Ου γάρ οίδα τι λέγεται η έπτουσα.
Αλλού τα κακαρίσματα κι' αλλού γεννάν οι κόττες
Αλλού τα καρκαλίσματα κι' αλλού γεννάει η κότα
Απ' ένα αρνί θά βγάλης δυό τομάρια;
(1880)
Τό αδύνατον, τό ακατόρθωτον. Διά τούς απλείστους, πλεονέκτας
Βάλε κλειδί στη γλώσσα σου και χιόνι στην καρδιά σου και χαλεινό στο πείσμα
(1880)
Ομοία και του Λουκιανού τον δίστιχον
Απ' ένα αρνί θά βγάλης δυό προβιαίς;
(1880)
Τό αδύνατον, τό ακατόρθωτον. Διά τούς απλείστους, πλεονέκτας
Απ' του Νώι τουν κιρό κουβεντιάζς
(1893)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Έκαμε κ' η νοσσίδα φτερά
(1880)
Νοσσίδα = νεοσσίς, πολάκι, μικρό κοττόπουλο
Ου κόσμους τόχει άργανου κ' ημείς λιανή κουβέντα
(1893)
Ερμηνεία: Επί των κρύφα λεγόντων τι, ενώ είναι πασίγνωστον
Αρχοντιά και τράγια ψώρα
(1880)
Δια τους ψωραλέους, καυχισιάριδες, όπου τους λείπει και το ψωμί
Μέγας ει Κύριε και θαυμαστά τα έργα σου
Εν τη ευχή του Μ. Αγιασμού και εντώ βαπτίσματι. Βήκε το πατάμι απάνω και χάλασε, χάλασε, έναν κάμπο χωράφια. Τι λες; Αλήθεια; Μέγας ει Κύριε (και θαυμαστα τα έργα σου) ή τα έργα του
Πάει η κάψα με τον Αύγουστο
(1880)
Πάτα μ' τη φτέρνα να μαλώσωμε
(1881)
Ερμηνεία: Επί οξυθύμων και φιλονείκων
Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θιός κιλεύει
Ερμηνεία: Επί των παρά γνώμων γινομένων
Τ' αναπιασαν τα προζύμια
(1913)
Ερμηνεία: Επί εναρξεως ερίδων μεταξύ ατόμων, εχθροπραξιών μεταξύ κρατών
Των γερόντων τα παιγνίδια όλο σκόρδα και κρομμύδια
(1882)
Ερμηνεία: Πάντα των γερόντων δεν έχουν ουδεμία χάριν και ηδονή
Άφησ' ο Γιάννης την κλεψιά κ' επιάσε το ζευγάρι
(1879)
Ερμηνεία: Επί των μεταβαλόντων επάγγελμα
Σ' έχω γω στο λαιμό μ'
(1884)
Πως παν κόρακα τα φτιρά σ'; Όσουν παν μαυρίζουν
Ερμηνεία: Εφ' ην η κατάστασις βαίνει επί τα χείρω
Ας με λεν Αλημπεΐνα, κι' ας ψοφώ από την πείνα
(1879)
Ερμηνεία: Επί ματαίας ευγενείας και παραγαθίας
Για την τριχιά πά' η τζιούμα
(1877)
Τζιούμα = άντλημα
Τρείς μήνες έχ' η άνοιξη και τρείς το καλοκαίρι, τρείς έχει κι' ο χινόπωρο, τρείς κι' ο βαρύς χειμώνας
(1882)
Ερμηνεία: Επί διαιρέσεως του έτους
Αστράτ'από το Ζάλογγο βάλε μέσα τ' άλογο, αστράφτ'από τη Δραγουμή θέλης μπάστ'το θέλεις μη
(1879)
Εννοεί το Ζάλογγο και τη Δραγούμη της Παραμυθιάς. Οι στίχοι λέγονται εκ πρόγνωσιν του καιρού
Όποιος τρέχει στην αρχή γλήγορα αποσταίνεται
(1880)
Κουράζεται. Αποκάμνει. Κόβεται
Απ' τουν καϊμό τσ' βρουχής καλόν 'ν' κι του χαλάζι
(1893)
Ερμηνεία: Προ της παντελούς ενδείας αρκείται τις κατ' ανάγκην εκτελέσι πράγμασι
Σαράντα τ' άλογο κ' εξήντα το σαμάρι
(1882)
Ερμηνεία: Επί δυσαναλόγων
Άσπρα στου πουγγί, ψάρια στου βουνί
(1893)
Ερμηνεία: Επί χρημάτων το παν δυναμένων
Άπιαστα πουλιά χίλια στουν παρά
(1893)
Ερμηνεία: Επί των απαγγελομένων πολλά, μηδέν δε πραττόντων
Αρχηγού παρόντος, πάσ' αρχή παυσάσθω
(1893)
Ερμηνεία : Ανάλογος το ομηρικόν “Ουκ αγαθόν πολυκοιρανίη”
Ρίχτηκε της κοιλιάς
(1877)
Ερμηνεία: Επί των προσδοκόντων να διατηρηθώσιν ακόπως
Έπεσε της κοιλιάς
(1877)
Ερμηνεία: Επί των προσδοκόντων να διατηρηθώσιν ακόπως
Του πήρε τον σφυγμό
(1919)
Αλλά ρύσαι ημάς
Αυτό το παιδί ή ο άνθρωπος είναι αλλά ρύσαι ημάς
Έγινε το “ Αλαλάξατε τω Κυρίω πασα η γής
Επι μεγάλων ταραχών και συγχύσεων
Ει το όνομα Κυρίου
Ει ή Εις
Αλληλούϊα
Ερμηνεία: Έγεινε ντιώ αλληλούϊα από το πολύ το' ετει (έγινε αναίσθητος από το μεθύσι) διότι το αλληλούϊα αναφέρεται συχνά εις τους νεκρώσιμους, ειχάς και ψαλμούς
Από νερού κι' αλάτι
(1903)
Αυτά γένονται νερό κι αλάτι
(1903)
Λησμονούνται όπως διαλύεται το άλας εις το νερόν
Αυτά τα λεν 'ς τον κλήδονα
(1875)
Έγινε αλληλούϊα
Ερμηνεία: Επί μεθυσμένων
Έρμα μαντριά, γεμάτα λύκοι
(1879)
Ερμηνεία: Επί των λεγόντων ή πραττόντων ανάρμοστα
Άβιβλος ιερεύς, καθαρός ψεύτης
(1879)
Επί αγραμμάτου και μη χρωμένου βιβλίοις ιερέως
Ένας ψυχομαχούσε κι' άλλος καυλομαχούσε
Ερμηνεία: Περί ανθρώπου τας ορέξεις αυτού παρατηρούντος, αδιαφορόντος δέ πρός τάς δυστυχίας των άλλων
Παξιμάδι μουσκεμένο
(1903)
Ερμηνεία: Επί των θελούντων τα πράγματα έτοιμα παρ' άλλων χωρίς αυτοί να κοπιάσουν