Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Δένδιας, Μιχαήλ"
-
Εκράξανε τον ευγενή και απολοήθη οπούχε
Δένδιας, Μιχαήλ (1915) -
Εξέρασε και τα μακαρούνια της τ΄ρινής
Δένδιας, Μιχαήλ (1915) -
Εποκοιμήθηκες ή επήρες εκατό μπρεβάνια
Δένδιας, Μιχαήλ (1915)Ερμηνεία: Τόσον πολύν εκοιμήθης, ώστε είδες κια όνειρων οτι έλαβες εκατό μπρεβάνια. Σημείωση : Μπρεβάνια η λ. Τούρκικη θα είναι , σημαίνει δ' ίσης ποσόν τι χρημάτων, θησαυρόν -
Εφύτρωσε μεταξύ τους ασπαλάθρι
Δένδιας, Μιχαήλ (1915)Ερμηνεία : Ανεφύημεταξύ αυτών διχόνοια και μίσος -
Ζαφαράνα έφαε
Δένδιας, Μιχαήλ (1917)Ερμηνεία: Είναι κίτρινος σαν τη ζαφαράνα = χημικήν ουσίαν κίτρινην -
Η αγάπη θέλει φρόνεσι, θέλει ταπεινωσύνην θέλει λαγού περπατησιά, κι' αητού γληγοροσύνη
Δένδιας, Μιχαήλ (1915)Γληγοροσύνη = επίδειξις ταχύτητος -
Η σάρα και η μάρα
Δένδιας, Μιχαήλ (1915)Ό,τι σπάνιου και ολέθριου συλλογένεις ει... “ήρθε η σάρα και η μάρα”, οι χειρότεροι άνθρωποι -
Κάργος καφές είν' η ζωή μου
Δένδιας, Μιχαήλ (1915)Σημείωση: Κάργο καφές = ο παχίς και ισχυρός βεβρασμένος -
Καλά είν' τα κουραμόφλα με το ρωΐ το λάδι
Δένδιας, Μιχαήλ (1915)Κουραμόφλα = κομαρόφυλλα, άτινα ουδεμίαν έχουσι νοστιμότητα ως έδεσμα -
Κλέφτης και τω γονέω
Δένδιας, Μιχαήλ (1915)Κλέφτης και διαρκώς κλέφτης, ώστε και παρά των γονέων αυτού να κλέπτη. -
Κουκούδι τση Παραμυθιάς και τση Αγιά Μαρίνας
Δένδιας, Μιχαήλ (1915)Σημείωση: Κουκούδι = αποτρόπαιος δια την αισχρότητα της μορφής άνθρωπος -
Κρένω 'γω, τσαμπουνάει κι άντρας μου
Δένδιας, Μιχαήλ (1915)