Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 832-851 από 2168
-
Καθ' αγίου κι η μνήμη dου
(1963)Παραδείγματος χάρη: Δε με ευκολύνεις τώρα πόχω τόσην ανάgη, μα δε σε κόφτει, καθ΄ =κάθα=κάθε, δε σε κόφτει=δε σε μέλει -
Καθά εις κι' ο πόνος του
(1963)Δηλαδή ο καθένας ασχολείται, μιλεί, για ό,τι προσωπικώς τον ενδιαφέρει -
Καθαένας τάχει dουραδάκι απίσω dου και δε σώνει να ΄υρίση να τα δη και λέει ΄ιά τον αλλο
(1963)Αντίστοιχη προς το “έκαστος δύο πήρας φέρει” -
και καλά, πώς θά πά' ένας να πνϊή, πρέπει να πνϊούμεν όλοι;
(1963)Δηλαδή, δεν πρέπει να μιμείται ο ένας τον άλλον -
Και με τα χίλια βάσανα πάλι η ζωή γλυκειά 'ναι κι όποιος το θάνατο ζητά πρέπει τρελλός για να 'ναι
(1963)Λέγεται και μόνο ο πρώτος στίχος -
Και μιά bουτανιά να κάμη κανείς, πρέπει νάχη ζούδϊο να τη gάμη
(1963)Ζούδϊο= ζώδιον, τύχη. Λέγεται, για τους τυχερούς, κυρίως στην περίπτωση, που κάνουν μία ανηθικότητα και δεν τους κατακρίνουν ή απολήγει σε καλό τους -
Και να 'δα μάdρα και καλή να ξαναπάη και κανείς
(1963)Ερμηνεία: Λέγεται σε περίπτωση πλουσιοπάροχης περιποιήσεως -
Και ποταμίσι βάλε στο πατητήρι σου να τρέχη σα dη βρύση
(1963)Μαντηλαριά= είδος σταφυλιού, διάφορα είδη σταφυλιών, όλα τα είδη κάνουν πολύ κρασί -
Και στου νιού 'αbρού το σκιάδι μια σκατούλα με το σάμι
(1963)Τώρα να παdρευτή κανένας παλαβός, κανένας γέρος, θα το πής ευτό, σα gοροϊδία -
Και τ' άλλο τ' αποδέλοιπο μεσ' στου Παραμεριάρη
(1963)Λέγεται όταν λέη κανείς κάτι και δεν έχη την ικανότητα να το τελειώση, κυρίως δε σε τραγούδι ή σε μοιρολόϊ. Παραμεριάρη = τοποθεσία, συνοικία της Απειράνθου, όπου υπάρχει ένα κατωφερικό μικρό κτήμα και ρίχνουν κάποτε άχρηστα ... -
Και τα κακά κειτάμενα και τα καλά κειτάμενα κι' οι χοίροι κι' οι σκύλοι τα τρώνε
(1963)Δηλαδή τίποτα δεν μπορεί να σωθή -
Και τα καλά δεχούμενα και τα κακά δεχούμενα
(1963)Δηλαδή και το καλό και το κακό πρέπει να τα δεχόμαστε εξ ίσου στωϊκά -
Και τα καλά κειτάμενα και τα κακά κειτάμενα
(1963)Ερμηνεία: Πρέπει να αποδεχώμεθα και το καλό και το κακό με στωϊκότητα -
Και τα μεταξωτά βρακιά πιδέξοι κώλοι θέσι
(1963)Ερμηνεία: Δηλ. Χρειάζεται επιδεξιότης για την χρησιμοποίηση ενός πράγματος, (ή πιδέξο gώλο, ή πιδέξα σκέλια, ή θένε) -
Και το βασιλιά βρίζουν απίσω dου
(1963)Λέγεται σε άνθρωπο, που στεναχωρρειέται, επειδή έμαθε, ότι τον βρίσανε