Αναζήτηση
Αποτελέσματα 51-60 από 78
Τάνδρισμαν και το τούρκισμαν έναν εν
(1923)
Δια της πέμπτης παροιμίας η αλλαξοπιστία αναγνωρίζεται ως η εσχάτη των συμφορών, δια τούτο προς αυτήν παρέβαλε την υπανδρείαν της η κακοτυχήσασα γυνή
Αγάν εζητούσαμε και γιουμπρουκτσή ευρήκαμε
(1923)
Αγάδες ελέγοντο ως γνωστόν οι στρατηγοί (εξωτερικοί αγάδες) και οι αυλικοί (εσωτερικοί αγάδες). Υπό του ελληνικού όμως λαού ωνομάζοντο όλοι οι Τούρκοι στρατιωτικοί
Βεζίρης έγινες, αλλ' άνθρωπος δεν έγινες
(1923)
Η δευτέρα και η τρίτη προήλθον δια μεταφράσεως εκ των τουρκικών : 1) Τιούρκ dανισ' μεντ ολούρ, αdάμ ολμάζ και 2) Όλλούμ, πασ'ά ολdούν, λάκιν αdάμ ολμαdούν, εις τας οποίας υπόκεινται ο γνωστός μύθος του Τούρκου, όστις ...
Γρούνι τρώει
(1923)
Περί των διατελούντων εν σφοδρώ θυμώ. Συνοδεύεται από κείμενο.
Βούλγαρο αν κάμης φίλο βάστα και καμμάτι ξύλο, κι αν τον Τούρκο κάμης φίλο βάστα πάντοτε το ξύλο
(1923)
Εν μεν τη ενάτη χαρακτηρίζει τον Τούρκον ως δολιώτερον του Βουλγάρου
Κόψε μ', αγά μου, ν' αγιάσω
(1923)
Διά τής παροιμίας ταύτης εμπαίζονται οι μή τολμώντες ν' αντιτάξωσι τό δίκαιον των είς τήν αυθαιρεσίαν τού Τούρκου. Δέν είναι αύτη κραυγή τρομοκρατημένης ελληνικής ψυχήσελ. Ουδέποτε εξεστομίσθη υπό Έλληνοσελ. Επλάσθη μόνον ...
Κατά τόν πασά τ' ασκέρι
(1923)
Αγαρηνοί χρημάτων δούλοι
(1923)
Και διά τών τριών παροιμιών διαδηλούται τό φιλοχρήματον τού Τούρκου, η χαρακτηριστικωτέρα ίσως μετά τής ωμότητος ιδιότης τής τουρκικής φυλήσελ. Διά τής πρώτης μέ τήν αλουργίδα τής αττικής διαλέκτου, διά της οποίας ενόμισεν, ...
Ζέφκι αγάς, στα κόπρια (Βεν. Παρ. 91 Ζ 9)
(1923)
Ζέφκι=η λέξις τουρκική, σημαίνουσα διασκέδασις, απόλαυσις