Search

Now showing items 1-10 of 30

Ο Χριστός όταν τον εκυνηγούσαν οι Οβραιοί να τον πιάσουν εκρύφτηκε στον απήγανο. Τα τρία κουκκάκια που έχει κάθε κλωνάρι του τα κάνουνε φυλακτό.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1963)

“Εδώ ήτανε μια έγκυος που 'πιασε το ψαλίδι τ' Άη Συμιού κ' ήκοψε κάτι. Ύστερα το παιδί που γέννησε ήτα το χειλάκι του κομμένο”.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1963)

Οι Εβραίοι εκυνήγησαν το Χριστό. Ο Χριστός εχώστηκε στη ματζιαούρα (= στη μάντρα). Αυτοί τον ευρήκανε εκεί και τον επιάσανε και τον κρεμάσανε.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1963)

Ένας γέρος επήγε να σκάψη τ' αμπέλι του των Αγιώ Σαράντω. Μόλις έφταξε στο αμπέλι επήγαν σαράντα παλληκάρια, που ήσαν οι Σαράντα Άγιοι, και του 'σκάψαν το αμπέλι. Τον άλλο χρόνο ερωτούσε πότε είναι των Αγιώ Σαραντώ. Επήε πάλι στο αμπέλι του να σκάψη. Τότε ήρθαν σαράντα παλληκάρια και του λένε : “Γειά σου γέρω”. - “Καλώς τα παλληκάρια μου”. Μπάινουνε μέσα στο αμπέλι κι αρπούνε από μια ρίζα και τις παίρνουν και φεύγουν. Εγύρισε ο γέρος στο σπίτι ντελόγκου (αμέσως). Λέει του η γριά : “Ντελόγκου ήρθες πίσω”. “Ήρχα γριά μου και το πήρα κ΄εφύγανε” (Αυτή την ιστορία μας την έλεγε ο αφέντης μου, που έζησε 105 χρονώ, για να μη δουλεύωμε των Αγιώ Σαράντα.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1963)

Στην τοποθεσία Σελλάδι βλέπουν φαντάσματα. Ο Νικολός ο Σωστός είδε εκεί μια γυναίκα το μεσημέρι την τήραζε και μια στιγμή την ήχασε.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1963)

Για τον Κουτσοφλέβαρο λέμε πως ήβαλε τη γριά αποκάτω απο το καζάνι. Ήτανε πολύ κρύο κι η γριά εμπήκε απο κάτω απο το καζάνι.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1963)

Η τοποθεσία Αγία Καλή βρίσκεται στο λιμάνι της Ψάθης, προς τα ανατολικά εις την παραλίαν. Είναι μικρό βουνό. Τα παλαιά χρόνια τους γέρους τους πηγαίνανε και τους γκρεμίζανε στη θάλασσα από την Αγία Καλή.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1963)

Οι παλαιές ελέγανε πως υπήρχαν Ανεραΐδες. «Είχαμε μια λαλά (=γιαγιά) κ’ ήφυε τα μεσάνυχτα να πάη στο χωράφι της. Εκεί που πήαινε, όταν έφτασε στο Ξεύρι (τοποθεσία), εκεί στο Ξεύρι είχαμε ένα αμπουρδέχτη (=δεξαμενή προς συλλογήν ομβρίων υδάτων). Εκεί που πήαινε η γριά για το χωράφι ήτανε οι Ανεραΐδες εκεί στον Αμπουρδέχτη μαζωμένες. Είχανε του κόσμου τα ρούχα, ‘πλωμένα, άσπρα. Ύστερης η γριά ήθελε να στραφή (=επιστρέψη) πίσω. Αφού ήθελε να στραφή γιατί τρόμαξε, επήε μια Ανεραΐδα και την ήπιασε από το χέρι και της είπε «πέρασε μόνο να μην πατήσης στα ρούχα που ‘χομε απλωμένα. Αυτά ελάμπανε εκεί τη νύχτα. Η γριά επήε στο χωράφι της. Σαν εξημέρωσε εγύρισε από το μέρος αυτό που ‘δε τα ρούχα τα ‘πλωμένα και δεν είδε τίποτε.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1963)

Μια φορά ο ουρανός κ' η γή ήσαν πολύ χαμηλά.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1963)

Ένας μια φορά, ψαράς, ο Μανώλης του Λία (απέθανε προ 10 ετών) ηπήαινε ώρα μεσημέρι με τη γυναίκα του στις αγριαγκινάρες (θα ήτο Απρίλης) στην Πόλυβο. Όπως επήαινε βλέπει κάτι ρίκες (=θάμνοι άγριοι) κι ηνοίανε δρόμο. Εκείνος λοιπόν ενίμιζε, πως ο σκύλος του πάει μπρός κ’ήνοιε το δρόμο. Γυρίζει πίσω όμως και γλέπει το σκύλο από πίσω του. Ύστερης βλέπει στις ρίκες ένα θεριό κ’ήτανε ίσαμε τριάντα οκάδες. Λέει της γυναίκας του : πάμε πίσω γιατί δεν έχει τίποτε. Το θεριό αυτό όπως επήγαινε στις Ρίκες το μάτι του ήτανε σα του βουδιού.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1963)

«
1
2
3
»