Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 62-81 από 197
-
Λάδ' βρέχ', κάστανα χιουνίζ'
Λέγεται επί εκείνων, οίτινες δι' ουδέν φροντίζουσιν, ούτε προς εξοικονόμησιν της τροφής, ωσάν ο Θεός να εφρόντιζε να τρέφη αυτούς -
Μαύρι μ' κι αν δεν δύνισι, του μάτι σ' νανι άγριου
Πρέπει να κάμωμεν οτι αι δυνάμεις μας επιτρέπουσιν, ούχι δε, επειδή δεν δυνάμεθα να κάμωμεν μεγάλα, να αφινώμεν και τα μικρά -
Μη μι λες παππασπασμένι να μη σι πω ξικοιλιασμένι
Διδάσκει ημάς να είμεθα προφυλακτικοί εις τους λόγους μας ή εις τα έργα μας, διότι αν είπωμεν τι ή πράξωμεν άτοπον, φόβος υπάρχει μη ακούσωμεν ή πάθωμεν υπό των άλλων μεγαλύτερα ή βαρύτερα -
Μην μπιστιφτής τον φίλο σου κι' πης του μυστικό σου, φίλους του φίλου θα του πη κ' είνι κακό 'δικό σου
Τα μυστικά δεν πρέπει να λέγωμεν εις άλλους διότι διαδίδονται ευκόλως -
Μιγάλουσι του κουλουκύθ' στράβουσι κ' η ουρά τ'
Η παροιμία λέγεται επ' εκείνων, οίτινες υπερηφανεύονται, επειδή απέκτησαν χρήματα τινα ή υπόληψιν ένα πρόταρον ουδέν είσαι -
Μουνός ου νους, διπλός ου κόπους
Ο άνευ νου επί χειρών τι κινδυνεύει να κοπιάση και εκδειτέρου, τρίτου -
Μπράβου Μίχου, συρ τον σ' σπίτ'.
(1936)Η παροιμία σκώπτει τους εκτελούντας μικρών εργασιαν δι ην ούτε ευχαριστή ανάγκη είναι. -
Να σι φλάη ου Θος απού κινούριουν άρχοντα κι απού παλιόν ζήτλαρν
Φλάη=φυλάττη, ζήτλαρς(ού)=ζητιάνος -
Νου' τς παντός
Ίσως είναι λείψανον της αρχαίας παροιμίας '' Οι παντός πλειν εις Κόρινθον'' ης την σημασίαν έχει -
Νουστ' μότιρα εινι τα κουρμάδια που τα βαλάνια, βαλάν' (τού)= βάλανος
Ομοία τη “φάΐ νύφ' ιλιές, καλό είνικι του μαύρον χαβιάρ'