Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 764-783 από 2168
-
Ιά τη χάρη τσ' Ευγαgελίστρας πρέπει ν' αοράσης ψάρι να φας, κι α δεν έχης ν' αοράσης, να κλέψης να φας. Α δε bορης να κλέψης, νάβρης μες στη ρύμνη ένα gοκκαλάκι να το γλείψης
(1963)Δηλαδή, επιβάλλεται την ημέρα του Ευαγγελισμού να φας ψάρι -
Ιά το πάπλωμα 'τον' ο καυγάς
(1963)Λέγεται, όταν συμβή κάτι, που απολήγει σε ζημιά, σε στενοχώρια κ.τ.λ. -
Ιάδ' ο Θεός κι' επροσκυνούμα gι' εμείς τα είδωλα
(1963)Λέγεται, όταν διαπιστώνωμε ότι μια κατάσταση, ένα πράγμα, ένα πρόσωπο, που εθεωρούσαμε σαν τελειότερο, έχει το καλυτερό του -
Ιάε 'δα 'κείνος, πούσφαζε dη νύχτα τσι εροdόβουδοι κι εδούλια dην ημέρα, τα δαμάλια
(1963)Λέγεται, όταν κάποιος προσποιείται τον άπραγο, τον αγνό, το φοβιτσιάρη, ενώ είναι το αντίθετον -
Ιάννης κερνά (και) 'Ιάννης πίνει
(1963)Λέγεται όταν μια ενέργεια, που υποτίθεται ότι γίνεται υπέρ κάποιου προσώπου ή ότι είναι γενικού συμφέροντος, γίνεται προς όφελος του ενεργούντος -
Ιός ο αbρός δε 'ίνεται κι η νύφη θυατέρα
(1963)Δηλ. ούτε ο γαμπρός μας ούτε η νύφη μας είναι δυνατό να μας αγαπούν, όπως τα παιδιά μας -
Κάθα bόδιο 'ιά καλό
(1963)Λέγεται σάν παρηγοριά, όταν μάς τύχη εμπόδιο. Επίσης, όταν από κάποιο εμπόδιο προκύψη ωφέλεια ή αποτραπή κακό -
Κάθα είς στο σπίτι dου κι' ο Θεός σε όλα
(1963)Είναι σαν ευχή. Λέγεται σαν χαιρετισμός την ώρα, που χωρίζουν οι άνθρωποι για να πάνε σπίτι τους -
Κάθα εις κι η έγνοια dου
(1963) -
Κάθα εις κι η έγνοια dου κι ο μυλωνάς με τ' άλεσμα
(1963)Λέγονται για επίμονη προσκόλληση σ' ένα θέμα προσωπικό -
Κάθα εις το bορδαρό dου μοσκολίβανο τον έχει
(1963)Λέγεται όταν υπερβάλλωμε την αξία, την σημασία των οικείων μας η των πραγμάτων μας -
Κάθα κακό θυμίζεται, κάθα καλό ξεχνιέται
(1963)Δηλαδή το κακό, που θα μας κάμουν, το θυμόμαστε, ενώ το καλό το ξεχνάμε -
Κάθα καλ' ανευρίσκεται, κάθα κακό θυμιέται
(1963)Ερμηνεία: Και το καλό και το κακό δεν λησμονούνται. Θάρθη η ώρα να ανταποδοθούν -
Κάθα μέρα 'δά είναι Σάββατο;
(1963)Δηλαδή δε μπορεί να επαναλαμβάνεται κάτι συνεχώς, που προϋποθέτει δαπάνη, μόχθο, υποχρέωση