Search

Now showing items 1-10 of 1173

Ετζύλισεν το λαβεζούδιν, τζ' ήβρεν το στουππωματούδιν

Κυριαζής, Νίκος Γ. (1940)

Κατά το όμοιος ομοίω, αει πελάζει...

Αμ μεν εμοιάζαμεν, εν εσυμπεθθερεύκαμεν

Κυριαζής, Νίκος Γ. (1940)

Ερμηνεία: Επί ομοιότητος χαρακτήρων...
Όμοιος ομοίω αεί πελάζει...

Λέγεται επί των πεισμόνως απαιτητικών. Κάποια κακή γρηά ηγόρασε πίτταν και ρέναν να φάγη με την κόρην της. Όταν ήλθε ο Ι. Χριστός, ως πτωχός, ζητών ελεημοσύνην, η κόρη φιλόπτωχος του έδωσεν την πίτταν και την ρέναν, ηρνείτο δε να ομολογήση τι απέγιναν οσάκις ηρωτάτο. Κάποτε μετά τον θάνατον της μητρός της η κόρη ήλθε μετά του συζύγου της εις τον κήπον τους και εκάθησαν κάτω από ανθισμένες αμυγδαλιές, που εβλάστησαν εις τον τάφον της μητέρας της. Από την αμυγδαλιάν έπεσαν πολλά άνθη απάνω της και ηρώτησαν τι έκαμεν «τημ πίτταν τζαι τηρ ρέναν». Η κοπέλλα εγέλασεν και ερωτηθείσα από τον άνδρα της διατί, εδιηγήθη την ιστορίαν της «πίττας και της ρένας».

Κυριαζής, Νίκος Γ. (1940)

Παρόμοια παράδοσις επικρατεί και δια τον ναόν Κιτίου θεμελιωθέντα υπό των αγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ.

Κυριαζής, Νίκος Γ. (1940)

Υπάρχουσι δύο εκδόσεις. Κατά την πρώτην , χωρικός εκ Πάφου άτεκνος και χωρίς κληρονόμον, επειδή εκάστοτε που ηύξανεν η περιουσία του, έβλεπε εις τον ύπνον του κάποιον να του επαναλαμβάνη ‘’είντα βασανίζεσαι, έν τζ’ έδ δικά σου, έν του Χατζησώζα που τήγ Καλαβασόν ‘’ εθύμωσε και αφού επώλησεν όλα τα κτήματα του έθεσε το αντίτιμον είς κορμόν δένδρου και το έρριξεν είς την θάλασαν λέγων συγχρόνως’’ άς τα πάρη τορά ο Χατζησώζας’’. Κατά την άλλην έκδοσιν χωρικός από την Ανατολήν εύρε θησαυρόν, και οσάκις εζήτει να πάρη χρήματα ημποδίζετο και ακούων έν ονείρω ‘’ είναι του Χατζηκώστα που τήγ Καλαβασόν’’, εθύμωσε, τον έκρυψεν είς ένα κούφωμα ξύλου, και έρριψεν είς την θάλασσαν.Μετά τινα χρόνον, ήλθεν εις Καλαβασόν, και αντιληφθείς είς ανώφλιν εξωθύρας μιάς κατοικίας το ξύλον και με τα χρυσά ηρώτησεν, αν ήτο το σπίτι του Χατζησώζα. Φιλοξενηθείς έμαθεν ότι το ξύλον ευρέθη είς το παραγιάλιν. Τότε ο ξένος διηγήθη τι του συνέβη, και επειδή ο Χατζησώζα τον ενόμισεν τρελλόναυτος με την κουνιάν έσπασε το ξύλον, και έπεσαν τα χρυσά. Επειδή δε ο ξένος δεν επήρε τα χρυσά, οι Χατζησώζα του έδωσαν πίττες δια να τρώγη, που είχαν νομίσματα. Ο ξένος στον δρόμον έδωσε τες πίττες του είς στρατοκόπους με τους οποίους συνέφαγεν.Αυτοί πάλιν φιλοξενούμενοι είς του Χατζησώζα τές έβαλαν εις την ‘’τάβλαν του φαγιού’’. Αντιληφθείσα αυτάς η Χατζησώζα τες εφύλαξε και ο θησαυρός έμεινεν του Χατζησώζα που τηγ Καλαβασόν.

