Λέγεται, όταν κάνης οικονομία, που οδηγεί σε ζημία

Δηλαδή η νομή ανήκει στο δεμένο μες στο χτήμα ζώο του νοικοκύρη και τρώει απ' αυτή κάποτε και το λυτό...

Παραδείγματος χάρη: “Έχετε τα ζωdόβολα μοναχά κι΄ύστερα θέτ΄αρνόριφα και διάφορα. Η παροιμία λέει πως “Άη μου Νικόλα, βοήθα με, λέει, Ναί μα κούνιε κι΄εσύ τα χέρια σου”...
”Τον Άη Νικόλα τον έχουνε κι΄επά θαλασσινό. Επνίουdανε, λέει, κανένα gαραβι κι΄ήλεε gανένας άθρωπος “Άη μου Νικόλα, και σώσε με”, και τούπε gι Άης Νικόλας “Και σάλεβγε κι΄εσύ τα χέρια σου”...
Σάλεβγε-κίνα, ζωdόβολα=ζώα, θέτ΄αρνόριφα=θέτε αρνιά και κατσικάκια, διάφορα=κέρδη, καρπώσεις, εισοδήματα, ναι=βεβαίως να σε βοηθήσω, καί=βεβαίως να σε βοηθήσω, όμως, καημένε, κινήσου κι΄εσύ λίγο, βοηθήσου λίγο και μόνος...

Λέγεται σε περίπτωση αναμνήσεων όχι και πολύ ευχαρίστων...
Τσεβδή=ψευδή, τραυλή, Πιταφτικού=επίτηδες, Μιλιά – λαλιά=δεν μιλούσε διόλου. Έγινε και δελτίον ποικίλης ύλης. - Από τον εξής μύθο: “Μιά βολά ήτον' ένς κι' αγάπα μια τσεβδή. Όσο gαιρό λοιπό την εγάπα δεν ήκουσε dην εμιλιά τζη. Δεν εμίλιεν εκείνη...

Δηλαδή: πρέπει να είμαστε και λίγο δίκαιοι...

Δηλαδή : υπάρχουν και καλά και κακά Π.χ. “ - Μα ήτον΄ εφέτι οι βαθμοί του Μανώλη καλοί; - Χμ! Είχε gαί χεριάρικοι, είχε gαι dραπανιάρικοι”. Κυριολεκτικώς λέγεται για τα σπαρτά. “Κανένας, λε΄, εδιάηκε να ΄υρίση τα σπαρμένα dου και το βράδυ πούρθε dον...
Χεριάρικα = στάχυα αραιά τόσο, που τα τραβάς ένα – ένα και τα ξεφυτρώνεις, γιατί δεν θερίζονται. Dραπανιάρικα = στάχυα πυκνά, που θερίζονται με το δρεπάνι. Κανένας = ένας, κάποιος. Dραπανιάρικα...

Λέγεται σε περίπτωση αναμνήσεων όχι και πολύ ευχαρίστων...
Τσεβδή=ψευδή, τραυλή, Πιταφτικού=επίτηδες, Μιλιά – λαλιά=δεν μιλούσε διόλου. Έγινε και δελτίον ποικίλης ύλης. - Από τον εξής μύθο: “Μιά βολά ήτον' ένς κι' αγάπα μια τσεβδή. Όσο gαιρό λοιπό την εγάπα δεν ήκουσε dην εμιλιά τζη. Δεν εμίλιεν εκείνη...

Δηλ. Έχω πείρα σε όλα και συνεπώς δεν γελιέμαι...

Δηλαδή πρέπει να εξαντλή κανείς όλα τα μέσα και μάλιστα κατά προτίμηση τα πρακτικώτερα...
Συνοδεύεται από κείμενο ......

Είναι πρόσφατα κοτσάκια, που λέγονται πια και ως παροιμίες...