Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 530-549 από 2168
-
Εφτά λοιώ φαΐ, όλο gολοκύθι
(1963)Λέγεται για όμοια περίπου φαγητά, αλλά και για κάθε ποικιλία χωρίς ουσιαστική διαφορά -
Εώ 'εννήθηκα σ' αξεσκέπαστο gαλύβι
(1963)Δηλαδή, είμαι ευθύς, ειλικρινή, λέω την αλήθεια, αδιαφορώντας, αν θα γίνω κακός -
Εώ 'εννήθηκα σ' αξεσκέπαστο gρεβάτι
(1963)Δηλαδή, είμαι ευθύς, ειλικρινή, λέω την αλήθεια, αδιαφορώντας, αν θα γίνω κακός -
Εώ βαφτίζω και μυρώνω κι' άρα ζήση κι' άρα ψοφήση
(1963)Λέγαται, για δουλειά, που γίνεται βιαστικά, πρόχειρα, άτακτα, χωρίς ενδιαφέρον για το αποτέλεσμα. Υπάρχει ο ακόλουθος μύθος: “Αλλότες εβαφτίζανε τα παιδιά πριν απο οχτώ μερώ κι' αμαν ήτονε κανένα γρινιάρικκο 'λέανε να το ... -
Εώ θωρώ κι αποθωρώ, χλωρό ψαράκι δε θωρώ, κι ας τονε φάω το gολιό
(1963)Λέγεται, όταν αποφασίζη κανείς κάτι αναγκαστικώς κατώτερο από εκείνο, που του ταίριαζε ή που ονειρευόταν -
Εώ σ' έπιασα 'τα dριαdάφυλλο κι' εσύ ήσουν αgάθι κι' εgιλωσές με
(1963)Λέγεται για ύπουλον άνθρωπο -
Εώ σου λέω κάστανα κι' εσύ μου λες αχλάδια, ετούτα dα καμώματα είναι τσ' αγάπης χάδια
(1963)Ως παροιμία λέγεται μόνον ο πρώτος στίχος σε περίπτωση ασυνεννοησίας δύο ανθρώπων -
Εώ σου λέω να κάμης χίλια πρόβατα (ή: ζα), εσύ δεν θες; ... νοργιά (ή: τρίχα) (ή: τρίχα να μην απολάψης)
(1963)Λέγεται όταν κάποιος δεν δέχεται ή δεν ακολουθή τις συμβουλές μας -
Εώ στο κρίμα κι' εκείνη στην απιλοιά
(1963)Εώ στο κρίμα κι' εκείνη ή εκείνος στην απιλοιά ή στην αdιπόδοση -
Εώ στραβώνω και πουλώ κι' εσύ βλέπε (ή: φέgε) κι' αόραζε
(1963)Δηλαδή, ο αγοραστής πρέπει να προσεξη να μην τον γελάση ο πωλητής, αλλοιώς δεν έχει δικαιωμα να παραπονείται -
Εώ χάνομαι 'ια το φιλί κι' αdρας μου ξενοϋρεύγει
(1963)Παραδείγματος χάρη: “Μα είdα θυμητικό να πααίνη όξω να κόβγη τσι dομάτες να τσι μοιράζη, τη στιμής που λαχταρούμεν εμείς τη dομάτα; Εώ 'δα, λέει, χάνομαι...” -
Εώ χάνομαι 'ια το φιλί κι' αdρας μου ξενοφιλεί
(1963)Παραδείγματος χάρη: “Μα είdα θυμητικό να πααίνη όξω να κόβγη τσι dομάτες να τσι μοιράζη, τη στιμής που λαχταρούμεν εμείς τη dομάτα; Εώ 'δα, λέει, χάνομαι...” -
Ζήσε, μαύρε μου, να φας τριφύλλι και τον Άουστο σταφύλι
(1963)Λέγεται όταν παραπέμπη κανείς σε μακρυνό μέλλον -
Ζηλεμός είν' εκείνοι b' απεθαίνουσι
(1963)Λέγεται παρηγορητικώς, κυρίως από άνθρωπο πικραμένο, απογοητευμένο