Αναζήτηση

Αποτελέσματα 4051-4060 από 4089

Έχει μια οικογένεια Μπελόνια, που όλο από 1 σερνικό παιδί κάνει. Κάνει και κοπέλες αλλά αγόρι 1. (Ο τελευταίος απόγονος έχει 1 αγόρι και 2 κορίτσια). Λένε πως ο πρώτος (ο γέρος που έπαιρνε το αίμα από τη φλέβα), επήρε γυναίκα Νεράϊδα. Ένα παιδί εκειός, ένα το παιδί του, ένα το γγόνι του, το διγγόνι του. Εκεί σε κάτι αλώνια, που αλώνιζε, επήανε κάτι Νεράϊδες και χορεύανε. Εκειός εφύλαε και πήρε το μαντήλι και το πήε στο φούρνο και το ‘καψε για να μη το βρη και του φύγη.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958)

Εσκιάζανε τα παιδιά και τσο’ λέανε γι’ Ανεράϊδες. «Τσώπα, γιατ’ έρχετ’ η Ανεράϊδα».

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1956)

Το νησί το σταυρώσανε. Ήρθανε από την Ήπειρο, να πρωτοκατοικήσουνε, όταν ήταν έρημο το νησί, ακατοίκητο και το σταυρώσανε πρώτα με 4 σταυρούς. Υπάρχουν οι 4 σταυροί. Ένας στην Κακή Λαγκάδα (κοντά στο χωριό –Βόρειο- μέρα), άλλος προς τον Ορθόλιθο, άλλος στον Οζιά, στο Μογγονήσι, κι ο άλλος στου Μηνά, στη Λαντέρνα τση Λάκκα. Ξύλινοι σταυροί, μπηγμένοι μέσα σε κουκούτρια (Φαίνονται 1-2).

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1957)

Το Αγγελικό κατεβαίνει και λειτουργάει στις αλειτούργητες εκκλησίες, όταν περάσουνε 40 μέρες και δεν παέι παπάς να λειτουργήση. Δεν μπορούνε να τ' ακούσουνε όποιοι – όποιοι, παρά όσοι έχουνε καθαρή ψυχή. Ήτανε ένα παιδί με τον πατέρα του, χτίστες, Ηπειρώτες, που βρίσκοντανε εδώ. Το παιδί επλησίαζε στην εκκλησία τη νύχτα κι άκουε το Αγγελικό. Μα μια νύχτα, ο πατέρας του, που τον αποζήτησε, πήε κοντά και σταμάτησε το αγγελικό. Το παιδί πέθανε από τον καημό του και το θάψανε εκεί στον Άγιο Κωνσταντίνο.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958)

Η γριά έβγαλε τ'αρνιά και τα κατσίκια κι είπι ''Πρίτς Μαρτάκο μου, τάβγαλα τ'αρνοκάτσ'κα μ'>. Λέει ου Μ. Στο Φλεβάρ'. -Δώσε με 2 μέρες να την κάμω τη γριά να μπή απ'κατ'απο το γάστρο. Της πήρε τις 2 μέρες απ'το Φλεβάρη και την έκαψε. Γι αυτό έχει 28 μέρες ο Φλεβάρης.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)

Είχε δη σκιωτίκα όταν ήτανε τσοπάνης. Ήμουν λητρουβιάρης στη μηχανή του Μάλαμα. Εσκώθ’κα μεσάνυχτα να πάρω θροφή τ΄αλόγου, έκαμα δώθε, Βλέπω ένα πράμα μαύρο σα γ’ρούνι. Έκαμα να πάρω πέτρα κι ώσπου να σ’κωθώ, είχε γίνει ένας άνθρωπος πελώριος. Έκαμα το σταυρό μου και χάθηκε.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958)

Στου Καρπούζ’ το μνήμα. Ο Καρπούζης ήταν πολεμιστής. Οι Τούρκοι έφτασαν ως το διάσελο. Αποκρούστηκαν αλλά εσκοτώθ’κε ο Καρπούζης.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)

Στο Κάτεργο. Επειδή εφέρνανε εκεί οι Εγγλέζοι τους κατάδικους κι εκόβανε πέτρα.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1960)

Ερχόdας πίσω στη σκάλα, 11-12 η ώρα τη νύχτα, στο Ζητ'νιάτ'κο γιοφύρι βγαίν μια γάτα. Το άλογο πάγαινε, η γάτα καταπόδι. Το άλογο γίν'κε μούσκεμα στον ίδρω. Ώσπου φτάσαμε σε μια τοποθεσία και χάθ'κι η γάτα.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1940)

Ο Άη Χαραλάμπης έδιωξε την πανούκλα και τότες εφτιάξανε την ίδια μέρα την εκκλησία ξύλινη και κατόπι την εχτίσανε.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1957)

«
1
. . .
403
404
405
406
407
408
409
»