Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 41-60 από 77
-
Μεριά μας δέρνει ο θάνατος, μεριά κι ο Γενιτσάρος
(1923)Εις την ογδόην ο θάνατος και ο Τούρκος (Γενίτσαρος) αναγνωρίζονται ως κίνδυνος ισόβαθμος και ο λέγων την παροιμίαν ταλανίζει εαυτόν δια την δυσχερή θέσιν, εις την οποίαν ευρίσκεται μεταξύ θανάτου και Γενιτσάρου -
Μισέ, Μουσιού και Μουσταφά στο σπίτι σου μη βάλης
(1923)Η τετάρτη και η πέμπτη εκδήλουσι την δυσποιστίαν, την οποίαν έτρεφεν ο ελλήνικός λαός προς τε τους Τούρκους και τους Φράγκους -
Μοσιέ, μισέ και Μουσελίμη στο σπίτι σου μη βάλης
(1923)Μοσιέ, μουσελίνη = και αι τέσσαρες λέξεις καταντούν ισοδύναμοι προς τα εθνικά ονόματα Φράγκος και Τούρκος, Μισέ = Περί των Μισέδων, δηλ. Κυρίων, εξ ων υπεδεικνύοντο οι δημογέροντες -
Ο αγάς δέρνει εμένα | εγώ δέρνω σένα
(1923) -
Ο αγάς μου έχει και άλλον αγά
(1923)Υπήρχον ραγιάδες οι οποίοι υπείλουν τόν εκβιαστήν διά προσφυγής είς ανωτέραν αρχήν -
Ο Θεός να μας φυλάγη από Σαλονικιό Εβραίο, από Αθηναίο Ρωμιό και από Εγριπιώτη Τούρκο
(1923)Δια της τελευταίας (13ης) παροιμίας εμφανίζονται οι χειρότεροι αντιπρόσωποι των τριών συνοικουσών εν ταις ελληνικαίς χώραις φυλών, Ελλήνων, Τούρκων,Εβραίων -
Ό,τι εύρη ο καλός αγάς, ας δεκατίση
(1923) -
Όχι αγά μου, χίλια μονάχα κι ένα μόδι καρύδια (Πύργος Ηλείας Ρ. Παδελοπούλλου)
(1923)Μόδι = μέτρον ξηρών καρπών