Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 1835-1854 από 2168
-
Τ' αdρόϋνο τσ' Αιάς Παρασκευής
(1963)Λέγεται ειρωνικά για ζευγάρια, που είναι πολύ αγαπημένα, που τα βλέπουμε συνεχώς μαζί και κυρίως λέγεται, όταν τα ζευγάρια αυτά είναι προχωρημένα στην ηλικία, άχαρα, φτωχά κ.τ.λ. Λέγεται και για αχώριστους φίλους ή φίλες. -
Τ' αgεία ινήκα θυμιατά και τα σκατά λιβάνι και των αθρώπω dα παιδιά εΐνησα 'αδάροι
(1963)Λέγεται, όταν ένα παιδί χαμηλής κοινωνικής προελεύσεως εξελιχθή ή ένα καλής οικογενείας δεν προοδεύση -
Τ' άδικον άλεσμα σ' άδικο μύλο πάει
(1963)Παραδείγματος χάρη: Σε όλη dου τη ζωή κι' αυτός ήκλεβγε dων αθρώπω dα ζωdόβολα κι' ειdά 'καμε; όλα τάφαε στσι 'ιατροι.., Λέει, μα το λακριδί λέει, άδικον άλεσμα...Λακριδί=ο λόγος, η κουβέντα -
Τ' Άη Λιά (μπ)αίνει το λάδι στην ελιά
(1963)Δηλαδή, του προφήτη Ηλία αρχίζει να περιέχη λάδι ο ελαιοκαρπός -
Τ' Άη Λιά με το μα(ντ)ήλι, του Χριστού με το κοφίνι
(1963)Λέγεται για τα σταφύλια. Του προφήτη Ηλία είναι λίγα τα ώριμα και βρίσκει κανείς να γεμίση μόλις ένα μαντήλι, ενώ του Χριστού μπορεί να βρή να γεμίση και κοφίνι ακόμα -
Τ' άρματα 'ναι σιδερένια, μα θέσι μαλαματένια χέρια
(1963)Δηλαδή, για να χρησιμοποιή κανείς όπλα πρέπει να είναι επιδέξιος -
Τ' άρματα νικού dον αdρειωμένο
(1963)Λέγεται για την υπεροχή του ωπλισμένου ή του επιτηδείου έναντι του άοπλου ή του απονήρευτου, έστω και δυνατού -
Τ' άρματα ξυπνού dον αωιάτη
(1963)Δηλαδή, η ύπαρξη του μέσου κεντρίζει την δραστηριότητα του ανθρώπου -
Τ' αγαπά (το αγαπά, εκείνο που αγαπά) καρδιά (η καρδιά) (ή ψυχή) τ' αθρώπου το καλύτερο dου κόσμου
(1963)Δηλαδή, για να επιτύχης κάτι, πρέπει να διαθέσης χρόνο. Κυρίως όμως λέγεται, όταν εξ αιτίας πολλών ασχολιών αργή κάποιος να παντρευτή -
Τ' Αϊ Αdρϊα και τα τάχερα κρϋα
(1963)Δηλαδή η πρώτη εντύπωση επηρεάζει αποφασιστικά το σχηματισμό καλής ή κακής γνώμης για έναν άνθρωπο. Καμμία λέ, ήλεε d' αdρούς τση πώς κουράζετ' εκείνη πιο πολύ παρά κείνο είdα κάνει, λέει και καλά; “Ωώώώώώ τα βουδάκια ... -
Τ' ακριβού ή ζήτα του ή κλέβγε του
(1963)Δηλαδή, ο τσιγκούνης δεν δίνει ποτέ εξ' ιδίας πρωτοβουλίας π.χ. “Τέθοι αθρώποι 'ν' ακριβάθρωποι. Α δε dού το ζητήξης το τίοτα (=το κάτι), δε στο δώνει. Οι παλαί (=οι παλαιοί) ελέασι bως 'Τ΄ακριβού ή ζήτα του...” -
Τ' αμουρόυζου μου ο σκύλος αμουρόυζος μου gι' εκείνος
(1963)Δηλαδή οι πάντες και τα πάντα τα σχετικά με πρόσωπο αγαπητό μας είναι αγαπητά -
Τ' ανάθεμα 'ναι σαράdα βλαστημιές
(1963)Το ανάθεμα είναι πολύ βαρύτερο από τη βλαστήμια. Π.χ. “Μωρή, μα το μικρό bαιδ' αναθεματάς; Δεν έχεις ακουστά πως τανάθεμα 'ναι σαράdα βλαστημιές; -
Τ' αρρωστημένου η κουλούρα κάνει σαράdα μέρες στ' απρουσκέφαλό dου
(1963)Δηλαδή, ο άρρωστος δεν έχει όρεξη να φάη. Π.χ. “Αλλότες ελέασι bως τ' αρρωστημένου η κουλούρα ... Μα ' μένα δε gάνει ουτ' ένα λεφτό, 'ιατί εμ 2)αρρωστημένη 2) είμαι, έμη πεινώ κιόλα” -
Τα 'κατό μου ργιάλια θέλω και το 'άδαρο να φεύγω
(1963)Κατό = εκατό, ργιάλια = ρεάλια (νόμισμα), από παραμύθι = από ανέκδ. συλλ. μου, βλ. άλλη παραλλαγή εις Ιστορ. Λεξ. Χειρ. 503, σελ. 327, Συλλ. Διαλεχτής Ζευγώλη -
Τα 'κατό ργιαλάκια θέλω και το 'άδαρο να φεύγω
(1963)Κατό = εκατό, ργιάλια = ρεάλια (νόμισμα), από παραμύθι = από ανέκδ. συλλ. μου, βλ. άλλη παραλλαγή εις Ιστορ. Λεξ. Χειρ. 503, σελ. 327, Συλλ. Διαλεχτής Ζευγώλη -
Τα βασιλικά μολύβια δε βουλού bοτέ, μόνο' 'ρχουdαιν απάνω
(1963)Δηλαδή, οι άρχοντες και τα επίσημα έγγραφα δεν χάνουν ποτέ την ισχύν τους