Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Δένδιας, Μιχαήλ"
-
Μαρτίνι
Δένδιας, Μιχαήλ (1915)Μαρτίνι = το πτηνόν του Μαρτίου λίαν ισχιόν, δηλαδή ασθενικός και λεπτός άνθρωπος, ιδίως επί νέων -
Μεταξύ μας ασπαλάθροι θα φυτρώσουν
Δένδιας, Μιχαήλ (1917)Ερμηνεία: θα νίνωμεν άσπονδοι εχθροί. Ασπάλαθρος (ο), φυτόν ασπάλαθρος -
Μιάς κορασίδας γρασκελησιά δώδεκα χρόνων κακομοιριά
Δένδιας, Μιχαήλ (1915)Ερμηνεία: Ο διασκελίζων ή διασκελιζόμενος υπό γεροντοκόρης κινδυνεύει ν' ασθενήση, κατά το λόγιον επί μίαν δωδεκαετίαν -
Μπομπή και γάνα
Δένδιας, Μιχαήλ (1915)Ερμηνεία: Αθλία και ελεεινή κατάστασις. Ίσως έχει σχέση προς το γανώνω = επαλείφω δι' αιθάλης και σημαίνει την ακαθαρσίαν, ατημελησίαν του σώματος -
Ντύσου, γδύσου, φαε, πιε, πέσε, κοιμήσου
Δένδιας, Μιχαήλ (1915) -
Ξύλο και τω γονέω
Δένδιας, Μιχαήλ (1915)Ξύλο και διαρκώς μόνον ξύλο, ό και οι γονείς ακόμη δέου να υποστούν. -
Ο Αντρίας με τα καγιούρια
Δένδιας, Μιχαήλ (1915)Σημείωση: καγιούρι, καγιούρια=χαλινός των φορτηγών ζώων, Ερμηνεία: Λέγεται περί τινός έχοντος μανία να κλέπτη -
Ο καιρός είναι σαν το πουλί το διαβατάρικο που δε σ΄ακαρτερεί
Δένδιας, Μιχαήλ (1915) -
Ο μασκαράς του κουβέρνου
Δένδιας, Μιχαήλ (1915) -
Ο μέλισσος, ο άραντος κι΄ άλλο ένα βότανο να ξέραν οι ευγενικές τσ΄ άντρες τους δεν τσοί χάνανε ποτέ
Δένδιας, Μιχαήλ (1915) -
Π' όξω 'πό τη ποδούλλα μου, μαγάρε κι η μαννούλα μου
Δένδιας, Μιχαήλ (1915)Σημείωση ποδούλλα, ίσως αντί του πορτούλα