Αναζήτηση

Αποτελέσματα 711-720 από 736

Η κουφή βδομάδα μπαίνει του Λαζάρου κατεβαίνει, τσ' η μεγάλη συνεμπάινει, γλυκός ο ύπνος το πρωΐ, γδύμνος ο κώλος τη Λαμπρή.

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1957)

Α βρέξ' ο Μάρτης δυό νερά τσ' Απρίλης άλλον ένα, χαρά σ' ετσείνο το ζευγά, που 'χει στη γη σπαρμένα

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1956)

Ερμηνεία: Αι βροχαί του Μαρτίου θεωρούνται ευνοϊκαί διά την γεωργίαν

Κουσμικός του Δμαλά ούτι νου ούτι μυαλά· τα μικρά δεν ήθιλις τα μεγάλα γύριβις γύριζε χειρόμυλου, κούνα κι του διάουλου

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1957)

Βάγια, Βάγια, τω Βαγιώ, τρώνε ψάρια τσαι κολοιό, τσαι την άλλη Τσεργιατσή τρώνε το παχύ αρνί τσαι το κότσινο αβγό

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1957)

Σκωπτικόν άσμα

Όσο θέλεις δούλευγε, τσ' όσο θέλ' ο Θεός θα σου δώση

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1956)

Οτι παρά του Θεού προσδοκόμεν την αξιοποίησιν του μόχθου μας

Η αγάπ' είναι καρφίτσα τσ' ατζελώνει την καρδιά, τσαι μ' ατζύλωσε τσ' εμένα τσαι δεν έχω γατρειά

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1949)

Ο Βοριάς, η τραμουντάνα είπε τη Νοτιά πουτάνα. Τσ'η Νοτιά του αποκρίθη: - Βρέ Βοριά καραβοπνίχτη, άπου πνίεις τα καράβια τα μικρά τσαί τα μεάλα

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1956)

Βουρδούλακας, ο (πληθ. οι βουρδούλατσοι) = είναι ένας αγέρας πιστεύται δηλ. μετά θάνατον ότι ο άνθρωπος εις βουρδούλακας επισκέπτεται και οίκον τους συγγενείς του. Ούτω νύκτα τινά προκεχερημένων εν Πιτροφώ εις την οικίαν Περικ. Χρηστίδου ήλθε τα, εκτύπησε του χαλκού της θύρας ενώ ο σκύλος της οικίας εμαίνειο γαυγίζων παλαίσας ο άγνωστος προς τον σκύλον τον κατέρρηζεν εκ της γαλαρίας κάτω εις το χωράφι. Ο Χρηστίδης φοβηθείς δεν εξήλθε της θύρας κατά προτροπήν και της συζύγου του την πρωίαν εγερθείς εύρεν εν τω μέσω της σάλας του ‘’μια σκατούλα’’ εκτεταμένων. Την αυτήν ημέραν μανθεύει πορά της μητρός του ότι ηνωχλήθει κατά την παρελθούσαν νύκτα εν τη κλινη της από κάτι απροσδιόριστον, όπερ επέμενε να τας ξεσξεπάζη τα πόδια και μόνον, όταν αύτης αγανακτήσασα είπεν: ‘’άμε στο διάολο!’’, ηλευθέρη απ’αυτού. Μετά τινα χρόνον ήλθεν είδησις εκ Κ/πόλεως ότι συγγενείς εκ του Χρηστίδου απεβίωσαν εκεί, συνέπτε δε ο θάνατος προς την ημέραν της εν Πιτροφώ εμφανίσεως του βοτρδούλακα.

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1918)

Άτζελος, ο επί χριστιανικής ευνοίας 1) ως υπηρέται του Θεού 2) ως ψυχοπομποί των δικαίων 3) μτφ. επί σωματικής καλλονής ανθρώπου: είναι όμορφος σαν άτζελος. - Είδα τον ατζελό μου ες να κλέψω τη δουλειά = πολλα έπαθον μέχρι ου αποπερατώσω την εργασίαν μου (τούτο κατεγράφη και εις παροιμία)

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1918)

“Τον καιρό τση Παναγίας, που έπιασαν τχ Χριστό, τσή καταράστηκε η Παναγία και τσ' είπε : “άμε πού να σε δέρνη η θάλασσα” (η αγία καλή απολιθωθείσα).

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1920)

«
1
. . .
69
70
71
72
73
74
»