Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 34-53 από 183
-
Έκαψα τα ρούχα μου να μεφ φοούμαι τους ποντικούς
(1924)Ερμηνεία: Μετ' αστειότητος περί εκείνων, οίτινες ανοήτως προξενούν εις εαυτούς μέγα κακόν, δια να αποφύγουν άλλο τι μικρόν και ασήμαντον -
Εγιώ στραώννω και πουλώ και εσού άμπλεπε και βόραζε
(1924)Ο αγοραστής, μη επηρεαζόμενος από την διαφήμισιν παρά του πωλητου του εμπορεύματός του, οφείλει να προσεχη πολύ, τι μέλλει ν' αγοράση, ίνα μη μετανοήση δια την αγοράν του ύστερον -
Είπαν της πουτάνας, πως εμ πουτάνα, και εστάθην έξω και έκαμεν το τελάλιν
(1924)Και αντιθέτως [της προηγούμενης] -
Είπαν της τιμημένης πουτάνα και έμπην έσσω και ερρομανίστην
(1924)Αμφότεραι αι παροιμίαι λέγονται συνήθως ομού προς έξαρσιν της φιλοτιμίας της εντίμου γυναικός εν σχέσει προς την αναίδειαν της ελευθερίων ηθών -
Είπαν του πελλού “πελλέ!” και επέλλανεν τέλεια
(1924)Παραθαρρύνων και παροτρύνων τις άλλον εις τι -
Εμεάλυνεν το γαύριν και εκόντυνεν το στρατούριν
(1924)Ερμηνεία: Επί των οψιπλούτων, οι οποίοι δεν καταδέχονται να φοιτούν ήδη εις κέντρα, που θεωρούν κατώτερα εαυτών, και εν γένει να διάγουν, ως πρότερον. ΣΚ. Β΄, 280 αρ. 89 -
Εμείναμες σαν τομ παπάν, που εν έχει προσφορά
(1924)Ερμηνεία: Όταν μικρόν τι κώλυμα, ο δια μικράς προβλέψεως ηδύνατο να αποφευχθή, παρακωλύη και ματαιώνη την επιτέλεσιν σπουδαίου τινός -
Εν έππεσεν ο ζάχαρις 'ς το νερόν
(1924)Ουδεμία ανάγκη σπουδής. Κυρ.: δεν έπεσεν η ζάχαρις 'ςτο νερόν, ώστε να είναι φόβος, μήπως λειώση αμέσως και επομένως να είναι ανάγκη μεγίστης σπουδής. Ανάλογος την σημ. η ανωτ. π. εν λ. άνεμος “Εν επήρεν ο άνεμος ταγκάλια” ... -
Εν εμ πάντα Πάσκαν, έχει και Σήκωσιν
(1924)Δεν ουριοδρομούν πάντοτε τα πράγματά μας. Οφειλεί τις να αναμένη και αντιξόους περιστάσεις -
Εν και εν η αξίσι του οφτου, αμμάν η παραπόνησί του
(1924)Ερμηνεία: Επί των μη τυγχανόντων τινός, όπερ έπρεπεν ή ανέμενον να τοις δοθή, και παραπονουμένων διά την παράλειψιν δήθεν και όχι διά το παραλειφθέν. Συνοδεύεται από κείμενο... -
Εν να σε κάμω με δκυο ονόματα
(1924)Παρεμφερής “Θα σου βγάλω τα μάτια”, ώστε ο τυφλωθησόμενος, κατά την απειλήν, θα έχη δυο ονόματα, το κύριον του όνομα και το επώνυμόν στραβός -
Εσυναχτήκασι σαν τους ατους 'ςτο φτώμαν
(1924)Ερμηνεία: Επί κληρονόμων επειγομένων να διανεμηθούν την περιουσίαν αποβιώσαντος συγγενούς