Αναζήτηση
Αποτελέσματα 3001-3058 από 3058
Έβγα έξω και πομπέψου, έμπα μέσα και πορέψου
(1907)
Τα εν οίκω μη εν δήμω
Εμακρύναν οι ποδιές σου, σκεπαστήκαν οι πομπές σου
(1907)
Κατάληψις αξιώματος αναξίως
Σα σε θέλουν οι πολλοί δε σε θέλουν οι καλοί
(1909)
Όχλος
Κάνει παιδιά της αρφανειάς
(1907)
Ερμηνεία: Ο ηλικιωμένος σύζυγος
Οχ, ούχα, πεθερά που 'χα. Σκατά στην ψυχή της, τι καλή γυναίκα πουται
(1919)
Λέγεται ειρωνικώς επί εκείνων, οίτινες έχου την ατυχίαν να έχωσι δυστρόπους και κακάς γυναίκας, πεθεράς, κ.λ.π.
Ασαράντηγο παιδί κι' αλεύκαντο πανί
(1907)
Αλλάσσης πολλάς όψεις. Το τέκνον αλλάσσει μορφήν, εκ τους οφθαλμούς, τας τρίχας
Τονα παιδί καλό παιδί, τάλλο γαμεί τη μάνα του
(1907)
Διαφορά τέκνων
Η πουτσα μου στογ κόλο σου ροδάκινο γυρεύει, κι' α δεν ευρή ροδάκινο, παίρνει σκατό και φεύγει
(1919)
Λέγεται επί των πραττοντων όλως αναρμοστα και αντίθετα του πρέποντος
Όλοι τα φετεινούλια τους και 'μεις τα περσυνούλια μας
(1919)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Ποιός 'παινα τη νύφη μας; Η τσιμπλού η μάννα της
(1919)
Λέγεται όταν τις και ούτος όχι αρμόδιος εκθειάζη πράγμα τι, όχι και τόσον άξιον θαυμασμού
Κάνε με σοφό να σε κάνω πλούσιο
(1919)
Η παροιμία σημαίνει ό,τι δια να γίνη τις πλούσιος δεν παριστάραι αναγκη ουδενός άλλου ει μη σοφίας, δια της οποίας τα πάντα κατορθούνται
Μάϊς άβρεχος, μούστος άμετρος
(1919)
Ως γνωστον, όταν βρέχη του Μάϊου καταστρέφονται οι άμπελοι. Όθεν η ανοβρία κατά του μήνα τουτου, επιφέρει κατά του τρηγητου πληθώραν γλυκοίς
Σα σκυλλί μουνουχισμένο
(1919)
Λέγεται επί των ανθρώπων, οίτινες δεν δύναται εξ ανικανότητος να εκτελέσωσι του φυσικού προορισμού και δεν στερούνται ορμής
Σαν το σκυλλι στο ρέχτι
(1919)
Άγνωστος η πραγματική σημασία της παροιμίας
Αν σου περάση, γίνου και παππάς
(1919)
Ερμηνεία: Η παροιμία σημαίνει ότι εν ωρισμέναις περιστάσεσιν αρκεί μόνον να επιτύχη η προσπάθεια τινος προς επίτευξην του επιδιωκομένου και εν τοιαύτη περιπτώση θέλει επιτύχη των πάντων, ακόμη και αυτών των ως δυσκολωτάτων ...
Σ' α δεγ κουνήση η σκύλλα την ουρά της, δεμ πάει ο σκύλλος 'πο κοντά της
(1919)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Τι περισσεύει από το λύκο να να'φαη η αλεπου
(1919)
Η παροιμία λέγεται δια να δηλωθώσι οι πλεονέκται άνθρωποι
Περσινα τσίπουρα, 'φετεινα ρακιά
(1919)
Ερμηνεία: Επί των υπενθυμιζόντων παλαιά πράγματα
Ο παππάς παππά δε θέλει
(1919)
Ερμηνεία: Λέγεται η παροιμία προκειμένου περί επαγγελματικής αντιζηλίας
Α δε σε φάη η μέλισσα δε μπρίσκεσαι
(1919)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Το δικό μου τόνομα πάρε συ γειτόνισσα
(1909)
Απόδοσις άλλοις των ιδίων ελαττωμάτων
Με ξένα κόλλυβα κάνω κ' εγώ μνημόσυνα
(1909)
Αναίδεια
Επάτησε το λόγο του
(1909)
Αθέτησις υποσχέσεως
Τα ίδια της συχωρεμένης
(1919)
Λέγεται όταν τις επαναλαμβάνη τας ιδίας αυτού κακάς πράξεις, ενώ ημείς ενομίζομεν ότι διορθώθη ή όταν ο καιρός εξακολουθή να είνε κακός ή και αι συνθήκαι, υφ' αις ζώμεν και παραμένουσι αι αυταί, εν ω ημείς αναμένομε βελτίωση. ...
Άιντε, μωρ' Κακουραίοι, με τομ παλιοτραχανά σας κι άλειψα το μέστι μου
(1919)
Μεστί = Εμβάς, παντούφλα
Σάν ιδώ, σαν ιδώ, σάν καλύτερα να δώ
(1919)
Η παροιμία αυτή στηρίζεται επί τινός διηγήσεως, την οποίαν όμως δεν κατορθώσαμεν δυστυχώς να συλλέξωμεν. Λέγεται επί εκείνων, οίτινες ενώ κατ' αρχάς δεν θέλουσι ν' αναλάβωσι μιαν εργασίαν, αναλαμβάνουσι τέλος αυτών με την ...
