Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 610-629 από 2168
-
Η κουβέdα βουλά σπίθια
(1963)Π. χ. “Τη bροχτές ήκανα καφέ να πιούμε με τη Φιλίπα κι' εκουβεδιάζαμε gι' εχύθην ο καφές κι' είπεν η Φιλίπα “Γιάε 'δα που λένε, πως η κουβέdα βουλά σπίθια” Κια καλά ξεχά κανείς με τη gουβέdα τη δουλειά dου. Λέεται κιόλα, ... -
Η κουκουμάβλα δε gανει περδικάκια, κουκουμαβλάκια θα κάμη
(1963)Δηλαδή αναλόγα προς τους γονείς είναι και τα παιδιά -
Η κρεβαταριά έχει, λέει, εκατόν ένα gομμάτι και το πιό μικρό να λείπη δε ίνεται δουλειά
(1963)Κρεβαταριά = ο αργαλειός. Λέγεται συνήθως κυριολεκτικώς γιά τα σύνεργα του αργαλειού, αλλά και γιά κάθε εργασία, που απαιτεί τη χρησιμοποίηση ωρισμένων εργαλειών -
Η λαήνα πάει πολλές βολές στο νερό, αλλά πάει και μια και δε στρέφεται
(1963)Δηλαδή επειδή δεν γίνεται καθημερινώς το κακό, δεν σημαίνει, ότι δεν θα γίνη κάποτε -
Η λαήνα πάει πολλές βολές στο νερό, μα πάει και μια βολά και δε στρέφεται
(1963)Δηλαδή επειδή δεν γίνεται καθημερινώς το κακό, δεν σημαίνει, ότι δεν θα γίνη κάποτε -
Η λώλα που θα πάη; στα βουνά; Στσ' αθρώποι θα πάη
(1963)Λέγεται όταν κάποιος κάνει τρέλες, ανοησίες -
Η μάνα 'ναι πάπλωμα και σκεπάζει το παιδί
(1963)Δηλαδή η μητέρα προσπαθεί να καλύψη όλες τις παρεκτροπές, τις ανοησίες, τις παραλείψεις των παιδιών της -
Η μάνα μου μ' εέννησε, μα μοιάζω του κιουρού μου
(1963)Ερμηνεία: Λέγεται όταν το παιδί μοιάζη περισσότερο στον πατέρα, κυρίως στα ελαττώματα -
Η μάνα μου ψωμιά πουλεί, η μάνα μου ψωμιά αοράζει
(1963)Λέγεται για ανόητες και άσκοπες συναλλαγές -
Η μεγάλη φουρτούνα φέρνει πάdα και μεγάλη bονάτσα
(1963)Λέγεται κυριολεκτικώς, αλλά και μεταφορικώς -
Η μιά gουβέdα φέρνει την άλλη
(1963)Λέγεται όταν συνομιλούν και διαρκώς επεκτείνονται σε θέματα που συνδέονται το ένα με το άλλο -
Η μιάν ελιά κι' η άλλη τό βγάνουσι dό λάδι
(1963)Δηλαδή πρέπει νά συγκεντρώνωμε καί τήν πιό μικρή ποσότητα ενός πράγματος -
Η μισή dροπή δική μου κι η μισή δική dου
(1963)Λέγεται, όταν πρόκειται να προτείνη κανείς κάτι και φοβάται το ενδεχόμενο αρνήσεως -
Η νύφ' απόdις γεννηθή (ή αποdε έννηθή) τση πεθεράς τση μοιάζει
(1963)Λέγεται για την ομοιότητα νύφης ή γαμπρού με τα πεθερικά τους, αλλά και γενικώς για την ομοιότητα των συγγενών -
Η νύχτα 'χει ένα μάτι και πάλι κι' εκείνο 'ναι στραβό, μα η μέρα 'χει εκατό και πάλι λαθάζεται κανείς
(1963)Δηλαδή τη νύχτα δεν βλέπει κανένας και μπορεί να γελαστή