Κυριαζής, Νίκος Γ. (1940)

Υπάρχει ένα Πάφω μοσφιλιά θαυμάσια στολισμένη με πολύχρωμα ράκη, που οι εκ πυρετού και οι εκ ρευματισμών πάσχοντες προσδένουσι δια να απαλλαγώσιν της νόσου των. Τοιαύτη συνήθεια υφίστατο και δια μνήματα τούρκων εν Λευκοσία, δια τόπους αγιασμάτων και ναοί ως εν Φανερωμένη Λάρνακος. Εις το ορεινόν διαμέρισμα Λάρνακος γνωρίζομεν τρεις τριμιθικιές στολισμένες όπως η εν Πάφω μοσφιλιά. 1)Εις τον προς Βάλβαν δρόμο εκ Λευκάρων κατά την τοποθεσίαν Σωτήρα ομώνυμον βουνόν (ή Σταυρί) δι ύπαρξιν επ' αυτού ναού Σωτήρας. 2)Μεταξύ Βάβλας και Λάγιας κατά την ανεφανήν της τελευταίας και 3)Εις το αγίασμα της Παρσάτας ολίγον εκείθεν της θειοπηγής, δια την άλλοτε ύπαρξιν ναού της Παναγίας της Παρβάτας. Ο “άϊ Νεπίος” είναι ο άγιος Πήγων ο μνημονευόμενος υπό του Λεοντίου Μαχαιρά εις το χρονικόν του “εις την Κούρδικα ο άγιος Πήγων και ο άγιος Χριστόφορος”, και υπό του Χακέττ (μετφρ. Παπαϊωάννου Β σελ. 257)” 300 Πήγων εις την Αρόδαν”. Εκεί που ησκήτευσε (Κούρδακαν) υπάρχει θειούχος πηγή κατάλληλος δια δερματικά νοσήματα. Παρ' αυτήν δε η μοσφιλιά εις την οποίαν προσδένωσι τα ποικιλόχροα ράκη προς ίασίν των.

Κυριαζής, Νίκος Γ. (1940)

Υπάρχει εν Πάφω μοσφιλιά θαυμάσια στολισμένη με πολύχρωμα ράκη, που οι εκ πυρετού και οι εκ ρευματισμών πάσχοντες προσδένουσι δια να απαλλαγώσιν της νόσου των. Τοιαύτη συνήθεια υφίστατο και δια μνήματι ως εν Φανερωμένη Λάρνακος. Εις το ορεινόν διαμέρισμα Λάρνακος γνωρίχομεν τρεις τριμιθκιές στολισμένες όπως η εν Πάφω μοσφιλιά. 1) Εις τον πρός Βάβλαν δρόμο εκ Λευκάρων κατά την τοποθεσίαν Σωτήρα ομώνυμον βουνόν (ή Σταυρί) δι' ύπαρξιν επ' αυτού ναού Σωτήρας. 2) Μεταξύ Βάβλας και Λάγιας κατά την ανεφανήν της τελευταίας και 3) Εις το αγίασμα της Παρσάτας ολίγον εκείθεν της θειοπηγής, δια την άλλοτε ύπαρξιν ναού της Παναγίας της Παρδάτας. Ο “Άης Νεπίος” είναι ο άγιος Πήγων ο μνημονευόμενος υπό του Λεοντίου Μαχαιρά εις το Χρονικόν του “¨Εις την Κουρδίκαν ο άγιος Πήγων και ο άγιος Χριστόφορος”, και υπό του Χάκεει (μετφρ. Παπαϊωάννου Β. Σελ. 287), “300 Πήγων εις την Αρόδαν”. Εκεί που ασκήτευσε (Κούρδακαν) υπάρχει θειούχος πηγή κατάλληλος δια δερματικά νοσήματα. Παρ' αυτήν δε η μοσφιλιά εις την οποίαν προσδένωσι τα ποικιλόχροα ράκη προς ίασιν των.

Κυριαζής, Νίκος Γ. (1940)

Η πονηρά γεναίκα ξεγελά και τον διάβολον; Λέγεται επί γυναικών παμπονήρων. Κάποτε ο διάβολος εσκανδάλιζε τα παιδιά γυναικός η οποία δια να απαλλαγή τον επείσμοσε λέγουσα ότι δεν δύναται να χωρέση όλος και να κρυφθή εις ένα κουζίν. Η γυναίκα όμως που είχε προετοιμάση ότι εχρειάζετο, έβαλε δια στούππωμα φύλλον συκής, το έδεσε και αφήκεν εκεί μέσα τον διάβολον επί σαράντα ημερονύχτια.

Κυριαζής, Νίκος Γ. (1940)

Η άδικη πέτρα τρώει το δίκαιοβ βουνόν

Κυριαζής, Νίκος Γ. (1940)

Ο κακός δεν βλάπτει τον εαυτόν του μόνον αλλά αδικεί και, ζημιοί και τους περί αυτόν αγαθούς και δικαίους. Εξ αιτίας ενός αθλίου ατόμου μένουσι ανυπόληπτοι και οι μετ' αυτού συνδεόμενοι αγαθοί συγγενείς του και άξιοι πάσης εκτιμήσεως...

Άμα η φτώσεια μπη που τημ πόρταν, η αγάπη φεύκει που το παραθύριν

Κυριαζής, Νίκος Γ. (1940)

Οταν δεν ικανοποιούνται του βίου αι απαιτήσεις, και δεν πληρούνται αι ατομικαί μας επιθυμίαι και ανάγκαι η ένδεια, αμβλύνουσα την αγάπην και σύμπνοιαν, φέρει μεμψιμοιρίαν και δημιουργεί δυσαρεσκείας και εχθρότητας....

«
1
2
3
4
. . .
118
»