Φουσκωμένα μού τά'δωσες; φουσκωμένα θα 'στά δώσω
(1919)
Εννοείται τ' ασκιά. Αν η παροιμία αύτη έχη την αρχή εκ μύθου τινός, αγνοούμεν. Λέγεται δέ όταν τις ανταποδίδη τα ίσα πρός άλλον τινά επιχειρήσαντα ν' απατήση αυτόν διά ψυχολογία
Έδινε κρίθινο ψωμί και το αναμετρούσι
(1919)
Ερμηνεία: Η παροιμία αύτη, δέν κατωρθώσαμεν να εξακριβώσωμεν εάν προέρχεται εκ δημοσίευση άσματος ή παραμυθίου, ανάγεται είς τινα μητρυιαί, ήτις εκακοποίει την προγονή της και την υπέβαλλεν εις μυρίας όσας στερησεις δίδουσα ...
Καλό 'ταν να μη γράφτης
(1919)
Ότι γράφται δεν ξεγράφται. Ερμηνεία: Κάθε τι το οποίον θέλει μας συμβή εικ πεπρωμένου και εκ των προτέρων έχει γραφή υπό των μοιρών, εικ μοιρωμένο, διά να μεταχειρισθώμεν την ιδίαν λαϊκήν έκφρασιν. Ο παρ' ου ηκούσαμεν την ...
Η γυναίκα σαν ακουμπήσουν στ΄ απαυτό της ένα ζευγάρι αρχίδια, μην την πιστεύης πια ότι κι αν σου πη
(1919)
Η παρομ. Δηλοί ότι η εκπίπτουσα γυνή εξαχρειούται καθ΄ όλα, όθεν δεν πρέπει να έχωμεν πλέον ουδεμίαν εμπιστοσύνη εις αυτήν
Ποιός είνε όξω στη θάλασσα αμπέλι να φυτέψη – και καββαλάρης στ' άλογο να μπή να το κλαδέψη; Εγώ είμαι όξω στη θάλασσα αμπέλι να φυτέψω. – Και καββαλάρης στ' άλογο να μπώ να το κλαδέψω
(1919)
Στίχοι αποσπαθέντες εκ δημ. Άσματος και μεταπτούντες την παροιμίαν. Απτοπασθήσαι εκ του άσματοςτης Ηλιογέννητης, ούτιος έκαμαν έχομεν συλλέξις εκ παραλλαγής. Ανάλογος εκφρασις φέρονται κι εις άλλα δημοτ. Άσματα και δι' σν ...
Ανάθεμά σε Ζαχαριά με το ζακόνι πόχεις κάθε βδομάδα πόλεμο κάθε μήνα γυναίκα
(1917)
Ερμηνεία: Δίστιχον είτε αυτοτελές είτε απόσπασμα άσματος μεταπεσόν εις παροιμίαν. Εξαίρεται εν αυτώ το ανυπότακτον και αδάμαστον του ήθους του περιωνύμου κλέφτου ως και το φλογερόν της ιδιοσυγκρασίας του ένεκα του οποίου ...
Ακριβά ναι Άγιε μου Γιώργη τα σφουγγάτα σου
(1917)
Αρχή της παροιμίας η εξής:Ποιμήν τις εισελθών να προσευχηθώ εις ερημοκκλήσιον τι τιμώμενον επ' ονόματι του Αγίου Γεωργίου, εύρεν γνώστον της εικόνος του...Ο ποιμήν δεν αντέστη εις τον πειρασμόν και το κατεβρόχθισε, καλά ...
Αλί κι αλί και τρις αλί που δεν έχει νύχια να ξυστή, ξύσε μ' εδώ ξύσε μ' εκεί ο άλλος δε σ΄ ευκαριστεί
Ερμηνεία: Αλλοίμονον εις τον μη δυνάμενον να επαρκέση μόνος εις τας ανάγκας τον και έχοντα ανάγκην της βοήθειας των άλλων
Κουτσός στογ κάμπο έτρεχε να φτάση καββαλάρη κι' ένας μουγκός του έλεγε: που πας ρε σαλληκάρι;
(1919)
Λέγεται όταν τις ψευδόμενος διηγείται υπερβολικά ή φανταστικά κατορθώματα ως υπ' αυτού δήθεν διαπραχθέντα. Πολλάκις ανεφαινεται και ως άσμα αναμιγνωομένων και ετέρων διστίχων, των οποίων η επεδός είτε η εξής. Σωθήκανε τα ...
Ρε παιδιά, ρε παιδιά, έχ' η πουτσα σας μαλλιά; (ή ρε παιδί, ρε παιδί, έχ' η πουτσα σου μαλλί;)
(1919)
Λέγεται περιγελαστικώς επί των προσποιουμένων, ότι αγνοούσι τι, όπερ όμως είν πασίγνωστον και εις αυτους τους προσποιουμένους άγνοιαν
Άλλα είναι τ' άλλα κι' άλλα της Παρασκευής το γάλα
(1919)
Ερμηνεία: Η παροιμία αυτή έχει την αρχήν είς την εξής διήγησιν: Έζη ποτέ είς τινα έρημον είς ασκητής διάσημος διά την σκληραγωγίαν και τάς στερήσεις, τάς οποίας υπέβαλλεν είς εαυτόν. Πρός τούτον ο επίσκοπος του τόπου ...