Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 120-139 από 222
-
Ο 'κοχλόν εξέβεν ασσό τσεπλν ατ' κ' είπεν “φτού! Και μέρ έμνε!
(1918)Το σαλιγκάρι βγήκε από το καβούκι του και είπε “ φτου! Που ήμουν!” Επί των περιφρονούντων τους οικείους η την πατρίδα, διότι ανήλον εις υψηλοτέραν περιωπήν -
Ο 'κοχλόν πά 'ς σό τσέπλν ατ' βασιλέας εν
(1918)Και το σαλιγκάρι 'ς το καβούκι του είναι βασιλεάς. Έκαστος εν τω ιδίω οίκω άρχει -
Ο κάλτς τον κάλ καραπέτ εκούυζεν
(1918)Ο σκλεπέας τον σκλεπέαν καρκαπούτς λέει. Ο κασσίδης τον κασσίδη κασσιδιάρι εφώναζε, κούζω εκ του αρχαίου κοκκύζω, φωνάζω, λαλώ, προσκαλώ και επί του αλέκτορος φωνώ. Λάλτς αντί κάλης, περσ. ψωραλέος, φαλακρός, καρκαπέτ ... -
Ο καιρός πολεί τα ξύλα
(1918)Ερμηνεία: Η παροιμία λέγεται ως συμβουλή προς εκμετάλλευσιν των περιστάσεων -
Ο λαγός στ' αμπέλι βάλ' η σύβραση στο τηγάνι
(1918)Περί των ομιλούντων περί αβεβαίων κερδών ως βεβαιοτάτων -
Ο λαγός στ' αμπέλι βάλ' το σύβρασμα να γένη
(1918)Περί των ομιλούντων περί αβεβαίων κερδών ως βεβαιοτάτων -
Ο λύκον με το μένυγμαν κουζούμ κι τρώει
(1918)ΚΜ 82: Ο λύκος με το μήνυμα φαγεί δεν τρώγει. Ότι προς επιτυχίαν έργου ο ενδιαφερόμενος είναι υποχρεωμένος ο ίδιος να μεταβή προς πρόσωπον, εξ ου εξαρτάται αυτή, και όχι να διαπραγματεύεται μακρόθεν -
Ο λύκον τα πόδας ατ' να εμέτρανεν κουζούμ κ' εχόρταζεν
(1918)ΚΜ 83: Ο λύκος αν μετρούσε τα βήματα του, φαγεί δε θα χόρταινε. Ότι δια να ζη κανείς δεν πρέπει να σκεφθή τους κόπους -
Ο Μάρτς ουντάν μαρτεύκεται, μυρίζ μανου' σακέαν κι ουντάς καταχολά' σκεται, τον Καλαντάρ δαβαίνει
Μ 84: Ο Μάρτης όταν κάνη τα μαρτιάτικα του, μυρίζει μενεξέ κι όταν παραθυμώνη, περνάει τον Γενάρη -
Ο πεντικόν εκατούρεσεν 'ς σή θάλασσαν κ' εποίκεν μερτικόν
(1918)Π.Μ. 75: Έκλασεν η κάτα. Κατούρησε ο ποντικός 'ς τη θάλασσα κ' εκανε μερτικό -
Ο σκύλον τ' έμαθεν άλλο κι απομαθάν
(1918)Εκείνο που έμαθε ο σκύλος δεν το ξεχναει πεια. Ότι η συνήθεια γίνεται σταθερά έξις -
Όλα ίντανε, τι κοσέ τα γένα μαναχόν κι φυτρώννε
(1918)Όα γίνονται, μονάχα του σπανού τα γένεια δε φυτρώνουν