Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 34-53 από 79
-
Κάθε δουλλειά έστι τήρ ρέουλάν της
(1930)Ρέουλα (η) = τρόπος, μέθοδος, κανονικός τρόπος, κανονισμός, κανών -
Κάθε ξύλον έσει τηγ κάπνην του
(1930) -
Κλάννει τζαι τζερνά μου
(1930) -
Λεφτοπείνα, λεφτοδίψα εγ κατζή γεροντοσύνη
(1930)Λέγεται επί εκείνων οι οποίοι γηράσκουν εκ πείνης και δίψας, δεικνύει δε η παροιμία αύτη ότι το τοιούτον γείρας είναι πολύ κακόν -
(Λεφτοπείνα, λεφτοδίψα) εγείνημ πνέμμαν
(1930)Σημείωση: Λεφτοπεινώ = ισχναίνομαι εις πείνης και στερήσεως -
Μαιρεύγκω
(1930)Ερμηνεία: Μεταφορικά βυσσοδομώ, τεκταίνομαι, μελετώ σχέδια επίβουλα, κακόβουλα, καταστρώνω σχέδια κακά -
Με ξένα κόλλυβα μνημονεύγει τους γοννειούς του
(1930)Λέγεται επί των προθυμοποιουμένων να δωρίζουν τα ξένα ή αλλότρια -
Μέθ θωρείς την οσσιάσ σου έτσι μηαλήτζ' τζαί νομίζης, πως είσαι δράκος
(1930)Ειρωνική φράσις : Όταν το φώς έρχεται πλαγίως η σκιά μεγενθύνεται πολύ κια φαίνεται γιγαντώδης -
Ξωπαναυρα χωργκάτης αλλαμένος
(1930)Ερμηνεία: Επί των πειρωμένων να κατορθώσουν τι, αφού απολέσθη η προς τουτο ευκαιρία, ως πράττει ανόητος τις, ενδυόμενος μεγαλοπρεπής (αλλάσσων) “κατόπιν εορτής” -
Ο άθρωπος εν ο τόπος τζι ο τόπος γέρημος
(1930)Σημαίνει οτι, εαν εις τόπος είναι ταυτοποιημένος, καλλιεργημένος κλ. Οφείλεται τούτο εις τον κυριόν του και οτι. Όταν ο κύριος εκλείψη ο τόπος ερημούται. Λέγεται όταν βλέπη τις τόπον, οίκημα ή κτήμα ερημωθέν δια το οτι ... -
Ο γάαρος ο κόντρης είδεν το στρατούριν τζ' εκρόκατσεν
(1930)Επί των ζητούντων ν' αποφύγωσιν ενοχλητικάς δι' αυτούς αποκαλύψεις και αμηχανούντων προ τοιούτων οχληρών ανακαλύψεων επιληχίμων πράξεων και σφαλμάτων αυτών, ως ο όνος ο έχων πληγήν, επί της ράχεως φοβείται το στρατούρι, ... -
Ο μάντης ρήας τζ' αγ γεννή, πάλαι μαγγές μυρίζη
(1930)Ερμηνεία: Λέγεται επί εκείνων, οι οποίοι, εκ ταπεινής οικογενείας καταγόμενοι, οτιδήποτε και ανγέννουν, όσον και αν πλουτίσουν, όσα αξιώματα και αν λάβουν, διατηρούν πάντοτε κάτι μαρτυρούν των ταπεινών καταγωγών των, το ... -
Ο μπαστάρντος εγεννιέτουτ τ' η ματσούκα θελτζέτουν
(1930)Δεικνύεται η πονηρία του νόθου, όστις θεωρείται διαβολικόν πλάσμα και η πρόνοια, η οποία λαμβάνεται διά την τιμωρίαν του διά τας κακάς πράξεις του -
Ο νους ο πελλός κάμνει την τύχηγ γέρημην
(1930)Λέγεται επί ανοήτων και αδαών, απείρων, εις τους οποίους παρουσιάζονται ευκαιρίαι να ωφεληθούν και επειδή δεν δύνανται ούτοι να εκμεταλλευθούν τας περιστάσεις ως εκ της αδαημοσύνης των, δεν κατορθώνουν να ωφεληθούν -
Ο νους του πουλιού εσ στο τζιγρίν
(1930)Λέγεται επί εκείνων, οι οποίοι σκέπτονται πάντοτε ό,τι εκ φύσεως αγαπώσι